Wanneer wordt God verheerlijkt, en wanneer niet?

[GKN'er]

Vaak hoort men in christelijke kring de uitspraak dat alles gedaan moet worden tot Gods eer, en dat Zijn naam verheerlijkt moet worden. Kuyper sprak bijvoorbeeld over het "Godverheerlijkend calvinisme". Maar hoe kunnen wij daar concreet uiting aan geven? En wanneer is iets Godverheerlijkend, en wanneer niet? Natuurlijk weet ik wel wat er met de term bedoeld wordt, maar ik ben benieuwd hoe jullie dit zien.

[Wullimpie]

Je kunt het zo moeilijk maken als je zelf wilt, dus laat ik het eenvoudig houden.
God wordt verheerlijkt als je leeft naar zijn wil. (God liefhebben boven alles, en je naaste als jezelf.)
En Hij wordt niet verheerlijkt als je daar tegen in gaat.

[Marnix]

Precies. Zo simpel is dat. Het heeft dan ook niet in de eerste plaats met leer te maken (Calvinisme als leer) maar met de praktijk.

[Gerdien B.]

Het gaat denk ik inderdaad meer om hoe je dingen doet en dan concreet wat je doet.

[Jantjes]

Vaak hoort men in christelijke kring de uitspraak dat alles gedaan moet worden tot Gods eer, en dat Zijn naam verheerlijkt moet worden. Kuyper sprak bijvoorbeeld over het "Godverheerlijkend calvinisme". Maar hoe kunnen wij daar concreet uiting aan geven? En wanneer is iets Godverheerlijkend, en wanneer niet? Natuurlijk weet ik wel wat er met de term bedoeld wordt, maar ik ben benieuwd hoe jullie dit zien.

Je zegt expliciet dat je weet wat er met de term ’Godverheerlijkend’ en ’tot Gods eer’ bedoeld wordt. Mag ik van jou het antwoord weten?

[GKN'er]

Vaak hoort men in christelijke kring de uitspraak dat alles gedaan moet worden tot Gods eer, en dat Zijn naam verheerlijkt moet worden. Kuyper sprak bijvoorbeeld over het "Godverheerlijkend calvinisme". Maar hoe kunnen wij daar concreet uiting aan geven? En wanneer is iets Godverheerlijkend, en wanneer niet? Natuurlijk weet ik wel wat er met de term bedoeld wordt, maar ik ben benieuwd hoe jullie dit zien.

Je zegt expliciet dat je weet wat er met de term ’Godverheerlijkend’ en ’tot Gods eer’ bedoeld wordt. Mag ik van jou het antwoord weten?

Er wordt mee bedoeld dat men Zijn naam hoog moet houden in een omgeving die daar vijandig tegenover staat en onder mensen die nu eenmaal geneigd zijn tot alles dat hen van Hem afleidt. Iets als verootmoediging en leven uit dankbaarheid reken ik ook onder de 'verheerlijking'. Wanneer men probeert te leven naar het Evangelie, wordt Hij verheerlijkt. (Het is lastig zoiets concreet onder woorden te brengen.)

Hoe ziet u dit, Jantjes?

[Jantjes]

Vaak hoort men in christelijke kring de uitspraak dat alles gedaan moet worden tot Gods eer, en dat Zijn naam verheerlijkt moet worden. Kuyper sprak bijvoorbeeld over het "Godverheerlijkend calvinisme". Maar hoe kunnen wij daar concreet uiting aan geven? En wanneer is iets Godverheerlijkend, en wanneer niet? Natuurlijk weet ik wel wat er met de term bedoeld wordt, maar ik ben benieuwd hoe jullie dit zien.

Je zegt expliciet dat je weet wat er met de term ’Godverheerlijkend’ en ’tot Gods eer’ bedoeld wordt. Mag ik van jou het antwoord weten?

Er wordt mee bedoeld dat men Zijn naam hoog moet houden in een omgeving die daar vijandig tegenover staat en onder mensen die nu eenmaal geneigd zijn tot alles dat hen van Hem afleidt. Iets als verootmoediging en leven uit dankbaarheid reken ik ook onder de 'verheerlijking'. Wanneer men probeert te leven naar het Evangelie, wordt Hij verheerlijkt. (Het is lastig zoiets concreet onder woorden te brengen.)

Hoe ziet u dit, Jantjes?

