Rolverdeling anno 2008

[Liarose]

Volgens mij heb ik dat al meerdere keren duidelijk aangegeven.

Waar?

Hier:

Ieder z'n vak? Goede tradities? Ik ben zo niet opgevoed. Je leert gewoon alles. En natuurlijk is de één beter in iets dan de ander. Maar in mijn optiek heeft dat weinig te maken met man of vrouw zijn. Ik ben handiger met boormachine dan mijn man. Hij kan sneller schoonmaken dan ik. Ik denk dat iedereen een soort 'rolverdeling' krijgt. Ik doe bijvoorbeeld altijd de boodschappen. Omdat ik dat leuk vind en mijn man niet. Ik zet ook altijd de containers aan de weg. Omdat ik erlangs loop op weg naar mijn auto. Maar mijn man stofzuigt altijd, doet de badkamer en harkt de tuin. Ik daarentegen poot in het voorjaar de planten. Dat heeft te maken met onze interesses, de dingen waar je goed in bent, of wat gewoon zo loopt. Maar nogmaals: dat heeft weinig te maken met man of vrouw zijn.

Rolf, wat je zegt over dat het slim is om taken te verdelen en te doen waar je goed in bent, dat ben ik met je eens. Maar, nogmaals, dat heeft niets te maken met het vrouw-zijn of man-zijn!

En wat betreft of er taken zijn die beter door de moeder of door de vader gedaan kunnen worden? Nu spreek je ineens over moeder en vader. En niet over man en vrouw. Ik begin je punt echt te missen geloof ik. Maargoed, als ik kijk naar mijn man en mij, dan kunnen sommige dingen beter door hem gedaan worden en andere dingen beter door mij. Maar bij onze buren kan dat zo maar andersom zijn. Nogmaals: die dingen hebben niets te maken met man- of vrouw-zijn, maar met waar je wel of niet handig in bent of met wat je wel of niet leuk vindt.

Maar Rolf, ik wil helemaal niet zo veel mogelijk alles zelf doen! Dat is dus wat ik bedoel met dat je mijn posts helemaal niet goed hebt gelezen. Als mijn man (of wie dan ook) iets beter kan dan ik, dan laat ik dat graag aan hem over. Maar dingen waar ik goed in ben, en die ik leuk vind, doe ik graag zelf. Ookal is dat in jouw ogen iets wat volgens de Schepper voor de man bedoeld is. Overigens is dat laatste natuurlijk larie, want als ik een talent heb, dan is die afkomstig van deze zelfde Schepper.

[Wolkje]

ik ben van mening dat een man net zo geod het huishouden kan doen als een vrouw.

Toen ik tijdens mijn zwangerschap niks mocht doen en mijn man het huishouden moest doen vond hij dat best lastig. hij kookte precies volgens het pakje of boekje en was heel veel tijd kwijt met alles. maar dit kwam omdat hij het niet gewend is. niet omdat hij er minder geschikt voor zou zijn. ik vond het by the way wel heel lief dat hij zei, toen ik het weer overnam, dat hij het meteen kon zien in huis dat ik weer aan de slag was.

met klussen is soms echt beter dat de man dingen doet, sommige dingen heb je als vrouw gewoon de kracht niet voor. maar misschien door training?
ik kan een heleboel zelf doen qua klusjes maar laat veel van dat soort spul aan hem over. maar meer zodat hij ook wat doet in huis anders komt het helemaal op mij neer. (dat kun je best zelf...)

het belangrijkste is volgens mij dat je beiden tevreden bent met de rolverdeling. en of dat dan is dat ik een klusbedrijf begin en hij thuisblijf papa wordt. tja dat maakt niet uit dan.

[Galateia]

@Giovannino: heerlijk duidelijk

Even om je gerust te stellen: ik zou zoiets nooit tegen mijn man zeggen. Alhoewel het wel zo is, dat het misschien gaat gebeuren dat hij fulltime huispapa wordt en ik ga werken. Maar om je gerust te stellen: borstvoeding zal nooit aan de orde zijn bij ons, dus daar hoeven we ons niet druk om te maken

Maar onze kindjes hebben misschien wel de behoefte dat er altijd een ouder thuis is. Misschien kunnen ze een oppasadresje helemaal niet aan. En we willen wel eten. En dan verdien ik toch echt het meeste. En dus ga ik toch echt werken, mijn man de kinderen verzorgen. En elke vrije minuut die ik heb, zal ik steken in onze kinderen! Net zoals een fulltime werkende vader nauw betrokken is bij het opvoeden en verzorgen van zijn kinderen.

[Rolf]

@Giovannino
Grotendeels mee eens.
Ik wil nu gaan proberen de vraag, "geef een defenitie van de rol man -
vrouw" te gaan beantwoorden. Zodanig dat het mijn mening vertolkt, en
dat een ieder ermee in kan stemmen. Of dat in enkele dagen lukt?

[Giovannino]

@ Galateia: Is jouw man daar dan ook trots op, huispapa zijn/worden??

