Geven aan goede doelen

[*|Scatie]

Bij ons is het regelmatig gebeurd dat we ons allerlaatste geld in de collectezak deden. Meestal ging dat maar op een paar centen, maar dat was dan ook echt alles wat we hadden.

Ik denk dat iemand die weinig verdiend, sneller aan z'n max. van hypotheek zit dan iemand die veel verdiend. Wij hebben het uiterste genomen omdat we anders niks konden kopen. Dat betekend dus idd de eindjes aan elkaar knopen. Nu hebben we 't wat ruimer en kan ik ook wat meer geven.

[Jess]

Kan met moeite de eindjes aan elkaar knopen en hoeveel moet ik dan nog geven? Vind het altijd een moeilijk verhaal.

[Harm-J]

Dat ben ik met je eens. Maar hoeveel moet je weg geven? Ik bedoel, wat vraagt God van je?

Om te geven vanuit je hart! (Denk hierbij eens aan de weduwe met de 2 koperstukjes)

[Saskia]

Toen ik nog in NL werkte vond ik het prettiger om aan 'kleine' doelen te geven, mensen die ik kende bijv. Dan weet je wat er met jouw geld gerealiseerd kan worden en dat maakte dat ik me meer betrokken voelde.

Ik denk dat die 10% een mooie richtlijn is, maar dat je daar niet per se aan vast hoeft te houden. Als je echt niet meer over hebt, maar geeft wat je kan missen is dat ook prima.
Het voorbeeld van hetzelfde bedag aan een goed doel geven als dat je uitgeet aan luxe vind ik ook erg mooi.

Ik leef nu ook van giften en ik moet zeggen dat het ook wel heel mooi is. Het gebeurt best wel eens dat ik aan m'n allerlaatste geld bezig ben, maar dan komt het toch steeds weer goed!
En dat leert je ook wel om te kijken naar wat je echt nodig het en wat je koopt om het leven aangenamer te maken. Niet dat dat verkeerd is, maar het is ook mooi om het een poosje wat soberder te doen.

[Lalage]

Ik heb er een keer bijbelstudie over gedaan en onze conclusie was toen dat het erom gaat dat je van harte geeft. Als je het met tegenzin doet, kan je het beter laten.

[LeChat]

Da's waar, Lalage. En denk ook aan de gelijkenis van de arme weduwe die een penninkje gaf, maar volgens Jezus veel meer gegeven had dan degenen die een royale gift in de schatkist wierpen...

[Ger(nl)]

Persoonlijk geloof ik echt in het geven van een deel van mijn geld om zo mensen te ondersteunen en het koninkrijk van God op te bouwen!
Ik geloof wel in 10% geven van mijn salaris, en sorry dat ik het zeg maar een te hoge hypotheek of vaste lasten is voor mij geen excuus om dit niet te doen. Ik vind namenlijk dat je een stap terug moet gaan en denken wat heb ik over voor het koninkrijk en past mijn huidige uitgaven patroon daarbij?
Natuurlijk is het geen wet van meden en persen om 10% van je inkomen te geven maar ik denk dat het zeker goed is om dit als norm te nemen of om minimaal voor jezelf een vast bedrag of percentage af te spreken in plaatst van aan het eind van de maand te kijken wat voor bedrag je over hebt om daar vervolgens een deel van over te maken.

[Ger(nl)]

Da's waar, Lalage. En denk ook aan de gelijkenis van de arme weduwe die een penninkje gaf, maar volgens Jezus veel meer gegeven had dan degenen die een royale gift in de schatkist wierpen...

Absoluut met jullie eens dat het gaat met welke intentie je geld weggeeft! En voor de een is 5 euro een echt offer en geeft dit van harte en voor een ander is de 500 euro peanuts en geeft hij/zij het meer weg om zijn/haar schuldgevoel af te kopen...
Als ik dan mag kiezen..

[Saskia]

Ik heb er een keer bijbelstudie over gedaan en onze conclusie was toen dat het erom gaat dat je van harte geeft. Als je het met tegenzin doet, kan je het beter laten.

Vanuit jezelf gezien wel, hoewel de organisaties er natuurlijk wel bij gebaat zijn als iemand meer geeft dan z'n hart ingeeft. Ik denk dat we daar ook wel rekening mee moeten houden, die organisaties vragen niet voor niets om geld en zijn ook blij als ze hun activiteiten daardoor uit kunnen breiden.

[ajl]

Onze dominee had het een tijd geleden over dat onderwerp.....met name dat percentage van 10 % dat genoemd staat in de bijbel. Het kwam er eigenlijk op neer dat dit percentage met het huidige belastingstelsel niet meer strict gevolgd hoeft te worden. Je betaalt immers al snel 30 % tot 50% belasting over je brutoloon. dit bedrag gaat voor een groot deel naar de WW en AOW. Verder verwees hij inderdaad naar de gelijkenis met de weduwe.

