Wanneer en hoe ontstaan vader en moedergevoelens?

[Jannoek]

Op een gegeven moment begon mijn man erover en ja, het leek mij ook wel wat. Maar niet dat ik al die moedergevoelens had lang te voren. Zelfs in mijn zwangerschap niet. Toen het kind geboren was, was ik er natuurlijk haske gek op maar moedergevoelens? Als de kraamhulp weg ging 's middags dacht ik echt: "help, wat moet ik?!"

Volgens mij hebben wel meer mensen dat 'help' gevoel dan, toch? Ik zou me het bij mezelf in elk geval erg goed voorstellen . Heb ook nog nooit van super dichtbij een kleine baby mee gemaakt en daar zal voorlopig ook nog wel geen verandering in komen .
Lover is de oudste thuis, ik ben de oudste thuis, geen jonge ooms en tantes die nog kinderen krijgen, geen vriendinnen die al een kind hebben..
Tja..

[Tuinfluiter]

MissF, is begrijp helemaal wat je bedoelt!!
M'n schoonzusje is 2 weken terug getrouwd en zegt nu al daar en daar moet de box komen, we moeten een grotere pan want dat is toch binnenkort wel nodig.
Dan schrik ik gewoon, denk dan hoe oud ben je? een kind is geen speelgoed, geeft heeel veeeel verantwoordelijkheid.
En natuurlijk komt bij mij de vraag dan naar boven, ben jij getrouwd omdat je zo van je man houd of eigenlijk omdat je een kind wilt?

[*Annet*]

Wat Tuinfluiter aanhaalt heb ik ook wel eens bij sommigen gedacht. Als de vrouwen dan niet snel zwanger zijn, zijn ze niet te genieten, ze zijn zielig want ze denken geen kinderen te kunnen krijgen. Je trouwt toch omdat je van elkaar houdt?

Zeg maar tegen je schoonzus dat ze geen grotere pannen hoeft te kopen, met mijn gezin van 6 gebruik ik nog steeds de kleinste pannen.

MissF, volgens mij ben jij een type die altijd overal erg over nadenkt. Dit bedoel ik niet negatief hoor, maar bij ons is het vaak zo: willen we dit of dat en in 5 minuten tijd (bij wijze van) hakken we de knoop door. Hebben we eigenlijk met alles gehad. Blijven we twijfelen is het geen goede beslissing. Maar zo is een ieder verschillend.

[MissF]

Wat Tuinfluiter aanhaalt heb ik ook wel eens bij sommigen gedacht. Als de vrouwen dan niet snel zwanger zijn, zijn ze niet te genieten, ze zijn zielig want ze denken geen kinderen te kunnen krijgen. Je trouwt toch omdat je van elkaar houdt?

Zeg maar tegen je schoonzus dat ze geen grotere pannen hoeft te kopen, met mijn gezin van 6 gebruik ik nog steeds de kleinste pannen.

MissF, volgens mij ben jij een type die altijd overal erg over nadenkt. Dit bedoel ik niet negatief hoor, maar bij ons is het vaak zo: willen we dit of dat en in 5 minuten tijd (bij wijze van) hakken we de knoop door. Hebben we eigenlijk met alles gehad. Blijven we twijfelen is het geen goede beslissing. Maar zo is een ieder verschillend.

Haha, ja ik ben een enorme denker, maar totaal geen twijelaar. Als ik er over heb nagedacht, dan maak ik altijd meteen een keuze. Niet dat je een keuze voor een kind kunt maken, maar wel of je stopt met de pil enzo
Mijn man daarentegen is de twijfelaar bij ons twee. Die denkt minder lang na, maar maakt geen keuzes. Grr...
Maar het zorgt er wel voor dat ik som zeg: hallo, dat gaat niet zomaar, daar moet je over nadenken.
En dat hij zegt: het kan wel zijn, die moeder gevoelens, maar........

En het vult elkaar lekkre aan haha

[ring]

Op een gegeven moment begon mijn man erover en ja, het leek mij ook wel wat. Maar niet dat ik al die moedergevoelens had lang te voren. Zelfs in mijn zwangerschap niet. Toen het kind geboren was, was ik er natuurlijk haske gek op maar moedergevoelens? Als de kraamhulp weg ging 's middags dacht ik echt: "help, wat moet ik?!"