Ja, heb ik ook moeite mee om het onder woorden te brengen.
Maar ik ben er toch van overtuigd dat wij allemaal, inclusief de kerk vijandig tegenover God staan. Ja, als we voorspoed in het leven hebben is het niet moeilijk om met blijdschap dankbaar te zijn, maar in tegen spoed dankbaar zijn dat valt niet mee en toch, een echt kind van God is dankbaar in tegen spoed, kijk maar naar Job.
Misschien begrijp ik je niet helemaal goed als je zegt, ‘proberen te leven naar het Evangelie’.
Het enige wat God van ons verlangd is te leven tot ‘Zijn eer’. Dat’ leven tot Zijn eer’ is wat Hij zelf als opdracht aan de mens gegeven heeft namelijk de heilige wet. Nu ik denk dat je er zelf ook al achter gekomen bent dat het onmogelijk is voor een mens om in die liefde dienst (de heilige wet) te wandelen. Het is eigenlijk nog erger gesteld met een mens, hij wil niet eens volgens die liefde dienst leven en wandelen. Zonde is een eigenschap van een natuurlijk mens die hij graag uitleeft. Daarom heeft hij ook de wereld lief terwijl God tegen ons zegt verlaat de wereld en leef!
Om het verder kort te houden, iets doen tot Gods eer waarin Zijn naam verheerlijkt wordt is onmogelijk voor de mens met al zijn goede bedoelingen. Een uitzondering op de regel is dat wij genade van God ontvangen, maar dan moeten wij er wel achter gekomen zijn dat leven tot Gods eer Zijn naam verheerlijkend onmogelijk is, eerder is er geen plaats voor Christus. Als een mens daar komt is dat een zalige plaats op de aarden en wordt het Evangelie aan de mens persoonlijk geopenbaard. Niemand kan tussen God en de mens in komen dan Christus alleen.

Ik heb wel eens de uitdrukking vernomen namelijk ‘de Godverheerlijkende Psalmen’. Hier is er zo een:

Psalm 32 : 1 en 6
Welzalig hij, wiens zonden zijn vergeven,
Die van de straf voor eeuwig is ontheven,
Wiens wanbedrijf , waardoor hij was bevlekt,
Voor 't heilig oog des HEEREN is bedekt.
Welzalig is de mens, wien 't mag gebeuren,
Dat God naar recht hem niet wil schuldig keuren,
En die in 't vroom en ongeveinsd gemoed;
Geen snood bedrog maar blank' oprechtheid voedt

Iegelijk is in deze Psalm alles begrepen namelijk 'Godverheerlijkend'.

[Marnix]

Jantjes, wat je zegt is waar. Toch mis wat. Als ik bijvoorbeeld naar de catechismus kijk is wat jij hier zegt te vergelijken met het eerste deel van de cathechismus, en een heel klein beetje over het tweede deel. Dat tweede deel, over de verlossing gaat nog een poos door... en vervolgens krijgen we nog een heel deel over dankbaarheid, over het nieuwe leven.

Wat jij beschrijft is de situatie van voor Christus. Door Hem, zijn offer en door de Geest verandert er echter een hoop, ook in het leven tot Gods eer. Een stukje uit de Bijbel daarover.

Betekent dit nu dat we moeten blijven zondigen om de genade te laten toenemen? 2 Dat in geen geval. Hoe zouden wij, die dood zijn voor de zonde, nog in zonde kunnen leven? 3 Weet u niet dat wij die gedoopt zijn in Christus Jezus, zijn gedoopt in zijn dood? 4 We zijn door de doop in zijn dood met hem begraven om, zoals Christus door de macht van de Vader uit de dood is opgewekt, een nieuw leven te leiden. 5 Als wij delen in zijn dood, zullen wij ook delen in zijn opstanding. 6 Immers, we weten dat ons oude bestaan met hem gekruisigd is omdat er een einde moest komen aan ons zondige leven: we mochten niet langer slaven van de zonde zijn. 7 Wie gestorven is, is rechtens vrij van de zonde. 8 Wanneer wij met Christus zijn gestorven, geloven we dat we ook met hem zullen leven, 9 omdat we weten dat hij, die uit de dood is opgewekt, niet meer sterft. De dood heeft geen macht meer over hem. 10 Hij is gestorven om een einde te maken aan de zonde, voor eens en altijd; en nu hij leeft, leeft hij voor God. 11 Zo moet u ook uzelf zien: dood voor de zonde, maar in Christus Jezus levend voor God. 12 Laat de zonde dus niet heersen over uw sterfelijke bestaan, geef niet toe aan uw begeerten. 13 Stel uzelf niet langer in dienst van de zonde als een werktuig voor het onrecht, maar stel uzelf in dienst van God. Denk aan uzelf als levenden die uit de dood zijn opgewekt en stel uzelf in dienst van God als een werktuig voor de gerechtigheid. 14 De zonde mag niet langer over u heersen, want u staat niet onder de wet, maar leeft onder de genade.