voor twijfelende zoekende mensen

[caprice]

Hoe kan dat met een koud hart wat niet verbroken is? Hoe kun je dan Jezus volgen? Als je je zo onbewogen voelt?

Omdat iets in jou zegt (je nieuwe ik (Jezus Christus zelf) Volg Mij. Niet vanuit je zelf, want dat zal je nooit lukken, maar vanuit Hem, die de wil van het zoeken al heeft gewerkt.

Ik vind het toch wel moeilijk, en Adam niet geleerd, is Christus niet begeerd.
Ik vrees toch dat een gebroken hart en een verslagen geest bij mij ontbreekt.

[hijwel]

Ik vind het toch wel moeilijk, en Adam niet geleerd, is Christus niet begeerd.
Ik vrees toch dat een gebroken hart en een verslagen geest bij mij ontbreekt.

carprice,

mischien moet je er een keer niet over na gaan denken. Maar moet je alleen afgaan op het kleine stemmetje in jou die zegt. Volg Hem!
En vraag maar of je alles los mag laten.

Btw: waarom ben je bang dat er iets ontbreekt bij jou?

[caprice]

Ik vind het toch wel moeilijk, en Adam niet geleerd, is Christus niet begeerd.
Ik vrees toch dat een gebroken hart en een verslagen geest bij mij ontbreekt.

carprice,

mischien moet je er een keer niet over na gaan denken. Maar moet je alleen afgaan op het kleine stemmetje in jou die zegt. Volg Hem!
En vraag maar of je alles los mag laten.

Btw: waarom ben je bang dat er iets ontbreekt bij jou?

Ik ben bang dat dat stemmetje ook ontbreekt.
En het geloof.

En dit:

1 Johannes 1:
[i]5 En dit is de verkondiging, die wij van Hem gehoord hebben, en wij u verkondigen, dat God een Licht is, en gans geen duisternis in Hem is.
6 Indien wij zeggen, dat wij gemeenschap met Hem hebben, en wij in de duisternis wandelen, zo liegen wij, en doen de waarheid niet.

Hoe kan het dan zijn dat er zo'n duisternis bij mij is? De gemeenschap met God is toch Licht?

Dus wordt des Heeren volk geleid,
door 't Licht dat nu onstoken is.
Tot kennis van de Zaligheid,
in hunne schuldvergiffenis.

[hijwel]

Ik ben bang dat dat stemmetje ook ontbreekt.
En het geloof.

En dit:

1 Johannes 1:
[i]5 En dit is de verkondiging, die wij van Hem gehoord hebben, en wij u verkondigen, dat God een Licht is, en gans geen duisternis in Hem is.
6 Indien wij zeggen, dat wij gemeenschap met Hem hebben, en wij in de duisternis wandelen, zo liegen wij, en doen de waarheid niet.

Hoe kan het dan zijn dat er zo'n duisternis bij mij is? De gemeenschap met God is toch Licht?

Je weet toch en gelooft toch dat je met god verzoend moet worden?
Je weet toch dat je bij Hem voor altijd gelukkig zal zijn. Ik geloof zeker dat er iets in jou zegt: "als je Hem volgt, ben je beter uit!"

gemeenschap! zeker dat is waar. Zolang je niet gelooft in zijn gemeenschap zal je ook nooit een licht zien. Zolang jij ongelovig blijft zal je geen licht zien.

[caprice]

Ik ben bang dat dat stemmetje ook ontbreekt.
En het geloof.

En dit:

1 Johannes 1:
[i]5 En dit is de verkondiging, die wij van Hem gehoord hebben, en wij u verkondigen, dat God een Licht is, en gans geen duisternis in Hem is.
6 Indien wij zeggen, dat wij gemeenschap met Hem hebben, en wij in de duisternis wandelen, zo liegen wij, en doen de waarheid niet.

Hoe kan het dan zijn dat er zo'n duisternis bij mij is? De gemeenschap met God is toch Licht?

Je weet toch en gelooft toch dat je met god verzoend moet worden?
Je weet toch dat je bij Hem voor altijd gelukkig zal zijn. Ik geloof zeker dat er iets in jou zegt: "als je Hem volgt, ben je beter uit!"

gemeenschap! zeker dat is waar. Zolang je niet gelooft in zijn gemeenschap zal je ook nooit een licht zien. Zolang jij ongelovig blijft zal je geen licht zien.

Maar waarom moet ik dan zo lang wachten voor God mijn gebeden verhoor?

