Wat ik me dan vaak afvraag is in hoeverre jullie je eigen beleving van religie relativeren. De termen 'gereformeerd' en 'calvinistisch' zijn erg geliefd, maar die hebben over de landsgrenzen, of liever over de West-Europese grenzen natuurlijk weinig betekenis.
Toch wordt de 'beste' of 'ultieme' godsdienst vaak aangewezen binnen onze eigen reformatorische kerken. En dan steggelen sommigen nog door over de ultieme godsdienst binnen díé kerken.
De term calvinistisch linken de meeste gereformeerden niet echt positief aan hun eigen geloofsstroming. Vooral omdat dat woord vaak wordt gebruikt als een soort vervloeking, net als 'zwartekousenkerkers'..
(christelijke) Religie is grotendeels het omhulsel (waarbij dat omhulsel niet van wezenlijk belang is, maar tot op zekere hoogte wel inzicht kan geven in wat daarbinnen bevind). Bij mij gaat het om het ware geloof in Jezus Christus. Ik geloof en belijd dat met beide benen in de gereformeerde traditie en ik denk dat ik daar ook mijn hele leven voor zal staan en uit zal leven.
Hoe kwalificeren die critici dan die niet-gereformeerde christenen? Is er geen besef dat het nogal aanmatigend en arrogant is om jezelf te classificeren bóven 90% van de rest van de christenheid?
Ik heb mij eigenlijk nog verheven gevoeld boven andere christenen van andere geloofsstromingen. Alleen zal ik niet snel loslaten wat ik geloof, wat ik belijd en wat ik voor waar aanneem. Allereerst en allerbelangrijkst zijn dat Apostolische Geloofsbelijdenis, en de Geloofsbelijdenissen van Athanasius en Nicea. Daarnaast denk ik ook dat (de zogenoemde) 3 Formulieren van Enigheid een correcte weergave van de Bijbelse werkelijkheid zijn. Oh en ja, ik sta volkomen achter het 'een ieder heeft de plicht om zich bij de ware Kerk te voegen'..
Ik geloof inderdaad dat katholieken bepaalde dingen absoluut niet goed zien, laat ik dat dan 'religieus' gebied noemen, ookal komen bepaalde dingen ook heel duidelijk in het geloofsleven naar voren. ECHTER daarmee hoef je niet direct wat te zeggen over de individuele gelovige. Het is nooit de bedoeling geweest van onze belijdenisgeschriften om te zeggen 'Iedereen die dit niet zo geloofd gaat linea recta naar de Hel'..
Dat wil echter niet zeggen dat ik op basis van mijn geloof en belijdenis geen problemen kan hebben met bepaalde standpunten van bepaalde kerken. Een dogma verbind zich niet aan zieleheil.
[quote]Ik bevraag trouwens niet zozeer de critici; ben algemeen benieuwd naar óf jullie hierover nadenken en wát jullie denken.[/quote[Nee, ik ben gereformeerd dus ik denk daar niet over
Ik heb ooit eens gelezen over JOhn Whitefield schreef over John Wesley dat John Wesley misschien later in de hemel wel dichter bij de troon van God zou zitten dan hem (John Whitefield). Terwijl Whitefield heel wat felle dingen geschreven heeft over Wesleys dogma's/geloofsovertuigingen. Whitefield kun je zien als puritein/calvinist en Wesley als persoon in de Armiaanse traditie..
Dat is naar mijn overtuiging een goede houding, zonder te relativeren over het belang van geloofsovertuigingen en dogma's, het hoeft niets te zeggen over het werk van Gods Geest in de harten van mensen. God is soeverein en verbind zieleheil niet aan de dogma's die iemand belijd.