Rolverdeling anno 2008

[Galateia]

Verder, het is goed om ook te letten op hetgeen in je is, waar je goed in
bent. Maar soms moet je dat loslaten. Stel ik zou een uitstekend
motorcoureur kunnen worden. Zulke talenten ontwikkelen is toch onzinnig?
Er kunnen goede en verkeerde talenten aanwezig zijn. Dus
de goede ontwikkelen, en de verkeerde laten afsterven.

Geef eens een voorbeeld van goede en verkeerde talenten (volgens jou dan) in combinatie met de rolverdeling anno 2008. Want daar ben ik wel erg benieuwd naar!

[Rolf]

Wat ik soms een beetje op de achtergrond proef, maar het kan verkeerd
zijn, is meer individualisme. En het loslaten van de "goede grond", als ik
het zo mag zeggen. Niet erkennen dat de man iets anders bedoeld is dan
de vrouw, dat zou ik jammer vinden. Daarmee erken je niet meer wat
de Schepper bedoeld heeft.

Een vrouw met een boormachine heb ik niets op tegen. Je kunt beter een
man of vrouw hebben die gelooft, al is die niet meer traditioneel, dan een
man of vrouw die tradities alleen maar uit traditie doet.

[Galateia]

Wat is er individualistisch aan het elkaar gelukkig maken en het niet van elkaar dingen verwachten waar de ander zich ongelukkig bij voelt?

[Liarose]

Wat ik soms een beetje op de achtergrond proef, maar het kan verkeerd
zijn, is meer individualisme. En het loslaten van de "goede grond", als ik
het zo mag zeggen. Niet erkennen dat de man iets anders bedoeld is dan
de vrouw, dat zou ik jammer vinden. Daarmee erken je niet meer wat
de Schepper bedoeld heeft.

Een vrouw met een boormachine heb ik niets op tegen. Je kunt beter een
man of vrouw hebben die gelooft, al is die niet meer traditioneel, dan een
man of vrouw die tradities alleen maar uit traditie doet.

Rolf, ik vind dat als je zegt 'dat je niet meer erkent wat de Schepper bedoeld heeft' als wij niet zo denken zoals jij echt te ver gaan. Je leest ook totaal niet goed wat ik nu al meerderde malen heb gepost.

[Rolf]

Dat lijkt mij juist passend in de norm: "Leven tot eer van de Schepper,
en tot geluk van jezelf en je naaste".

Wat wel als individualistisch aangemerkt kan worden, is: "Ik wil zoveel
mogelijk alles zelf kunnen doen, en zo weinig mogelijk afhankelijk zijn."

[Galateia]

Wat wel als individualistisch aangemerkt kan worden, is: "Ik wil zoveel
mogelijk alles zelf kunnen doen, en zo weinig mogelijk afhankelijk zijn."

We zeggen toch niet, dat we niet afhankelijk willen zijn? Nou, als ik voor mezelf spreek, dan kan ik wel concluderen dat ik heel erg afhankelijk ben voor mijn geluk van mijn man. En ook wel in praktische zaken, vergis je daar niet in. En andersom ook. Ik zou zonder mijn man echt niet weten hoe ik mijn leven vorm moet geven. Ik zou in elkaar storten en een wrak zijn.

[Liarose]

Dat lijkt mij juist passend in de norm: "Leven tot eer van de Schepper,
en tot geluk van jezelf en je naaste".

Wat bedoel je hiermee te zeggen?

Wat wel als individualistisch aangemerkt kan worden, is: "Ik wil zoveel
mogelijk alles zelf kunnen doen, en zo weinig mogelijk afhankelijk zijn."