[hijwel]

Maar waarom moet ik dan zo lang wachten voor God mijn gebeden verhoor?

ja, ik weet het niet.. ik zal voor je bidden.
Maar ik geloof dat je luk raak zijn opdracht moet volgen, of je Hem daarbij nodig hebt zie je vanzelf. (mischien een beetje bot gezegt)

[caprice]

Maar waarom moet ik dan zo lang wachten voor God mijn gebeden verhoor?

ja, ik weet het niet.. ik zal voor je bidden.
Maar ik geloof dat je luk raak zijn opdracht moet volgen, of je Hem daarbij nodig hebt zie je vanzelf. (mischien een beetje bot gezegt)

Of het bidden is niet oprecht...

[hijwel]

Of het bidden is niet oprecht...

Ja... mischien is dat het probleem.
Weet je, ik zal voor je bidden en hopen dat ik een antwoord krijg.
Ik reageer morgen (nou ja vandaag)

[caprice]

Of het bidden is niet oprecht...

Ja... mischien is dat het probleem.
Weet je, ik zal voor je bidden en hopen dat ik een antwoord krijg.
Ik reageer morgen (nou ja vandaag)

Ik weet het niet meer. 'k Zou er graag nog met meer mensen die de Heere kennen over praten, maar ik zou niet weten met wie. (Stugge lui hier )

[Brion]

Ik weet het niet meer. 'k Zou er graag nog met meer mensen die de Heere kennen over praten, maar ik zou niet weten met wie. (Stugge lui hier )

Dag caprice, je schrijft dat je met meer mensen wilt praten die "de Heere kennen". Als je mij zou vragen of ik "de Heere ken" dan zou ik daar niet zomaar ja op durven zeggen. Dat is me nogal wat, om daar zomaar even ja op te zeggen!
Ik ben niet zoveel mensen tegengekomen in mijn leven die "de Heere kenden". Wel een enkele keer, maar dat waren mensen die er niet zo makkelijk over spraken, en er zeker niet mee te koop liepen.
Wel kom ik soms mensen tegen, die steeds maar roepen "de Heere te kennen", maar meestal geloof ik daar niet zo in.

Toch wil ik proberen te reageren, en ik hoop dat je me niet "stug" vindt...

Ik heb eens wat dingen op een rijtje gezet die je in dit topic hebt gezegd.
Hopelijk heb je daar geen bezwaar tegen:

quotes Caprice
===========================================
-Oprecht. Wat is oprecht. Ik weet het niet.
En het geloof dat je geschonken moet worden. Ik weet niet
zeker dat ik het bezit. En een geloof is een zeker weten...
Dus ik twijfel nogal.

-Conclusie: onbekeerd. Wat nu?

-Zo voel ik het ook, maar als het erop aankomt voel je zo'n
vijandschap terwijl je dat niet wilt! Dat is het eigen vlees,
de oude Adam.

-Hoe kan dat met een koud hart wat niet verbroken is? Hoe kun je
dan Jezus volgen? Als je je zo onbewogen voelt?

-Ik vind het toch wel moeilijk, en Adam niet geleerd, is Christus
niet begeerd. Ik vrees toch dat een gebroken hart en een
verslagen geest bij mij ontbreekt.

-Ik ben bang dat dat stemmetje ook ontbreekt.
En het geloof.

-Ik weet het niet meer.
========================================
Ik moet zeggen dat ik nogal onder de indruk ben van, wat je allemaal schrijft. Als je schrijft "ik weet het niet meer", denk je dan soms dat ik het wel weet? Of dat anderen het hier weten? En denk je dat het ZO erg is dat je het niet weet?

Als ik je uitspraken lees, en goed op mij in laat werken, dan kan ik niet anders dan tot de conclusie komen, dat hier iemand spreekt die op een heel integere, eerlijke en bescheiden manier bezig is, met een zoektocht naar God. En wat is er nou toch mis met die zoektocht?

Je schrijft over twijfel, onbekeerd, koud gebroken hart, verslagen geest en een stemmetje dat ontbreekt. Zou dat nu allemaal op jou van toepassing zijn? Zou dat stemmetje werkelijk ontbreken als je blijk geeft er ZO mee bezig te zijn, en ook als je steeds weer laat zien dat het geloof in God voor jou ZO belangrijk is?

Net zoals jij en ieder ander heb ik ook een beeld van God. Dat is heel menselijk denk ik; iedereen probeert zich iets voor te stellen wie God is.
Het lukt mij niet om me een beeld van God voor te stellen, die vindt dat jij niet goed bezig bent, en zo vreselijk blij is, met al die mensen die zo zeker zijn van hun "de Heere kennen" of hun bekeerd zijn, en met Bijbelteksten smijten, alsof het tennisballen zijn.