Volgens mij hebben wel meer mensen dat 'help' gevoel dan, toch? Ik zou me het bij mezelf in elk geval erg goed voorstellen . Heb ook nog nooit van super dichtbij een kleine baby mee gemaakt en daar zal voorlopig ook nog wel geen verandering in komen .
Lover is de oudste thuis, ik ben de oudste thuis, geen jonge ooms en tantes die nog kinderen krijgen, geen vriendinnen die al een kind hebben..
Tja..

Zelf heb ik wel een aantal vriendinnen die getrouwd zijn en een kindje hebben. Dan kijk je er toch weer heel anders tegen aan, hoewel je ook wel het idee hebt van; hoe zou ik het willen en tot in hoeverre is het verstandig om zo jong kinderen te krijgen?! Hoewel ik het dan ook weer kei-mooi vind! Dat maakt het voor mij misschien lastiger omdat je dan allebei de kanten ziet!
En je ook gewoon tot de ontdekking komt dat een vriendin een kindje krijgt zonder er over na te denken en er over te praten met haar man! Zo als ze zelf zegt...

Oepss... dan sta je wel even zo van.. Dit wil ik niet!

[Tuinfluiter]

Haha Annet,
Ik zal het zeggen, dat ze voorlopig aan 1 pan wel genoeg heeft

Stel me zelf vaak de vraag, waarom wil iemand kinderen?
Wat hebben kinderen dat veel mensen ze zo graag willen?
Zie alleen ik maar, dat het heerlijk is dat je snachts niet je bed uit hoeft omdat er een kind ligt te huilen en dat je vaak gelijk al veel zorgen erbij krijgt en dat je minder vrijheid hebt en dat je minder tijd voor je man/vrouw hebt dan??

[Juultje77]

Ik denk dat het gevoel ook wel groeit. Als je trouwt heb je ergens in je achterhoofd wel het idee van er komen een keer kinderen. Maar wanneer? Ik ben wel blij dat we eerst een paar jaar samen zijn geweest. Aan trouwen moet je toch wel wennen. En een kind krijgen zet heel je leven op z'n kop! Ik kan me alleen niet meer indenken hoe het was zonder kids.......

[ajl]

Wij hebben het er voor ons trouwen wel over gehad of we wel/geen kinderen wilden. Als 1 van ons daar niet achter kon staan, waren we waarschijnlijk niet met elkaar verder gegaan. Nu trouwde ik op mn 27e en mn man op zijn32e. We hadden wel afgesproken dat we eerst een tijdje samen wilden zijn. Ik ben met de pil gestopt op het moment dat ik een vast contract kreeg. En ik was eigenlijk gelijk zwanger. Nu komt over ongeveer 6 weken onze kleine en ik moet zeggen dat ik daar echt naar uit kijk. Mijn man ook, maar die slaat in zijn gedachten de hele babyfase over. hij ziet zichzelf al fietsen, wandelen, zwemmen etc.

[88alries88]

Wat onverstandig om er niet samen over na te denken! Wij denken juist overal samen over na, hoewel dat ook niet altijd makkelijk is, want ik zie altijd overal alleen de negatieve dingen van in, en vriendlief juist alleen positief! Maar zeker als het om trouwen en kinderen gaat dan praat je toch veel met elkaar? Kan me voorstellen dat als je per ongeluk zwanger wordt je er dan niet veel over nagedacht hebt, maar ja, als je getrouwd bent houd je daar toch rekening mee?

[AikonGirl]

En je ook gewoon tot de ontdekking komt dat een vriendin een kindje krijgt zonder er over na te denken en er over te praten met haar man! Zo als ze zelf zegt...

Hm, haar man was er toch ook bij dat 't gebeurde? (Neem ik aan..)
Of ze was zonder zijn medeweten gestopt met de pil.. :/

[ring]

Wat onverstandig om er niet samen over na te denken! Wij denken juist overal samen over na, hoewel dat ook niet altijd makkelijk is, want ik zie altijd overal alleen de negatieve dingen van in, en vriendlief juist alleen positief! Maar zeker als het om trouwen en kinderen gaat dan praat je toch veel met elkaar? Kan me voorstellen dat als je per ongeluk zwanger wordt je er dan niet veel over nagedacht hebt, maar ja, als je getrouwd bent houd je daar toch rekening mee?