Maar Rolf, ik wil helemaal niet zo veel mogelijk alles zelf doen! Dat is dus wat ik bedoel met dat je mijn posts helemaal niet goed hebt gelezen. Als mijn man (of wie dan ook) iets beter kan dan ik, dan laat ik dat graag aan hem over. Maar dingen waar ik goed in ben, en die ik leuk vind, doe ik graag zelf. Ookal is dat in jouw ogen iets wat volgens de Schepper voor de man bedoeld is. Overigens is dat laatste natuurlijk larie, want als ik een talent heb, dan is die afkomstig van deze zelfde Schepper.

[Galateia]

Bovendien staat er ook in de Bijbel dat we onze talenten moeten benutten en niet moeten begraven! Daar lees ik niets over het man-vrouw-verschil bij...

[Rolf]

T.a.v. Rosalie83
Zie hier.

[Liarose]

Waarom geef je antwoord in een ander topic? Dit gaat toch nog steeds over rolverdeling!?

[ajl]

@ Rolf, het maakt toch niet uit wie welke taken doet als man/vrouw zijnde. Volgens mij gaat het er meer om dat je als een team samen in het leven staat en daarbij allebei je talenten kan ontwikkelen. Toevallig is het bij ons zo dat ik het huishouden grotendeels doe en mn man de klusjes, maar alle financiën en de belastingaangifte regel ik ook altijd. Mijn man kijkt echt naar geen enkele rekening o.i.d. ( of is dat ook een taak die de man moet doen?)

[Rolf]

Waarom geef je antwoord in een ander topic? Dit gaat toch nog steeds over rolverdeling!?

Omdat er ook dit topic is voor rolverdeling, indien het met religie
verband houdt. Maar 'k zal het hier plaatsen.

M.b.t. voorgaande, afhankelijkheid
Dit ben ik gewoon ongeveer met jullie eens. Ik zie bij bekenden dat na 10
jaar huwelijk twee heel sterk van elkaar afhankelijk zijn. Al zeg je zoiets
niet, dat is toch gewoon mooi, en ook praktisch.

Uit ander topic

Rolf, ik vind dat als je zegt 'dat je niet meer erkent wat de Schepper bedoeld heeft' als wij niet zo denken zoals jij echt te ver
gaan. Je leest ook totaal niet goed wat ik nu al meerderde malen heb
gepost.

Dat wil ik niet beweren. Ik proef dat soms een beetje eruit.
Laat ik het (nogmaals) zo stellen, ik vind het beter dat iemand uit geloof
met andere tradities leeft, dan traditioneel maar alleen uit gewoonte.
Dus ik denk dat je mij verkeerd opvat. Ik kan, en wil niet oordelen over
hetgeen erachter zit. Als jij meent het zo te mogen doen, dan wil ik dat
niet tegenspreken.
Maar ik denk wel dat een man een iets andere taak heeft dan de vrouw. Hoe zie jij dat?

Mijn man kijkt echt naar geen enkele rekening o.i.d. ( of is dat ook een taak die de man moet doen?)

In mijn ogen dit niet.

[Liarose]

Maar ik denk wel dat een man een iets andere taak heeft dan de vrouw. Hoe zie jij dat?

Volgens mij heb ik dat al meerdere keren duidelijk aangegeven. Maar nogmaals: ik vind niet dat er specifieke taken voor een man of voor een vrouw zijn. Dat is per man en vrouw of echtpaar verschillend. Het is maar net waar je goed in bent of wat je leuk vindt.

[Rolf]

Volgens mij heb ik dat al meerdere keren duidelijk aangegeven.

Waar?

[Giovannino]

Zo, en nu is deze discussie aan een eind geloof ik. De posities zijn ingenomen...

Wat ik nog even kwijt wilde, qua denken zit ik ergens tussen Rolf en Galateia in. Zelf neem ik in mijn filosofietjes als snel het natuurlijke verloop als uitgangspunt (en uitgangspunt is een vertrekpunt, ik blijf daar niet strict aan vasthouden). Vandaar dat ik ook Rolf wel begrijp als hij het over "goede grond", "harmonie" etc. God heeft zijn schepping zeer goed (eigen quote) geschapen, dat kunnen wij echt niet verbeteren.