Het klinkt misschien gek, maar mannen hebben toch meer dan vrouwen een 'ding' nodig om trots op te zijn; meestal is dat hun werk, maar vaak ook een hobby (de fanatiekste hobbyisten zijn meestal man, kijk maar eens op een postzegelbeurs, een dierenshow oid.) (naar mijn idee zit dat in de man zelf, hoewel dat ook cultureel heel sterk aangewakkerd kan zijn). Een man laat zijn identiteit sterk bepalen door die zaken.
Huisman zijn valt daar toch een beetje buiten, maar hoe beleeft jouw man dat?

[Liarose]

Het klinkt misschien gek, maar mannen hebben toch meer dan vrouwen een 'ding' nodig om trots op te zijn; meestal is dat hun werk, maar vaak ook een hobby (de fanatiekste hobbyisten zijn meestal man, kijk maar eens op een postzegelbeurs, een dierenshow oid.) (naar mijn idee zit dat in de man zelf, hoewel dat ook cultureel heel sterk aangewakkerd kan zijn). Een man laat zijn identiteit sterk bepalen door die zaken.

Ik zal wel geen standaard vrouw zijn Want ik heb ook echt dingen 'nodig' waar ik trots op ben. Misschien heeft dat ook te maken met dat ik nogal een streber ben.

[Rolf]

Het klinkt misschien gek, maar mannen hebben toch meer dan vrouwen een 'ding' nodig om trots op te zijn; meestal is dat hun werk, maar vaak ook een hobby ...

Niets onmenselijks.
Het hangt misschien wel enigzins af van de
achtergrond, je doel, en de kringen waarin je verkeert.
En misschien ook de leeftijd. Als je ouder wordt leer je het betrekkelijke
van titels, prestaties, bezit inzien. Dan tellen andere dingen meer.

[Giovannino]

@Giovannino
Grotendeels mee eens.
Ik wil nu gaan proberen de vraag, "geef een defenitie van de rol man -
vrouw" te gaan beantwoorden. Zodanig dat het mijn mening vertolkt, en
dat een ieder ermee in kan stemmen. Of dat in enkele dagen lukt?

Ik ben benieuwd Rolf; ik vind het leuk wat je post, of ik het er nou mee eens ben of niet.
Same goes voor Galateia's enthousiaste kreten op dit forum. *checkt in Leidse UB of er niet een onbekende dame achter pc zit met RW-scherm*

Rolf, als opmaatje: naar mijn idee streef je heel sterk naar het natuurlijke en moet dat de uiteindelijke ideaalsituatie zijn; dat doe ik ook, maar ik benadruk ook sterk de flexibiliteit van de mens in lichamelijke en psychische zaken, en laat pragmatisme en andere zaken vaak zegevieren.
Verder verwijt ik je dat je traditie soms teveel op één lijn stelt met het 'natuurlijke'. Maar goed, misschien ben ik soms weer teveel een halve hippie, anyway, ik zie je antwoord graag tegemoet.

[Giovannino]

@ Rosalie: ho, ik maak een kolossale fout, vrouwen hebben dat ook, een hobbby of werk nodig waaraan je trots en eigenwaarde enzo verleent. Maar vrouwen vinden dat ook in hun moederschap, mannen als het goed is ook in hun vaderschap, maar niet fulltime vermoed ik. Maar zoals je wellicht opmerkte, stelde ik de vraag heel voorzichtig. Ik ben benieuwd wat die MrCake of hoe heet ie gaat zeggen nu
Overigens val ik persoonlijk wel op niet-standaard-vrouwen (A)

@Rolf: bezit, titels etc. maken mij ook geen moer uit. Toch mag je best een gezonde trots hebben op je werk of je hobby. Ik ben erg trots op wat ik weet over muziek (mijn hobby), maar ik leg echt mijn laatste geld niet opzij om alle albums van mijn helden te kopen. Relativeren is ten alle tijde goed.

[Galateia]

@ Galateia: Is jouw man daar dan ook trots op, huispapa zijn/worden??

Het klinkt misschien gek, maar mannen hebben toch meer dan vrouwen een 'ding' nodig om trots op te zijn; meestal is dat hun werk, maar vaak ook een hobby (de fanatiekste hobbyisten zijn meestal man, kijk maar eens op een postzegelbeurs, een dierenshow oid.) (naar mijn idee zit dat in de man zelf, hoewel dat ook cultureel heel sterk aangewakkerd kan zijn). Een man laat zijn identiteit sterk bepalen door die zaken.
Huisman zijn valt daar toch een beetje buiten, maar hoe beleeft jouw man dat?

Wat een leuke vraag. Hij zou het beter zelf kunnen beantwoorden, maar ik zal een poging wagen.
Mijn lieve man droomt ervan om kinderen te hebben. Zijn wens kinderen te adopteren is misschien nog wel dieper dan het mijne (kun je nagaan: lees het adoptietopic af en toe eens door en je merkt wel hoe diep die wens bij mij al zit ). Zijn kinderen zijn dalijk zijn absolute trots. En daarbij vindt hij 1 ding belangrijk: dat hij zo min mogelijk hoeft te werken, zodat hij zoveel mogelijk voor zijn kinderen kan zorgen. Hij vindt zijn werk echt totaal niet relevant.

