Ik stond me - heel exemplarisch - tijdens de afwas te bedenken: is het nu echt zo slecht dat er zoveel verschillende kerkgenootschappen zijn? Slecht is het als het ene kerkgenootschap het andere gaat verketteren of gaat tetteren de waarheid in pacht te hebben - in Rome is deze kwaal tamelijk hardnekkig, maar ook onder ons, protestanten, zijn zulksgelijken.
Maar in hoeverre is het een slechte zaak dat er zoveel verschillende kerkgenootschappen zijn? Of kan men dit ook uitleggen als de veelkleurigheid van die ene, ongedeelde, heilige en christelijke Kerk, welke de Heilige, Drievuldige, de Ene, de HEER wil dienen?