In het geval van kindjes krijgen: het is "natuurlijk" dat een vrouw na het baren bij het kind blijft, het voedt met haar melk etc. totdat het op eigen benen staat. Minder natuurlijk is dat een vrouw al na 3 maanden weer fulltime werkt, het kind met kunstvoeding opgroeit, en na enkele maanden al grotendeels buitenshuis opgroeit met dus in totaal 4 of 5 "ouders".
Gelukkig heeft God de mens ook een enorme lichamelijke en psychische flexibiliteit meegegeven. Stel dat de moeder in het kraambed sterft, dan is het gelukkig toch nog mogelijk dat het kind gezond opgroeit tot een evenwichtig mens, omdat ander personen in de omgeving die rol van de moeder kunnen overnemen, vooral de vader dus, en het kind (bleek uit onderzoek) ziet aan andere ouderparen wel wat de precieze moeder- en vaderrollen zijn, neemt dat over en geeft het weer door aan de volgende generatie.
In deze maatschappij zijn de inkomsten van 2 mensen nodig om een huis etc. te kunnen financieren, een vrouw kan dus moeilijk thuis zitten. Dan moet je haast wel een kind naar de créche brengen. En erg "onnatuurlijke" toestand, maar erg hoeft dat niet te zijn vermoed ik. Toch zijn er wel grenzen, een keer stopt het, en ik meen dat wie zijn kinderen vooral door andere mensen op laat groeien, het kind ernstig tekort doet en het later ook niet uitgroeit tot een evenwichtig, gezond mens. Maar ik geef toe dat ik het zelf erg lastig vindt die grenzen (voor zover ze er uberhaupt zijn) aan te geven.

Waar ik van Rolf afwijk, is dat ik vind dat Rolf het "natuurlijke" en het "traditionele" teveel op dezelfde lijn stelt. De thuiszittende vrouw die op de kindjes past en de knoopjes aanzet, is een 19e eeuwse uitvinding van de (klein)burgerij. Zelf kom ik ook uit een heel traditionele familie, maar via mijn moeder ben ik een wat andere samenlevingsvorm gewend: zij komt uit een vissersdorp waar vrouwen natuurlijk niet visten op zee, maar aan wal wel heel veel zaken voor het zeggen hadden en het gezin runden, omdat de man op zee zat. Dat levert een veel gelijkwaardiger positie tussen man en vrouw op. Die vrouwen hebben een veel sterkere metaliteit dan je bijvoorbeeld in andere traditionele samenlevingen (zoals biblebelt) tegenkomt.
Verder wordt iedereen met zowel mannelijke als vrouwelijke eigenschappen geboren (lees Galateia's verliefde verhalen over de moederlijke kant van haar man, als het om kindjes gaat ) Dát is pas evident "natuurlijk" omdat zoiets aangeboren is, een traditioneel rollenpatroon gaat dan niet werken. Dan moet je dat ook niet forceren.
Anders wordt het als bijvoorbeeld Galateia zou gaan zeggen: "lieve vent, jij houdt meer van kindjes als ik, hier is de Nutricia, ik ga wel werken en jij voedt ze op." Dan meen ik dat er wel een natuurlijke grens wordt overschreden en je je teveel laat leiden door de tijdgeest die dat soort rollenpatronen wel okay vindt. Allereerst is borstvoeding nog altijd beter dan flessenmelk (antistoffen etc., en moeder en kind ontwikkelen een heel hechte band omdat tijdens het zogen ze heel dicht bij elkaar zijn, door het zogen bepaalde hormonen vrijkomen die de liefdesband weer versterken etc.). Verder, hoe vrouwelijk je als man ook bent of hoe mannelijk als vrouw, je blijft nog altijd man of vrouw, en dat is niet alleen tussen de beentjes zichtbaar, maar ook stuurt dat je psyche.

Afijn, ik hoop dat ik duidelijk ben