Eigenlijk dien je Dylan wel te kennen, anders snap je er niks van. Ze hebben het ook nooit over Dylan in die film, maar er worden diverse personages opgevoerd (muzikanten) die alle een deel van Dylan's persoonlijkheid laten zien. En dat continue door elkaar.
Ik vind het wel fascinerend, omdat ik Dylan een beetje ken. Dan weet je die types te plaatsen zeg maar.
Overigens zijn die Judas-scène en het optreden op New Port Folkfestival briljant verfilmd, met dat publiek dat hem uitscheldt voor verrader en Judas en een ziedende Pete Seeger die met een bijl de geluidskabels wil doorhakken...
nouja het was wel vermakelijk. 