Heeft hij dan geen leuke baan? Jazeker wel. Hij heeft zich in een paar jaar tijd opgewerkt tot een van de belangrijkste mensen in het bedrijf. Hij verdient heel leuk, heeft een auto van zijn baas, maakt regelmatig leuke vliegreisjes voor zijn werk, doet diverse cursussen en opleidingen... en het interesseert hem allemaal geen klap. Hij geeft niets om dingen die hem een bepaalde status geven. Daar moet hij eigenlijk alleen maar heel hard om lachen. Hij werkt nu hard, zodat hij kan sparen, zodat we kunnen adopteren. Hij laat zijn identiteit alleen maar bepalen door zichzelf en niet door dingen als een baan, auto, hobby, of wat dan ook. Hij heeft dan ook een hele eigen uitgesproken en zeer opvallende persoonlijkheid, hij is gewoon zo heerlijk zichzelf... maar ik zal hem nu even niet ophemelen

Het lijkt hem heerlijk om huisman te zijn. Hij zou er zo voor tekenen. Als die kinderen er eenmaal zijn, dan wil hij absoluut niet meer dan 3 dagen werken. Liever helemaal niets, maar ja, ik wil ook niet fulltime werken. Want ik wil ook echt tijd met mijn kinderen doorbrengen!

In zijn huidige baan kan hij zeker weten niet parttime werken. Dan zal hij dus iets anders moeten gaan doen, en dat zal veel minder opleveren. Dan verdien ik waarschijnlijk meer. We hebben uitgerekend dat dat geen probleem is, als we samen 6 dagen werken. Maar stel nu dat onze kinderen het gewoon niet aankunnen om een dag naar een gastouder te gaan (adoptie is natuurlijk ingewikkeld), dan kan er dus samen maximaal 5 dagen gewerkt worden. En dan is het financieel beter als ik fulltime ga werken. Want hij wil dat echt absoluut niet. En ik kan gewoon echt absoluut niet 5 dagen thuiszitten: ik zou me ongelukkig gaan voelen, het huishouden en de praktische verzorging zouden echt volledig in de soep lopen... en mijn man zou diep ongelukkig zijn. Hij wil niet werken, hij wil voor de kinderen zorgen.

Nee, dan ga ik met alle liefde fulltime werken en laat ik mijn man zich volledig op de dagverzorging van de kinderen storten. Zelfs al zou ik liever ook een dagje thuis zijn bij onze kinderen!

En Giovannino: er is dan geen trotsere vader dan mijn man.

[Rolf]

Verder verwijt ik je dat je traditie soms teveel op één lijn stelt met het 'natuurlijke'. Maar goed, misschien ben ik soms weer teveel een halve hippie, anyway, ik zie je antwoord graag tegemoet.

Dan kom ik iets verkeerd over. Ik zit niet vast aan tradities. Maar
ik heb bij sleutelen aan de auto een ander gevoel dan schoonmaken van
het huis. Dat is ook logisch. In generaties is het zo opgebouwd. Jongens
die meehelpen in het bedrijf, en meisjes die iets meer de huishoudelijke
karweitjes doen. Er wordt zo ook een grote kennis en ervaring
opgebouwd. Ik zit er niet aan vast, maar er is toch op zich niets verkeerds aan, en ook practisch toch?

[Galateia]

*checkt in Leidse UB of er niet een onbekende dame achter pc zit met RW-scherm*

*zit in haar studeerkamer thuis temidden van de halve collectie boeken van de Leidse UB*

[Giovannino]

jajajaa Rolf.
Maar ik heb bijvoorbeeld veel plezier in koken, zeker als mijn huisgenoten mij de vrije hand geven in allerlei kookexperimenten Moet ik dat uit handen geven, mocht ik ooit trouwen?
Verder denk ik niet dat een vrouw een heel verliefd gevoel ervaart als ze weer met een zeem op een keukentrap staat. In generaties is het zo opgebouwd zeg je, maar het is maar de vraag
1) of die generaties hiervoor het bij het rechte eind hadden; 50 jaar geleden ontdekten we dat vrouwen ook hersens hadden, en die ontwikkeling is toch wel goed te noemen denk ik zo.
2) Of jij niet teveel 2-4 generaties geleden als uitgangspunt neemt (19e eeuws burgerlijk denken). Want daarvoor was de situatie weer anders. En dan hebben we het nog niet over andere culturen gehad waar zaken weer anders geregeld worden. (Denk eens aan -hoe horribel- matriarchale samenlevingen)

[Liarose]

Overigens val ik persoonlijk wel op niet-standaard-vrouwen (A)

[Giovannino]

tja Galateia, nu twijfel ik gewoon een beetje. Ik kan heel erg in jouw verhaal over jou en je man meekomen, maar ik vraag me toch nog een beetje af of jij dan niet te weinig gaat moederen en je man teveel...