Staat de tijd van je sterven vast?

[MissF]

Pas zei een vriendin van mij: de dood ís gewoon niet leuk. En absoluut niet van God. De dood is gekomen omdat wij zo stom waren om weg te lopen van Hem. De dood hoort bij het leven, maar het leven komt van God, de dood absoluut niet.

En dat was ik toch echt wel met haar eens. God laat iemand niet dood gaan. God zorgt er mijns inziens wel voor, dat er na de dood een echt leven is. Dat je als Christen dan pas echt kan gaan leven. Maar de dood is iets afschuwelijks, wat door onze eigen schuld bij het leven is 'gaan horen' volgens menselijk zeggen.

[Riska]

Ik ben het helemaal met je eens MissF!

[goofy1978]

Pred 7,1
Beter is een goede naam, dan goede olie, en de dag des doods, dan de dag, dat iemand geboren wordt.

Dit is een vreemde tekst maar geld alleen voor de godzaligen volgens de kanttekeningen.

dag des doods,
Te weten als men godzaliglijk sterft. Verg. Rom. 7:24; Filipp. 1:23; want alsdan verlangt men het eeuwige gelukzalige, inplaats van het ellendige vergankelijke leven.

Sterven voor een onbekeerde is wel erg.

Spr 11,7
Als de goddeloze mens sterft, vergaat zijn verwachting; zelfs is de allersterkste hoop vergaan.

[Lalage]

en Hij heeft Zelf het offer gebracht.
Dat offer wilde God aannemen.

Volgens mij ligt het anders... De losprijs moest niet betaald worden aan God, maar aan de dood. Die moest namelijk overwonnen worden. Verder, als je het sterven en de opstanding van Jezus met een offer vergelijkt, dan is de kruisiging de slachting en de opstanding het offer. Bij het offeren in het OT lees je ook dat het dier geslacht werd, daarna werd het verhoogd (op een altaar gelegd) en de lekkere geur die eraf kwam was aangenaam voor God. De slachting van Jezus is iets verschrikkelijks en ik denk niet dat God daarvan genoten heeft!

maar dit is misschien een beetje off topic...

[Liarose]

God bedenkt Zich soms inderdaad. Daarvan zijn voorbeelden in de bijbel. Hij laat zich verbidden. Maar weet Hij dan al van te voren dat Hij Zich gaat bedenken? Want Hij is toch alwetend?

[Riska]

God bedenkt Zich soms inderdaad. Daarvan zijn voorbeelden in de bijbel. Hij laat zich verbidden. Maar weet Hij dan al van te voren dat Hij Zich gaat bedenken? Want Hij is toch alwetend?

Als Hij dat al vantevoren zou weten zou al ons bidden een show zijn, die Hij leuk vindt - om het even heel puur menselijk te zeggen.
Ik geloof er niets van.
Ik denk dat woorden als "alwetend" en "almachtig" totaal anders uitgelegd moeten worden, dan altijd is gedaan. Misschien moeten we ze zelfs wel vergeten. Want we komen in de knoop met een hele boel dingen.

Ik zal het weer persoonlijk zeggen:
voor mij is de 'alwetendheid' van God: dat Hij weet heeft van mijn leven, dat Hij erbij is, erin is, dat Hij de schaduw aan mijn rechterhand is (psalm 121) en 'almacht' vertaal ik in 'liefde'. Liefde die alles overwint. Die boven alles uitgaat.
Anders kom ik er niet uit...

[Liarose]

God bedenkt Zich soms inderdaad. Daarvan zijn voorbeelden in de bijbel. Hij laat zich verbidden. Maar weet Hij dan al van te voren dat Hij Zich gaat bedenken? Want Hij is toch alwetend?

Als Hij dat al vantevoren zou weten zou al ons bidden een show zijn, die Hij leuk vindt - om het even heel puur menselijk te zeggen.

Ja precies, en dat zou zo liefdeloos zijn...

[Rolf]

Het offer.
De mens die zondigt, die zou moeten sterven. Maar de Heere Jezus heeft
dat in zijn plaats gedaan.
En heeft ook de dood overwonnen.
Wat mensen niet konden, kon Hij.

