 
 
Ik denk ook niet dat ik het er totaal mee eens hoef te zijn ofzo. Maar ik lees wel in de Bijbel dat God de man als hoofd aanstelde. En omdat wij proberen om te leven zoals God het van ons vraagt, proberen we ook dit te doen. En dat is heus niet altijd leuk ofzo, maar dat vind ik wel meer van het geloof niet. maar omdat ik weet dat God het van me vraagt doe ik het toch.
Nu scheelt het bij ons dat we een onzettend goede relatie hebben
 , waarin we uitgebreid over dit soort dingen kunnen praten en onze ideeen erover kunnen spuien, en soms gewoon wat uitproberen. Dat zorgt ervoor dat het 'hoofd van het gezin zijn' niet een ongelijkwaardig iets wordt, maar juist een verdieping van heel onze relatie. En we leren er allebei enorm veel van, want opeend ontdekken we allebei meer positieve kanten van onszelf. Dat ik niet altijd de leidingnemende moet zijn, en hij niet altijd de introverte. Dat is leuk
, waarin we uitgebreid over dit soort dingen kunnen praten en onze ideeen erover kunnen spuien, en soms gewoon wat uitproberen. Dat zorgt ervoor dat het 'hoofd van het gezin zijn' niet een ongelijkwaardig iets wordt, maar juist een verdieping van heel onze relatie. En we leren er allebei enorm veel van, want opeend ontdekken we allebei meer positieve kanten van onszelf. Dat ik niet altijd de leidingnemende moet zijn, en hij niet altijd de introverte. Dat is leuk 