Ik moet eerlijk zeggen dat ik ook wel houd van enige luxe. Om in de servies termen te blijven....als ik een duur servies mooier vind dan het goedkope servies en ik kan het betalen, zal ik het zeker kopen. ik vind ook eigenlijk niet dat ik mij daarvoor hoef te schamen. Daarnaast koop ik regelmatig dure kleding, omdat ik deze kleding vaak mooier vind. Moet ik mij daarvoor schamen? Ik werk er toch ook zelf voor. Ik vind het eigenlijk een beetje onzin dat ik jaren geleerd heb voor een studie en daar financieel de vruchten niet van mag plukken, omdat er zoveel mensen zijn die het minder hebben.

[Ger(nl)]

Misschien heel lullig (en zo bedoel ik het niet) maar ik moet bij je verhaal een beetje denken aan het verhaal van de rijke jongeling...

[Harm-J]

Misschien ter verduidelijking van mijn vorige posting:

Om te geven vanuit je hart! (Denk hierbij eens aan de weduwe met de 2 koperstukjes)

Daarmee bedoelde ik het volgende: Er is volgens mij niets mis mee, als iemand de 10% regel volgt, mits je dat maar vanuit je hart doet, niet omdat het een gestelde regel zou (kunnen) zijn. Een nadeel van het strikt volgen van de 10 procent regel zou kunnen zijn, dat als er een ander goed doel langs zou komen dat er op dat moment misschien geen financiële ruimte is om daar aan te generen. Een ander nadeel zou kunnen zijn dat je hart gesloten raakt, en je zou kunnen gaan redeneren: 'ik hoe nu niets meer te geven, tenslotte heb ik de 10 procent al gedoneerd'!

Persoonlijk geef ik liever op het moment als een doel mij raakt, of iemand mij om een bijdrage vraagt. Op dat soort momenten beslis ik dan van of ik wil geven, hoeveel ik wil geven en hoeveel ik kan geven.

Soms geef ik zelf wel eens met de gedachte al hij of zij maar niets verkeerds goed met mijn geld, bv in gevallen van dak en thuislozen of straatkrant verkopers. Toch vind ik persoonlijk dat het voor mij zelf niet altijd kunnen om vanuit die gedachte dan maar niets te geven. Soms denk ik dan ook wel eens: 'Wat als ik zijn of haar schoenen zou staan'?

Voor mij zelf sprekende, vind ik dat je in 'sommige gevallen' gewoon moet geven als je daar financiël toe in staat bent, wat de ander dan met dat gegeven geld doet is zijn eigen verantwoording.

Je hoeft niet altijd veel te geven, om iets te geven! Hier bij denk ik dan aan de bijbeltekst van: 'Maar laat, als gij aalmoezen geeft, uw linkerhand niet weten wat uw rechter doet, opdat uw aalmoes in het verborgene zij .....'.

[ajl]

Misschien heel lullig (en zo bedoel ik het niet) maar ik moet bij je verhaal een beetje denken aan het verhaal van de rijke jongeling...

Die conclusie is natuurlijk makkelijk te trekken als je iemand niet kent. Jij doet nu alsof ik/wij nooit iets aan een goed doel geven en niemand ondersteunen die in nood zitten.

Wat ik hiervoor aangaf is dat ik het niet begrijp dat ik hard zou moeten werken en zelf niet van mijn loon mag genieten (omdat een ander het moeilijk heeft). Wij betalen al veel belasting, daarnaast steunen wij ook goede doelen, maar als ik een broek wil kopen van € 150,00 dan doe ik dat ook rustig. Je mag namelijk ook genieten van de gaven/dingen die God je heeft gegeven.

[Harm-J]

je mag namelijk ook genieten van de gaven/dingen die God je heeft gegeven.

Dat ben ik met je eens, zolang je maar niet uit het oog verliest waar het om gaat in "dit" leven. Dat bedoelde Ger(nl) mischien met zijn posting over de rijke jongeling? Ik las er persoonlijk geen veroordeling uit naar jouw persoon toe.

Misschien geeft iemand die een broek koopt van 150 euro, wel een evenredig deel aan een goed doel? Het gaat er meer om denk ik, van hoe ga je om met de gaven die je krijgt in dit leven? Daarbij denk ik ook aan de gelijkenis van de 10 talenten en ook van de rijke jongeling.

[Ger(nl)]

je mag namelijk ook genieten van de gaven/dingen die God je heeft gegeven.

Dat ben ik met je eens, zolang je maar niet uit het oog verliest waar het om gaat in "dit" leven. Dat bedoelde Ger(nl) mischien met zijn posting over de rijke jongeling? Ik las er persoonlijk geen veroordeling uit naar jouw persoon toe.

Misschien geeft iemand die een broek koopt van 150 euro, wel een evenredig deel aan een goed doel? Het gaat er meer om denk ik, van hoe ga je om met de gaven die je krijgt in dit leven? Daarbij denk ik ook aan de gelijkenis van de 10 talenten en ook van de rijke jongeling.

Inderdaad, bedoelde het niet als een veroordeling maar echt vanuit een trigger om na te denken. Waarom zou je inderdaad niet willen/mogen genieten van het geld dat je verdiend, ik zal de laatste zijn die dat beweert. Maar overbodige luxe en dan aan het eind een relatief klein bedrag overmaken aan een goed doel... sorry dat vind ik persoonlijk erg lastig.