God is alwetend en almachtig.
Als wij bidden, weet Hij van te voren wat we nodig hebben, (Mat. 6 : 8 ).
Zoals ook een moeder (of vader) van een kind soms kan zien wat het
nodig heeft, maar toch graag heeft dat het kind dat vraagt.
Zie ook Psalm 139 : 4.
Dus als je bidt, en kunt het niet goed uitspreken, God weet wat je
nodig hebt, en zeggen wil.

Hij is ook almachtig. Alle dingen zijn in Zijn hand. Hij kon de muil van de
leeuwen toesluiten, toen Daniel in de kuil geworpen was. Als Hij je beschermt
(Psalm 121) kan Hij dat doen als een almachtig God.

[Lalage]

Het offer.
De mens die zondigt, die zou moeten sterven. Maar de Heere Jezus heeft
dat in zijn plaats gedaan.
En heeft ook de dood overwonnen.
Wat mensen niet konden, kon Hij.

Waarom gaan wij dan nog steeds dood?

[Ron60]

Onze dood is geen betaling voor de zonde, maar een doorgang tot het eeuwige leven.

[Wullimpie]

Pas zei een vriendin van mij: de dood ís gewoon niet leuk. En absoluut niet van God. De dood is gekomen omdat wij zo stom waren om weg te lopen van Hem. De dood hoort bij het leven, maar het leven komt van God, de dood absoluut niet.

En dat was ik toch echt wel met haar eens. God laat iemand niet dood gaan. God zorgt er mijns inziens wel voor, dat er na de dood een echt leven is. Dat je als Christen dan pas echt kan gaan leven. Maar de dood is iets afschuwelijks, wat door onze eigen schuld bij het leven is 'gaan horen' volgens menselijk zeggen.

Als de dood niet van God is, van wie dan wel?

[Rolf]

Je kunt het ook zo zien, God doet er vanalles aan, om mensen gezond te
laten leven. Maar de boze doet er vanalles aan om de mens schijngeluk
te geven en ziek te maken, met als einde ... .
Een heel enkele keer lees je in de Bijbel dat God iemand wil doden,
maar daar is heel wat aan vooraf gegaan.

Het is wel zo, dat na de zondvloed het aantal jaren is verkort,
tot 70/80 jaar voor de sterken. Dat heeft God ingesteld. Soms worden
mensen nu toch nog honderd jaar oud.
(Noach werd negenhonderdenvijftig jaar.
Abraham werd honderdvijfenzeventig jaar oud.
Izaak werd 180 jaar, en Jozef 110 jaar oud.)

[hamlap]

Tja, ik heb geen antwoord. God voorziet alles. Als ik straks op het perron loop kan ik voor de trein springen. Ik kan het ook niet doen. Mijn handelingen hebben dus wel consequenties. Dat God er niet door verrast wordt is wat anders dan dat Hij heeft bepaald dat je voor de trein springt bijvoorbeeld. We zijn geen marionetten. En toch is God alwetend. Ik kan dat niet rijmen en ga dat ook niet proberen.

God heeft deze wereld contingent geschapen: oftewel, Hij heeft deze aarde zo geschapen dat niet alles noodzakelijk en gedetermineerd is.

En wat betreft die vrije wil uit de 1e post: klassiek gereformeerd is om te zeggen dat een mens een geknechte (gebonden) wil heeft. Wel degelijk een eigen wil, maar wel geknecht door de macht der zonde. Concreet: we hebben wel de vrijheid om te kiezen om pindekaas of pasta op ons brood te doen, om linksaf of rechtsaf te slaan (dat is niet de wil van God, maar de wil van een mens). Maar wanneer het gaat over het dienen en gehoorzamen van God, zijn wij met onze geknechte wil geneigd om steeds weer de verkeerde kant op te gaan. Onze zondige wil heerst over ons verstand dat misschien nog wel het goede kan bedenken, maar we willen het niet doen....

[Rolf]

M.b.t. tot een goede wil, zie Fil. 2 : 13.
Boos zijn, en toch goede dingen doen, zie Mat. 7 : 11.

[Riska]

Als de dood niet van God is, van wie dan wel?

Als de dood wél van God komt, waarom zou ik dan nog in Hem geloven?
Mijn vader verloor drie broertjes, zijn nog heel jonge vrouw en twee kinderen. Ik verloor mijn mama (en ik was nog maar vier) en mijn zus haar oudste zoon.
Hoe wil ik dan nog geloven in Pasen, in 'de dood heeft niet het laatste woord' als de dood van God zou komen?