Goed zeg Galateia. Ik ben alleen lichtelijk verbaasd dat het je eigen huisarts niet mag zijn. Bij ons moest het namelijk je eigen HA zijn! Ik kan me voorstellen dat je opgelucht bent dat die keuring in ieder geval eraan zit te komen. Mag ik heel onbeleefd zijn en vragen waar jullie op gekeurd worden?
Wat betreft de naam-vraag. In principe heet een kind zoals 'ie heet. Dat is zijn/haar identiteit en daar moet je voorzichtig mee omspringen. Hoe zou jij het vinden als je drie jaar lang Betje had geheten en dan opeens door wildvreemden Truus te worden genoemd. En als ze opgroeien, misschien krijgen ze dan gevoelens van: was mijn eigen naam niet goed genoeg? Ja, er zijn natuurlijk uitzondering, als een naam bv tegen je geloof ingaat, of als het een hele bizarre naam is (ik ken een meisje dat Pocahontas heet), of als het dezelfde naam is als je man/vrouw/ander kind ofzo.
Maar wij vinden Michael (wat overigens 'Wie is als God' betekent) een mooie naam. Wij mogen er zelf wel doopnamen bij geven en daar zijn we nu druk over aan het denken.
Terwijl ik dit berichtje schreef kreeg ik een telefoontje van de adoptiedame die zei dat ze morgen bij ons in de buurt is en dat ze wat foto's van Michael voor ons heeft!!!!
. Dus jij ziet morgen voor het eerst je kindje op een foto 
*is meelezer maar nu toch even reageren*