Berichtdoor joep » 06 mei 2008 20:29
Waarom zijn er zoveel verschillende kerken?
Mensen, wat zijn er veel verschillende kerken! En wat een verschil in opvattingen bij al die verschillende kerkgenootschappen! In de ene kerk zeggen ze bijvoorbeeld dat God ontzettend streng is. Zo streng dat Hij bijna alle mensen zal straffen en voor eeuwig verloren zal laten gaan. En dat er maar een paar zullen zijn waar het helemaal goed mee komt. Dat zijn de uitverkorenen. Maar in een andere kerk beweren ze dat God juist helemaal niet streng is. "God is liefde en Hij zal nooit iemand straffen!" wordt daar gezegd. "Hij ziet alles door de vingers en zal iedereen vergeven! Hij doet niet liever."
In sommige kerken zeggen ze dat God helemaal niets doet in de wereld. Hij heeft de boel op gang gebracht, maar bemoeit zich verder nergens meer mee. De mensen zijn zelf verantwoordelijk voor de wereld en ze moeten er zelf maar wat van maken. Maar er zijn ook weer kerken waar beweerd wordt dat God juist álles doet! En dat daarom alles wat er in de wereld gebeurt, zijn wil is, ook alle verschrikkelijke dingen die er gebeuren!
Ja, de meningen lopen nogal uiteen. En dit zijn er nog maar een paar! En het rare is dat ze in al die kerken ook nog in dezelfde Bijbel lezen... Ja, hoe zou het nou komen, dat ze in al die verschillende kerken dezelfde Bijbel lezen en dat ze toch zo heel verschillend over God en over de wereld denken? Want dat is toch wel een beetje vreemd! Komt het misschien omdat er in de verschillende kerken veel te selectief in de Bijbel gelezen wordt? Alleen maar die stukjes die het best passen bij de leer van die bepaalde kerk? Het zou best kunnen. En als de mensen in die kerk ook nog het bijbellezen alleen maar overlaten aan de geestelijken, de dominees en de priesters, dan krijgen ze niet eens in de gaten dat de Bijbel daar maar erg eenzijdig wordt gebruikt.
Ken je dat verhaal van die vier blinde kinderen in de dierentuin? Die mochten eens kennis gaan maken met een olifant. De één werd bij zijn slurf neergezet. En de ander mocht op zijn rug zitten. De derde stond bij één van zijn poten en de vierde kreeg een plaatsje bij zijn achterwerk. Toen ze na afloop mochten vertellen hoe een olifant er volgens hen uitzag, zei degene die bij zijn slurf had gestaan, dat het net een lange zwevende slang was. "Nee hoor, hij lijkt veel meer op een hele grote leren tent!" zei degene die op zijn rug had gezeten. "Hoe kom je erbij!" zei de derde die bij zijn poot had gestaan. "Hij lijkt precies op een dikke, zachte boom!" "Jullie hebben het allemaal mis!" zei tenslotte de laatste die het achterwerk van het beest had mogen betasten. "Het is een grote rommelende vulkaan die af en toe tot een uitbarsting komt. En dan moet je zorgen dat je uit de buurt bent!"
Zo kunnen ze in een kerk ook bezig zijn met de Bijbel en met God. Dan zijn ze zó bezig met één onderdeel van wat er over God in de Bijbel staat, dat de rest vergeten wordt. Vooral als er dan ook nog meer over God gelezen wordt in allerlei boeken, dan in de Bijbel zelf. En dat gebeurt meer dan je misschien denkt. Kijk, op die manier zijn er in de loop van de tijd heel wat uiteenlopende opvattingen over God ontstaan. "Maar is het dan niet verschrikkelijk moeilijk om aan de weet te komen hoe God dan wérkelijk is?" vraag je je nu misschien af. "En moet je daarvoor dan eerst de hele Bijbel van binnen en van buiten kennen?!"
Nou, dat hoeft nu ook weer niet gelukkig. De Bijbel heeft namelijk één hoofdonderwerp. En als je daarmee begint, dan loop je nooit de kans om een verkeerde voorstelling van God te krijgen. Dat hoofdonderwerp is Jezus Christus. Daar moet je de Bijbel in de eerste plaats voor gebruiken: om Jezus Christus te leren kennen. Daar is de Bijbel voor. Die zei: "Wie Mij gezien heeft, heeft de Vader gezien." Jezus zei dus eigenlijk: "Als je wilt weten hoe God, mijn Vader is, dan moet je aan de weet komen wat Ik doe en luisteren naar wat Ik zeg. Want als je Mij leert kennen, dan weet je meteen ook hoe Mijn Vader is. Wie Mij gezien heeft, heeft de Vader gezien!"
Weet je, de mensen die de Bijbel hoofdzakelijk gebruiken om Jezus Christus te leren kennen en zich door Hem te laten leiden, die hebben niet zoveel meningsverschillen. Die hebben hetzelfde leven gevonden. Of liever, die hebben een gemeenschappelijk Hoofd gekregen. Snap je 't? Als je Jezus Christus leert kennen en je nodigt Hem uit om je leven binnen te komen, en je laat je door Hem inspireren, dan zul je merken dat je één wordt met al degenen die ook al zo leven. Je gaat elkaar herkennen. Ook al zit je in heel verschillende kerken. Die kerkmuren zeggen je dan niet zoveel meer. Daar kom je bovenuit, die vallen weg voor je besef. Kijk, dat was het geheim van die eerste christenen. Daardoor konden ze zo goed met elkaar samenwerken en maakten ze zo'n indruk in het toenmalige Romeinse rijk. Daardoor waren ze onoverwinnelijk in die tijd, ondanks alle vervolgingen en tegenstand. In alle eeuwen daarna zijn er zulke christenen geweest. En die zijn er ook nu nog.
Dat geheim moeten we weer gaan ontdekken. En dan maakt het niet uit of we kerkelijk zijn opgevoed of juist helemaal niet. Misschien is het nog wel een stuk makkelijker als je van huis uit buitenkerkelijk bent. Want dan sta je er tenminste nog fris tegenover. In elk geval is het nog steeds mogelijk om Jezus Christus in je leven uit te nodigen en Hem de leiding over je leven te geven. Het werkt nog steeds!
ooit eens op internet gevonden, joep
