Wat is belangrijker God of de kerk ?

[rouveen]

Ik ken een leven als blanco ( niet kerkelijke, maar wel gelovige ), een leven binnen de Vrijgemaakte gereformeerde Kerk en een blanco leven erna ( niet kerkelijk, wel gelovig ).

Ik wou meer van God weten en ben een cursus gaan volgen. ( Bleek van de Vrijgemaakte kerk te zijn ). Ik had mijn eerste ervaringen met deze kerk zonde enig vooroordeel. Een vriendin ontmoet later ( bleek ook Vrijgemaakt gereformeerd te zijn ) en zij dat ik de cursus deed bij hun kerk. Het begin was prachtig.

Ik leerde God beter kennen en kreeg antwoord op diverse vragen. Het omkeerpunt was de plichtmatigheid die zich voordeed op het moment dat ik in de "" arena "" was. In alle facetten was ik ineens i.p.v. met God bezig met menselijke wetgevingen die men zich min of meer toebedeeld had en in mijn ogen geen enkele aansluiting meer vond in het daadwerkelijke geloven.

God is belangrijker dan de kerk op het moment dat deze tussen jou en het daadwerkelijke geloven instaat. Ik ben nu blanco en heb deze ervaring ervaren als een goede leerschool met een duidelijke boodschap. Geloof is niet aan een adres of uitvoerende instantie gekoppeld, maar aan je eigen ziel met God.

Ik ervaar nu God in mijn leven en zijn aanwezigheid en voel me dagelijks geholpen en gesterkt door hem. Als dit niet de juiste keuze in mijn leven was had God me deze keuze ( door mezelf genomen ) laten inzien dat het niet de juiste was. het gevoel is goed en beweeg me niet dogmatisch door het leven..want het leven met God is hier op aarde al..en niet de doelstelling om met een scala aan huisregels aan het eind van je leven proberen zoveel mogelijk twijfel weg te nemen of je ook in de hemel mag komen.

Een ander geheel wat me opviel bij deze kerk is de schuldbeleving die mensen hadden en het angstige gevoel als men toch besluit de kerk te verlaten. Graag jullie mening.....

Rouveen

[wormpje]

Vanzelfsprekend is God belangrijker dan de kerk.
God is de basis van de kerk. Zonder God geen kerk, maar zonder kerk nog steeds wel God.
De kerk is alleen maar een hulpmiddel voor de gelovigen om dichter bij God te kunnen komen, om onderwezen te kunnen worden en om in gemeenschap met andere gelovingen God te aanbidden.
De kerk moet in dienst staan van God.

[rosekapje]

Rouveen, ik wil in de eerste plaats kwijt, dat ik blij ben dat je God heb leren kennen en dat je Hem ervaart in je leven!
Dat is niet door de kerk gebeurt, maar door de Geest van God (het maakt dus wat dat betreft niet uit in welke kerk je zit, of waar je kennis hebt gemaakt met God).

Toch denk ik dat je een kerk nodig hebt bij het geloof, de geloofsbeleving, je leert er veel, denk hierbij aan de preek (dat wil niet zeggen dat ik er ook altijd mijn gedachten bij kan houden
)
Maar er zitten vaak mooie en goede leerpunten in!
Denk verder aan bijbelstudies en vereinigingen, het is fijn om met elkaar te gaan onderzoeken wat er in het Woord van God staat! je leert van elkaar en het is fijn om met medechristenen je gedachten en je belevingen te delen!
Vriendscahppen die je er opbouwt!
Wat dacht je van het zingen, het is toch niet mooier dan samen Gods naam te prijzen en te loven!
Ik denk dat de kerk een steunpunt is in het christelijk geloof, denk daarbij ook aan het Avondmaal dat er gevierd wordt! dat schept zo'n band!
Ik denk ook dat het goed is om de wet en de geloofsbelijdenis elke zondag te horen (en zeggen in je hart)
en tot slot de Zegen die je aan het eind meekrijgt!

kortom ik heb de kerk nodig!

[Sabra]

Ik denk ook zeker dat het belangrijk is om je geloof in God te belijden en te delen met geloofsgenoten. Dit kan o.a. in praatgroepen, bijbelkringen, praisediensten, reguliere diensten, samen evangeliseren etc. Dit alles kun je in een gemeente doen, en het voegt heel erg veel toe aan je persoonlijke geloofsleven. Je kunt dan ook de vruchten van de Geest dragen. Als tweede stimuleert het je persoonlijke relatie met God, en het intensiveert het je contact met God. Hoe meer Jezus in je leven hoe beter, want dat is toch waar we uiteindelijk op afgerekend worden.

