NIET naar een bruiloft gaan

[Optimatus]

Wie heeft het wel eens meegemaakt: iemand gaat trouwen en jij bent uitgenodigd. Maar, jij staat helemaal niet achter dat huwelijk. Dit kan vanwege alle mogelijke redenen zijn: jij bent tegen een huwelijk van mensen van gelijk geslacht, jij vindt de partner een exorbitante uitzuiger, jij bent tegen niet-kerkelijke huwelijken enz. enz. enz.

Zijn er huwelijken waar jij op tegen bent en waarom? Zou je dan alsnog gaan of gewoon thuisblijven?

[Fluitje]

Hetzelfde antwoord kan zijn voor een doopdienst of begrafenis of crematie.

Ja, ik ga wel. Maar dat wil niet zeggen dat ik overal aan mee doe.
Bijvoorbeeld in een roomse dienst neem ik geen hostie aan.

Maar als het mensen zijn die ik ken en waarvoor ik uitgenodigd ben. Ja dan ga ik gewoon.

Ben ook een keer getuige geweest van een burgerlijk huwelijk waaqt geheel geen kerk aan te pas kwam.
Maar dit werd ook gezien als vriendentaak en meer niet.

[Lalage]

Hmm lastig, ik kan me niet goed voorstellen dat ik het er niet mee eens ben... behalve misschien als een vriendin van me met een foute man ofzo wil trouwen. Ik denk dat ik bijna altijd toch zou gaan, ook al kan ik niet helemaal van harte meevieren.

[goshen]

Ik zou dan niet gaan maar me wel netjes van tevoren afmelden. Dat doen sommigen bij mijn huwelijk ook en daar heb ik geen moeite mee. Integendeel zelfs, dan hebben wij weer een stukje vlees meer

[em_ma]

Het is altijd nog een uitnodiging, dus een vraag of je wilt komen, die je krijgt voor een bruiloft. Het is geen wet van Meden en Perzen dat je moet gaan. Je hoeft je echt niet verplicht te voelen vind ik.
Dus daar mag je nee tegen zeggen, even afmelden is wel zo netjes dan.
Als ik ooit trouw en iemand heeft geen zin of weet ik veel, moeten ze dat gewoon zeggen. Daar zou ik alle begrip voor hebben. Hmmm... tenzij het een heel goede vriend of vriendin is, dan zou ik het iets minder leuk vinden. Maar dan nog vind ik dat hun goed recht.

Als het een bruiloft tussen onkerkelijken betreft ga ik gewoon. Ik ben dan toch wel erg blij dat ze nog gaan trouwen nadat ze samen hebben gewoond. Dan ben ik gewoon erg blij voor hun en gun ze alle geluk van de wereld.
Vrienden/vriendinnen die met een monster, in mijn ogen, trouwen heb ik niet.
Het meest lastige zou ik het vinden om een homo-stel te feliciteren. Want, ook al ben ik gek met hun als persoon, achter zo n huwelijk sta ik echt niet.
Pieuwww wat ik dan zou doen, moeilijk moeilijk......

[Sabra]

Zijn er huwelijken waar jij op tegen bent en waarom? Zou je dan alsnog gaan of gewoon thuisblijven?

Ik ben op niet een huwelijk tegen en heb dus ook geen reden om niet te gaan.

[ChupaChups]

Gelukkig nog niet meegemaakt.
Het moet wel heel erg zijn om er dan niet heen te gaan.
Denk dat ik dan met gemengde gevoelens toch zou gaan.

[Saskia]

Ik kan me ook niet echt voorstellen dat ik niet naar een bruiloft zou gaan. Als je heel de dag uitgenodigd ben voor een bruiloft houdt dat meestal ook wel in dat je op goede voet met het bruidspaar staat, of in ieder geval met een van hen. Dan ga je toch voor je vriend (in), ook al ben je het niet eens met de partnerkeuze
En als het alleen om een receptie gaat, dan zie ik helemaal niet in waarom je niet zou gaan. Maar goed, ik ben ook niet iemand die zegt dat je door naar een receptie te gaan dan impliciet aangeeft het eens te zijn met het huwelijk. Zelfs al zou het gaan om een huwelijk waart ik het niet mee eens zou zijn, ik zou uit betrokkenheid met de kennissen, familie of wat het dan ook is, wel gewoon gaan.

[coupe soleil]

Het meest lastige zou ik het vinden om een homo-stel te feliciteren. Want, ook al ben ik gek met hun als persoon, achter zo n huwelijk sta ik echt niet.
Pieuwww wat ik dan zou doen, moeilijk moeilijk......

Tja, ik weet niet of dat moeilijk is. Hetzelfde als bij een crematie: daar ga ik niet naartoe om aan te geven dat ik voorstander van cremeren ben, maar uit betrokkenheid met de overledene.

[windekind]

Ja, je wordt uitgenodigd omdat het bruidspaar jou om de een of andere reden bij hun feestje wil hebben. Ook al ben je het er niet mee eens, dan kun je toch nog wel gaan? Als het goede vrienden zijn weten ze waarschijnlijk wel dat je er niet helemaal achter staan en vinden ze het tof dat je desondanks komt, en bij anderen heb je er niet zoveel mee te maken.
Als ze je vragen om getuige te zijn vind ik het wat anders en dat kun je volgens mij beter weigeren als je niet achter dat huwelijk staat. Heb ik ook wel eens aangegeven toen men mij vroeg als getuige, en dat werd heel goed opgevat gelukkig.

[Evelien]

Ik ga liever tien keer naar een trouwdienst dan naar een receptie (niet dat ik bij alle trouwdiensten echt gelukkig wordt). Maar ik probeer er meestal wel te zijn. Ik heb daar nog nooit over nagedacht.

[Gerdien B.]

Helaas wel is meegemaakt dat zelfs ouders verstek lieten bij de bruiloft van hun kind. Zelf zou ik dat geloof ik niet kunnen.

Als het een uitnodiging voor een receptie is probeer ik ook altijd te gaan, al kan het door vakantie of dergelijke wel is voorkomen dat het niet lukt. Het minste wat je dan kan doen is een kaartje sturen met afmelding waarom.

[Lalage]

Soms krijgen we wel een uitnodiging voor een bruiloft van mensen die we niet zo heel goed kennen en als het dan ook nog ver weg is gaan we niet. Ik vind het dan wel aardig om een kaart te sturen om het bruidspaar te feliciteren.

[Galateia]

Ik ga naar elke bruiloft waar ik een uitnodiging voor krijg, behalve in een geval zoals Lalage beschrijft, wanneer het mensen zijn die ik eigenlijk niet zo goed ken en het dan ook nog eens ver weg is. Naar een homo-huwelijk zou ik gewoon gaan. Het mag dan wel mijn keuze niet zijn, maar voor het bruidspaar kan ik oprecht blij zijn. Het is voor hen een enorm belangrijke dag. Ik ben ook wel naar Islamitische bruiloften geweest en een keer naar een Hindoestaanse. Waarom niet? Toen ik ging trouwen kwamen ze ook naar mijn bruiloft en naar mijn trouwdienst, ook al hebben ze niks met mijn religie.

[barryrab]

Als ik het echt niet eens zou zijn met een huwelijk van iemand die ik goed kende dan vertelde ik hem of zei liever van te voren.

Ik ging wel, ik liet een vriend of vriendin er niet voor vallen.