Nou, ik kruip ook maar al te graag in de armen van mijn man. En ik ben wel zo'n echt meisje-meisje. De veiligheid en de bescherming die ik bij mijn man kan vinden, vind ik echt HEERLIJK.
Maar dat is iets heel anders als onderdanig zijn. In dit topic of in de religieuze variant van dit topic zijn al verschillende voorbeelden genoemd, waar mijn nekharen echt van overeind zijn gaan staan: dat je bijv. in openbare gelegenheden netjes naar je man luistert, hem de knoop door laat hakken bij beslissingen, etc. Dat heeft toch niks met veiligheid en geborgenheid te maken?
Het verschil tussen mij en mijn man is echt gigantisch. En dat is heerlijk. Maar dat heeft echt helemaal niets met traditionele rolverdeling, onderdanigheid, of wat dan ook te maken.