[columbus]

God spreekt tot je door Het Woord en de bediening van het Woord.
die bediening krijg je, in de meeste gevallen, in de kerk.
dus het is zeker belangrijk om naar de kerk te gaan. de bijbel is niet altijd duidelijk voor de meeste mensen, maar gelukkig zijn er d.s. die het goed kunnen uitleggen.

[PaLPiTaTioN]

God.

Als de kerk tegen God ingaat, schuif dan de kerk aan de kant, want God heerscht en de kerk bestaat in Zijn gratie. Ook al vind je de kerk nog zo heilig, zonder God heeft het geen zin. Dit is een moderne versie van Paulus in een van zijn brieven.

[Kaw]

Geref. vrijgemaakt en angstig wettisisme? Die combinatie zie ik toch echt niet binnen deze kerk, maar misschien ben ik er blind voor. Wat mij ook opvalt is het spasme wat er optreet als een gemeentelid een breuk dreigt te maken met het Lichaam van Christus (vrijgem. kerk). Het gemeentelid gaat menselijkerwijs naar de hel als hij zich niet bekeerd.

De waarheid is in Christus en niet in de kerk. Daarintegen is de kerk wel een gemeente der heiligen (ja ja! Dat zijn wij! en als je leven dat niet laat blijken, dan ligt het niet aan deze kreet, maar aan jouwn instelling.) en in de NGB kunnen we lezen dat we de plicht hebben om zich bij zo'n gemeente te voegen. (Is er een bijbeltekst die dit bewijst?) Nu hangt je zaligheid niet af van de kerk, maar van je band met God. Toch is het belangerijk om je geloof te verdiepen. te versterken en uit te dragen. Er is geen betere plek om dat te doen in een kerk of in een gemeente.

God is oneindig belangerijker, maar de gemeente mag niet worden onttrokken in het leven van een gelovige.

[Daphne]

God is belangrijker dan de kerk, ook al ga je naar de kerk, maar je kent Hem niet als je persoonlijke Zaligmaker, dan heb je eigenlijk niets. De kerk zelf is denk ik ook wel belangrijk, in die zin, dat je daar uitleg krijgt over de Bijbel en je krijgt te horen hoe je bekeerd kan worden en God kan leren kennen.

[Kaw]

je krijgt te horen hoe je bekeerd kan worden

Ik denk dat de bijbel zelf daar het duidelijkst over is.
In mijn kerk (vrijgem. kerk) hoor je nooit dat je je moet bekeren. In de ger. gem. hoor je dit elke zondag, maar vertellen er ook bij dat je het niet kunt. (Niet overal, maar wel vaak.)
De bijbel zegt gewoon waar het op staat. Alle zondaren!: Vlucht naar de barmhartige God en vind vrede onder Zijn vleugels.

[dode zee]

de Bijbel zegt dat we de samenkomsten onderling niet na moeten laten...Dus niet alleen de zondagse verplichting, maar elke samenkomst.

Rouveen, ik snap wel hoe je het voelt, maar toch is het tegen de Bijbel. Als je in Christus bent, dan ben je een lidmaat van de Kerk met een hoofdletter uiteraard. Maar met de andere Christenen ben je dan het Lichaam van Christus. Het lichaam kan niet in stukjes functioneren, je moet samenwerken. Als jij je dus onttrekt aan het kerkelijke leven ontrek je je aan het Lichaam van Christus, omdat je op die manier de gemeenschap der heiligen vermijdt.

En volgens de Bijbel zullen we ons soms aan bepaalde regels moeten ondewerpen om de zwakke broeders. Dan vind jij het misschien onzin om niet voetbal op tv te kijken op een zondag, maar jou broeder in Christus, voor wie Christus net zo goed Zijn Bloed gegegeven heeft kan daardoor gehindert worden. Doe het dan dus niet, om je zwakkke broeder! En ook met het naar de kerk gaan. Jij vind het misschien onzin en tijdverpilling, maar je zwakke broeder kan er door geergerd worden, of erger nog: je kunt een van de kleine in de genade ergeren. De Bijbels heeft iets heel scherps te zeggen over die persoon...