Nou dat is denk ik ook het probleem in hun relatie, dat ze niet genoeg praten en dan zijn dit de gevolgen. De pil wilde ze niet slikken denk, maar dan hoeft het nog niet zo te zijn dat je gelijk zwanger hoeft te worden!! Maar als 'buitenstaander' leer je daar dan weer van, je komt er in ieder geval achter dat je zo niet in je relatie wilt staan en je ziet de waarde van het praten met elkaar weer in!

[kwebbel]

Momenteel heb ik nesteldrang!! (als dat zo heet) zeker na de geboorte van ons neefje Marvano........ ik vind elke baby lief en wil m het liefst meenemen! Ik kijk structureel naar babykleertjes en wil het liefst de winkel leegkopen

mijn schoonzus had haar babykamer te koop gezet en ik zei wel dat ik m wilde hebben. Meteen realiseerde ik dat ik wellicht helemaal geen kinderen zou kunnen krijgen! Dus ik werd weer met beide benen op de grond gezet.
Als God mij geen kinderen geeft dan is het leed groot als je babyuitzet aan het sparen bent..

Maar ik vind baby's nog steeds heeeeeeeel lief

[Merisja]

Stel me zelf vaak de vraag, waarom wil iemand kinderen?
Wat hebben kinderen dat veel mensen ze zo graag willen?
Zie alleen ik maar, dat het heerlijk is dat je snachts niet je bed uit hoeft omdat er een kind ligt te huilen en dat je vaak gelijk al veel zorgen erbij krijgt en dat je minder vrijheid hebt en dat je minder tijd voor je man/vrouw hebt dan??

Dit hóeft allemaal niet zo te zijn, hoor! Natuurlijk heb je periodes dat de kinderen slecht slapen en nachten in de weer zijn, maar over het algemeen gaat dat best wel goed. En minder vrijheid...het is maar net hoe je daar zelf mee omgaat. Ik kan niet zomaar op stel en sprong naar de stad oid maar met een goede oppas kom je een heel eind. Straks ga ik weer studeren en twee dagen per week werken, de oudste zit op school...vrijheid genoeg! Minder tijd voor je man? Ja, maar dan plan je gewoon tijd met je man! Oppas regelen, lekker uit eten en naar de film, nachtje weg...'t kan allemaal nog, hoor! Alleen moet je wel iets meer regelen!

[Merisja]

Zelf heb ik ook altijd wel moedergevoelens gehad, maar wel met de gedachte in het achterhoofd: misschien kán ik helemaal geen kinderen krijgen. Mijn man had niet echte vadergevoelens. Wat ik wel echt mooi vond: hij vond het heel leuk dat ik zwanger was van de eerste, maar die echte gevoelens had hij niet. We leefden wel samen naar de bevaldatum toe; hij had zoiets van: dan zal het wel goedkomen. Maar toen werd onze dochter bijna twee maaanden te vroeg geboren, we waren er helemaal niet 'klaar' voor! Ze werd nog helemaal niet verwacht. En opeens had ie gigantische vadergevoelens. Ze wás er, en hij had gelijk gevoelens. Mooi vond ik dat!

Wat ik hiermee wil zeggen: sommigen blíjven maar zeggen dat ze er niet klaar voor zijn. Maar naar mijn idee is dat geen reden om altijd maar een zwangerschap tegen te houden. Vaak is het ook gewoon, dat als het kind er is, dat het dan wel goed komt.

[Wolkje]

Haha Annet,
Ik zal het zeggen, dat ze voorlopig aan 1 pan wel genoeg heeft

Stel me zelf vaak de vraag, waarom wil iemand kinderen?
Wat hebben kinderen dat veel mensen ze zo graag willen?
Zie alleen ik maar, dat het heerlijk is dat je snachts niet je bed uit hoeft omdat er een kind ligt te huilen en dat je vaak gelijk al veel zorgen erbij krijgt en dat je minder vrijheid hebt en dat je minder tijd voor je man/vrouw hebt dan??

waarom? zou dat niet iets te maken hebben van die oergevoelens?