T. Lindeman schreef:Race406 schreef: Maar als je zegt "er zijn zat andere dingen die je kan doen zonder daadwerkelijk geslachtsgemeenschap te hebben", waar denk je dan aan? Of vraag ik nu te specifieke dingen?
Maar als je bedoelt wat ik denk dat je bedoelt dan zoek je ook grenzen op, en dan wordt het allemaal ook lastiger om vol te houden!
Wat ik bedoel is vrij specifiek en daar wil ik dan niet op ingaan. Maar ik denk dat we allebei aan hetzelfde denken. Het is inderdaad een grens en het vergt wel wat om die grens niet over te gaan, dat ben ik met je eens. Maar als je voor jezelf tevreden bent met die grens en de afspraak is duidelijk dan moet het toch lukken om je daar aan te houden?
Ik snap het wel hoor dat er zat mensen zijn die zich daar niet aan weten te houden, maar ik vraag mij af of die mensen het dan wel goed besproken hebben en of alle argumenten om het niet te doen wel duidelijk waren.
Galateia schreef:Je bent er nog altijd met z'n tweetjes bij en om die ander niet te kwetsen of een schuldgevoel te geven, houd je je aan een bepaalde grens. Daar wil je dan niet eens overheen...
Precies, dat is ook een zwaarwegend argument. Als je daar goed bij stilstaat moet het wel lukken.

Ik vind je vrij stellig in je overtuiging dat het goed gaat als je samen afspraken maakt. Dat is goed, maar in mijn omgeving heb ik zoveel mensen die afspraken maakten om wel "specifieke dingen" te doen (leuke omschrijving trouwens!

), maar "het" niet. En al die mensen zijn, ondanks hun goede voornemens en hun geloven in hun kracht om het vol te houden, over de grans heen gegaan. Misschien dat je nu nog niet echt seks wilt hebben, vanwege de gemaakte afspraak. Maar ik ben bang dat het, hoe langer je elkaar kent (en hoe langer je elkaars lichaam verkent op "specifieke wijze"

), steeds moeilijker wordt om die afspraak niet wat op te rekken. Je gaat immers steeds meer verlangen naar de echte seks? En als de gelegenheid er is, en die is er met enige regelmaat (je vrijt niet waar andere mensen bij zijn lijkt me

), dan ga je vroeg of laat die grens over. Je bent immers niet van steen?
Begrijp me goed, ik wil je niet de moed ontnemen op een goede afloop, maar ik denk dat het te zwaar wordt om vol te houden. Tenzij je snel trouwt natuurlijk...
Of ben ik nu te zwartkijkerig?
Ik zie een poort wijd open staan... Die open poort leidt tot Gods Troon. GAAT DOOR! Laat NIETS (maar dan ook werkelijk niets of niemand!) u hinderen!