Ik wil, en kan niet anders dan geloven in een God, die een arm om jouw schouders legt, en dat ALTIJD blijft doen. OOK als je zegt (terecht of niet terecht) dat je twijfelt, of een koud hart hebt. Misschien is God wel juist voor mensen die zeggen dat ze onbewogen zijn of een koud hart hebben.
Bewogen mensen, met een warm hart hebben God misschien iets minder nodig? Want die weten het misschien al, en zijn er ook al?

Je merkt het wel, ik weet helemaal de antwoorden op jouw vragen niet!
Ik heb net zoveel twijfels en vragen als jij; misschien wel meer! Maar misschien is het enige verschil tussen ons, dat ik het niet zo erg vind om te twijfelen of dingen niet te weten. Als ik mag kiezen, heb ik liever geen antwoorden, dan slechte antwoorden. En eerlijkgezegd heb ik ook helemaal niet zo'n behoefte aan al die antwoorden op mijn vragen.

Dit forum, andere forums, en het hele internet staat vol met antwoorden op vragen. Ik heb er bijna niks aan! Zo heel nu en dan krijg ik wèl een antwoord op een vraag. En dat antwoord komt dan van mensen zoals jij, of anderen die het allemaal ook niet zo goed weten. Klinkt gek, maar het is echt waar! Dat heeft te maken met het feit dat ik meer vertrouwen heb in mensen die twijfelen, dan mensen die menen het zo goed te weten.

Mijn beeld van God, mijn manier van geloven, of mijn mening is helemaal niet interessant of belangrijk. Er is, voor mij, maar een ding belangrijk in dat kleine geloofje van mij, dat mij keer op keer zegt: "God houdt van Caprice, zoals een vader van zijn zoon; of hij nu twijfelt of de dingen niet goed weet." Daar mogen jij en ik op vertrouwen. En daar mogen we ook allebei dankbaar voor zijn.

Ik wens je alle goeds!
Hartelijke groeten,
Brion

[Vin]

Dag caprice,

...

Brion

Ik kan niet anders dan me hier volledig bij aansluiten. Dank je Brion.

[caprice]

Bedankt.
Hoe kan ik antwoorden geven op jou vragen? Dat is mij een raadsel, maar juist daarom is het misschien belangrijk om er met iemand over te praten.

[joris]

tof brion! mooi gesproken. Ik wil graag van je horen wanneer ik bijvoorbeeld te gemakkelijk ben.

Caprice, in de liefde is geen angst. Jij bent bang volgens mij om je vertrouwde gedachte los te laten. Daarom blijft het donker.

Bekeren is juist: radicaal loslaten en je leven aan God overlaten.

[caprice]

Caprice, in de liefde is geen angst. Jij bent bang volgens mij om je vertrouwde gedachte los te laten. Daarom blijft het donker.

Bekeren is juist: radicaal loslaten en je leven aan God overlaten.

Angst is denk ik niet het goede woord. Ik ben te koud en mijn hart is te hard. Het mag me wel eens wat doen, maar vaak ook niet zo veel. Het verlangen om net zo te zijn als de kinderen van God, met een leven dicht bij de Heere blijft.

[hijwel]

Je merkt het wel, ik weet helemaal de antwoorden op jouw vragen niet!
Ik heb net zoveel twijfels en vragen als jij; misschien wel meer! Maar misschien is het enige verschil tussen ons, dat ik het niet zo erg vind om te twijfelen of dingen niet te weten. Als ik mag kiezen, heb ik liever geen antwoorden, dan slechte antwoorden. En eerlijkgezegd heb ik ook helemaal niet zo'n behoefte aan al die antwoorden op mijn vragen.

Dit forum, andere forums, en het hele internet staat vol met antwoorden op vragen. Ik heb er bijna niks aan! Zo heel nu en dan krijg ik wèl een antwoord op een vraag. En dat antwoord komt dan van mensen zoals jij, of anderen die het allemaal ook niet zo goed weten. Klinkt gek, maar het is echt waar! Dat heeft te maken met het feit dat ik meer vertrouwen heb in mensen die twijfelen, dan mensen die menen het zo goed te weten.

Brion,

Mooie reactie! 1 ding ben ik het niet echt mee eens.
En dat is dat stukje hierboven over het twijvelen. Volgens mij is twijvel juist niet goed! Twijvel is ongeloof.. vertrouwen is geloof.
De oproep is om altijd op God te vertrouwen, dus het lijkt mij niet goed om het niet erg te vinden dat je twijvelt.