Gevolgen van slaan in opvoeding op latere leeftijd

[qwast]

In het topic over het wel of niet gebruik van de pedagogische tik is al gesproken over de gevolgen op latere leeftijd. Toch werd dit gedomineerd door het wel of niet slaan. Die discussie wil ik hier niet voeren.
Hier ervaringsverhalen (positief + negatief), en wat de invloed van het slaan was op latere leeftijd.
Ik hoop zelf ook nog te reageren in dit topic, maar ben nog bezig om moed te verzamelen.

[Vonkie]

Wat versta je onder slaan? Niet om de discussie hier naar toe te verplaatsen, maar voor de goede orde is het wel handig om te weten.

Zelf kreeg ik vroeger wel eens een tik po m´n vingers en als ik het erg bont gemaakt had moest ikvoor straf op de trap en als ik heel erg stout was moest ik op de trap en kreeg ik nog een tik op m´n achterwerk. Maat dit alles ging zo beheerst dat het geen slaan was uit onmacht o.i.d. Ik heb er niets aan over gehouden, sterker nog, ik vind dat ik een erg goede opvoeding heb gehad. In het topic ´pedagogische tik´ word net gedaan of je hele opvoeding daaruit bestat maar dat is maar een pieklein onderdeel ervan. Mijn ouders hebben altijd heel veel liefde gegeven en duidelijke grenzen gesteld. Ik ben erg tevreden over mijn ouders en hun opvoedig en heb absoluut niks overgehouden aan die paar tikken. Ik weet het niet eens meer.

[qwast]

Wat versta je onder slaan? Niet om de discussie hier naar toe te verplaatsen, maar voor de goede orde is het wel handig om te weten.

Hieronder versta ik ook de pedagogische of corrigerende tik. Ik wil hier dus liever niet de discussie of dit ook onder slaan valt.
Jij, en ook anderen waarschijnlijk, zien hier achteraf op een positieve wijze op terug. Een argument tegen slaan is dat dit in nogal wat gevallen uit de hand loopt. Dit blijkt dan dus niet in alle gevallen op te gaan.
Ik hoop dat jullie mijn tweede vraag ook niet vergeten: wat dan de (positieve of negatieve) gevolgen zijn op latere leeftijd.

[Evelien]

ik was als kind echt een felle rooie donder (sorry voor het woord, maar het was wel zo) en was best wel brutaal tegen mijn ouders als ik werd aangesproken op iets wat ik niet mocht (en terrecht dat mijn ouders dat deden). Heb heel wat keren op de gang of op m'n slaapkamer gezeten! Soms weleens een corrigerende tik gekregen! Maar meestal hoefde mijn vader of moeder alleen maar wat te zeggen of ik luisterde wel!

Dit zie ik dus niet als mishandeling en vindt dat mijn ouders mij daarin "goed" hebben gecorrigeerd als ik iets deed wat niet goed was! Want daar leer je wel van! (ondanks dat je, als kind, toch weer de fout maakt).

k Ben hierdoor totaal niet minder op geworden!

[MissF]

1 keer heb ik als klein meisje (ook zo'n rooie donder ) een pak slaag op mijn billen gehad. Ook niet omdat mijn vader zo shagrijnig was, maar gewoon omdat niks meer hielp op dat moment, volgens hem (volgens mijn moeder is dat onzin ).
Niet dat ik er taruma's aan over heb gehouden, maar die ene tik op mijn billen kan ik nu nog bijna voelen. Vreselijk vond ik het

[Evelien]

die rooie donders ook he...

[mooi meisje]

Ik kreeg ook af en toe goed op m'n dak (eh kont).
'k Zal het wel nodig gehad hebben.
Ben er niet minder op geworden.

[qwast]

Ik kreeg ook af en toe goed op m'n dak (eh kont).
'k Zal het wel nodig gehad hebben.
Ben er niet minder op geworden.

Sloegen jouw ouders uit onmacht of was het bewust?
Hoe zou jij nu je kinderen opvoeden, of voed je ze op?

[mooi meisje]

eh...
Ik denk dat het beiden was. Nu ik zelf moeder ben besef ik wel dat je als ouders ook wel eens met je handen in het haar zit. En als je kind gewoon niet luistert kan een pak slaag helpen. Maar dat is misschien meer iets voor het andere topic
Zelf kijk ik er in ieder geval niet met negatieve gevoelens op terug. Ik denk dat mijn ouders het goed gedaan hebben. Hulde voor hen!

