Ja hallo, kunnen we niet alleen positieve verhalen ophangen hier? Ik moet nog hoor
Nee, ik kan me totaal niet druk maken om de bevalling. Mijn moeder en schoonmoeder deden het ook zonder krijsen en schreeuwen en jammeren, dan doe ik dat ook gewoon. En zo niet, dan zie ik dat dan wel weer. 100000000 mensen krijgen een kind, waarom zou ik dat dan niet kunnen? En ik moet ook eerlijk zeggen dat ik niet echt kleinzerig ben. Mijn zus zit zich nu al druk te maken voor als ze heel misschien over 10 jaar een kind zou krijgen. Kom op zeg...
Hier gaat trouwens alles best. Ik ben echt dik geworden, maar dat schijnt erbij te horen. Mijn moeder was 22 weken toen iedereen al vroeg of ze op het eind liep. Het zal best, ik vind het soms bijna leuk, die buik.
De misselijkheid is wel vervelend. En dat met bijna 16 weken nog. Gelukkig had ik het tot 11 weken amper, maar zo op vakantie word ik er weleens moe van, zeker als mijn man langs de kant van de weg moest stoppen omdat mijn eten er weer uit kwam. Bah. Maar ach, ook dat hoort erbij.
En ik zit bovenop een roze wolk. We praten elke avond even met ons kindje, en het hoort er al helemaal bij. Nooit geweten dat dit zo enorm mooi zou zijn.
Maar al die aandacht en zorg vind ik irritant. Laat me gewoon op die harde bank zitten, laat mij gewoon op de achterbank opgepropt zitten, laat me gewoon de trap aflopen zoals ik het wil. Maar dat lukte allemaal niet echt, want ik werd als prinses behandeld door mijn familie toen we er een paar dagen op vakantie waren. Het is allemaal lief bedoeld
Binnenkort naar mijn oma, die voor het eerst overgrootoma wordt. Die had al een hele babyuitzet gekocht voor me, begreep ik. En daar ga ik ook de kinderwagen en het bedje halen. LEUK

Uw Woord is een Lamp voor mijn voet, en een Licht op mijn pad...