Dus Rouveen, kijk hoe de Bijbel denkt over de samenkomsten, over de gelovigen (een gebouw etc) en denk na over welke krachten en gaven jij de plaatselijke gemeente kan geven in de uitbreiding van Gods Koninkrijk.

[JopieK]

de Bijbel zegt dat we de samenkomsten onderling niet na moeten laten...Dus niet alleen de zondagse verplichting, maar elke samenkomst.

Rouveen, ik snap wel hoe je het voelt, maar toch is het tegen de Bijbel. Als je in Christus bent, dan ben je een lidmaat van de Kerk met een hoofdletter uiteraard. Maar met de andere Christenen ben je dan het Lichaam van Christus. Het lichaam kan niet in stukjes functioneren, je moet samenwerken. Als jij je dus onttrekt aan het kerkelijke leven ontrek je je aan het Lichaam van Christus, omdat je op die manier de gemeenschap der heiligen vermijdt.

En volgens de Bijbel zullen we ons soms aan bepaalde regels moeten ondewerpen om de zwakke broeders. Dan vind jij het misschien onzin om niet voetbal op tv te kijken op een zondag, maar jou broeder in Christus, voor wie Christus net zo goed Zijn Bloed gegegeven heeft kan daardoor gehindert worden. Doe het dan dus niet, om je zwakkke broeder! En ook met het naar de kerk gaan. Jij vind het misschien onzin en tijdverpilling, maar je zwakke broeder kan er door geergerd worden, of erger nog: je kunt een van de kleine in de genade ergeren. De Bijbels heeft iets heel scherps te zeggen over die persoon...

Dus Rouveen, kijk hoe de Bijbel denkt over de samenkomsten, over de gelovigen (een gebouw etc) en denk na over welke krachten en gaven jij de plaatselijke gemeente kan geven in de uitbreiding van Gods Koninkrijk.

Lees alleen dan Nacht und Nebel van Floris B. Bakels eens! De gemeenschap met nep-christenen welke eerder de "synagoge van satan" proberen te vormen lijkt me meer schade aan een persoonlijke relatie met God te doen dan goed.
Helaas ben ik er pas achter gekomen dat allerlei zaken in onze gemeente zeer verrot zijn, dominee kletst dingen (ook van mij persoonlijk) door aan bijv. m'n oom die toevallig ergens anders in het land dominee is. De dominee vindt dat mensen met een verstandelijke handicap (mijn broertje heeft lichte handicap) maar weggestopt moeten worden en geen normaal sociaal leven mogen hebben. Doe al jaren jeugdwerk en die dominee wil dat kapot maken (negatieve pr op huisbezoeken, op cathegese etc.) en de ouderlingen durven 'm niet ter verantwoording te roepen, bedekken alles met de mantel der liefde en de andere dominee durft ook niets.

Soms schaam je je er voor om een christen te zijn. Ik ervaar nauwelijks gemeenschap in mijn gemeente, gelukkig wel als ik op studentenvereniging ben, HGJB activeiten doe, op conferenties ben etc. Maar denk niet dat God van ons vraagt onze geest te laten kraken door mensen die zeggen dat ze in het Licht wandelen maar dat liegen.

[dode zee]

Dat is wel heel erg, Jopie!
Maar met gemeenschap, en onderlinge samenkomsten denk ik dan vooral aan de Christenen die bij elkaar komen. En zoals misschien bekend betekend Christen hier iemand die het eigendom van Christus is....

JA, dat is wel een moeilijke situatie! Kun je niet een gesprek aanvragen met de predikant met een groepje ofzo? Daar moet toch normaal over gesproken kunnen worden? En hoe zit dat met de classis, of synode ofzo? Dat is in Nederland toch altijd zo lekker georganiseerd? Ja, de aanbidding van predikanten kan hoog oplopen, toch is het niet goed! Misschien een brief naar de kerkenraad?
En gebed! We worden opgeroepen om getrouw te zijn, dus Jopie, gewoon doorgaan, en het in Gods handen leggen! Denk maar aan Edwards die er uit gemikt werd op valse gronden! God heeft dat later recht gezet!

Serkte! En wie weet kun je met andere Christenen samenkomen op een doordeweekse avond? Er zijn vast meer mensen in jou omgeving!