[marierose]

Mede door ervaringen uit mijn jeugd, hoewel ik mijn ouders het niet echt kwalijk neem omdat zij vonden dat het gewoon bij de opvoeding hoorde (af en toe een tik geven) en iedereen doet het zoals hij of zij het goed denkt te doen... Ik vind namelijk slaan een kwestie van het niet met woorden af kunnen of kunnen winnen en dan uit machtsmisbruik slaan zo van ik ben toch sterker dan jij..
Ik heb dus uit principe een gloedhekel aan de zogenaamde pedagogische tik!! En ik zet onze kinderen op welke leeftijd dan ook even op de gang of als ze het erg bond maken even op zolder! Voor mij en voor hen even time out of hoe zeg je dat. Er zijn mensen die altijd blijven zeggen geef dat kind toch eens een tik maar ik doe het gewoon niet en toch lukt het ons om ze (meestal) te laten luisteren. Wat bijna altijd helpt is tellen van 1 tot 3 en daartussen om ze 'tijd te geven' tel ik 1, 1 3/4, 2, 2 1/2 enz. En het lukt zelfs nog bij de oudste van 14 want dit doen ze namelijk op de basisschool ook dat tellen. Dus ik denk dat slaan echt niet hoeft in de opvoeding van je kinderen!! Succes allemaal bij het opvoeden want het is gewoon af en toe best een beetje moeilijk... Maar geduld helpt vaak het beste

[Evelien]

Mede door ervaringen uit mijn jeugd, hoewel ik mijn ouders het niet echt kwalijk neem omdat zij vonden dat het gewoon bij de opvoeding hoorde (af en toe een tik geven) en iedereen doet het zoals hij of zij het goed denkt te doen... Ik vind namelijk slaan een kwestie van het niet met woorden af kunnen of kunnen winnen en dan uit machtsmisbruik slaan zo van ik ben toch sterker dan jij..
Ik heb dus uit principe een gloedhekel aan de zogenaamde pedagogische tik!! En ik zet onze kinderen op welke leeftijd dan ook even op de gang of als ze het erg bond maken even op zolder! Voor mij en voor hen even time out of hoe zeg je dat. Er zijn mensen die altijd blijven zeggen geef dat kind toch eens een tik maar ik doe het gewoon niet en toch lukt het ons om ze (meestal) te laten luisteren. Wat bijna altijd helpt is tellen van 1 tot 3 en daartussen om ze 'tijd te geven' tel ik 1, 1 3/4, 2, 2 1/2 enz. En het lukt zelfs nog bij de oudste van 14 want dit doen ze namelijk op de basisschool ook dat tellen. Dus ik denk dat slaan echt niet hoeft in de opvoeding van je kinderen!! Succes allemaal bij het opvoeden want het is gewoon af en toe best een beetje moeilijk... Maar geduld helpt vaak het beste

In het topic over het wel of niet gebruik van de pedagogische tik is al gesproken

[Rolf]

Wat bijna altijd helpt is tellen van 1 tot 3 en daartussen om ze 'tijd te
geven' tel ik 1, 1 3/4, 2, 2 1/2 enz.

Zie ik veel meer.

[L'être extraterrestre]

Ik had (en heb) een moeder die geen nee kan zeggen en geen 4 kinderen aan kon, en kan, en een vader die nooit thuis was. Mijn moeder kon ons niet aan, dus als we te laat waren voor het eten (en dat was ik bijna elke dag wel) of ik bleef lezen in plaats van te gaan slapen, zei mijn moeder altijd, als papa thuis komt krijg je een pak slaag! Zodoende was het regelmatig raak.

Op zich is het als kind niet echt goed voor je kind-ouder beeld, slaan is echt een teken van zwakte, maar ik heb er wel door geleerd iets beter naar mijn ouders te luisteren. En ik ben niet bang als iemand zijn hand opheft, dus in zekere zin kan zelfs een regelmatig pak slaag in principe geen kwaad.

Nu zit ik me alleen wel te bedenken dat ik altijd als de dood was als er iemand de trap op kwam. Snel licht uit, onder de dekens, net doen alsof ik sliep. Maar ach, ook dat heb ik overleeft

[Lydianne]

Ik heb na héél veel jaar nog steeds pijn en dit wordt steeds erger. Alleen bij de gedachte al aan slaan of geslagen worden doet het pijn diep van binnen en gaan al mijn haren overeind staan.

[Ri@nne]

Ik ben vroeger regelmatig geslagen. Vaak nadat ik een standje had gehad, kreeg ik nog een klap of schop achterna als ik naar boven werd gestuurd. Het was zeker meestal wel onmacht.
Bij mij is de invloed al jaren en nu nog merkbaar helaas. Ik merk nog dat ik vaak bang ben. In de buurt van mn vader maar ook in de buurt van anderen die mij feedback of kritiek geven. Volkomen ongegrond, maar ik ben altijd heel erg op mn hoede.