Beste Hijwel,
Bedankt voor je reactie.
Soms word ik weleens moedeloos. Door het ene kamp wordt ik voor remonstrant uitgemaakt en door het andere kamp vaak te vinden op refoweb voor een hypercalvinist. Toch denk ik dat ik de zelfde mening probeert duidelijk te maken. Ik vrees dat het heel moeilijk is de 2 sporen in de bijbel vast te houden.
Ik denk dat mensen dat zo moeilijk vinden omdat het zo tegen het gevoel lijkt in te druisen. Hoe kan je nou bekeren als God ook zegt dat de bekering volledig gegeven is van Hem. Of anders gezegd.
Je moet je bekeren staat er in de bijbel.
Je kan je niet bekeren staat er in de bijbel.
Laat je een van deze zinnen minder belangrijk zijn, dan val je m.i. in een uiterste. Laat deze feiten naast elkaar staan. Dwalingen als hypercalvinisme of remonstrantisme zijn vaak het gevolg van het ene boven en andere achten.
Nu inhoudelijk op jouw topic.
Ik d8 ook dat we hierin van mening verschillen daarom heb ik het ook aangehaald
Ik geloof dat een mens niet in staat is om zichzelf uit eigen krachten te bekeren. Maar desalniettemin staat er wel in de bijbel over de oproep tot bekering. Jezus zecht bijv: volg mij, komt tot mij, bekeer u. Wij moeten naar Hem toekomen, dat we dat niet kunnen is onze zorg maar wij moeten gewoon zijn opdracht opvolgen.
En dan kom je er vanzelf achter dat je vanuit je eigen ik niet tot God kan komen. Maar dat je zelfs dat van God moet verwachten.
Hier ben ik het mee eens. De oproep tot bekering dient te worden opgevolgd. Niemand kan weten op hij is uitverkoren. Dat is absoluut onbekend. Wat wel bekend is is dat God wil horen naar mensen die hem zoeken. )Lukas 11:9 En Ik zeg ulieden: Bidt, en u zal gegeven worden; zoekt, en gij zult vinden; klopt, en u zal opengedaan worden.'
Het is dwaas om te stellen dat zoeken niet nodig is. Als je honger hebt ga je toch ook niet wachten todat het brood in je mond valt. Daar moet je zelf actief mee bezig zijn. Dat is in het geestelijke niet anders. Als je God kwijt bent ga je God zoeken. Als je Hem niet kwijt bent dan zoek je niet. Toch?
Quote:
Maar wat wil God ook zeggen. Een mens is niet in staat om God te zoeken. Hij wil God niet zoeken van nature. Zo is hij geboren, in zonden en misdaden. Als God er niet aan te pas komt dan blijft dat zo. Dat heb ik willen bewijzen met teksten als ik eerder poste.
Dit staat nooit direct achter de opdracht die je van God krijgt. Jezus zij niet tegen zijn disipelen: volg mij, (maar besef wel dat je het niet kan van nature) jezus zegt niet: bekeer u (maar van nature kan je je niet bekeren)
Geloof (maar je bent ongelovig)
Nee zo is het niet! Geloof! (hoe?) Kom mijn ongelovigheid te hulp.
Inderdaad, Je moet nooit iemand die zoekende is hem-haar met zo´n tekst proberen dood te slaan. Als iemand je vraagt waar de Heere te vinden is. Dan moet je de weg wijzen, hem niet dood slaan met zo´n tekst. (als bijvoorbeeld: Ja dat gaat zo maar niet. Je kan dat wel willen maar het is volledig Godswerk., Je merkt wel dat dit niet erg vriendelijk is. Het is, hoewel inhoudelijk juist, m.i. toch tegen de Schrift.)
In deze discussie (en in de meeste discussie's) word het vertrekpunt vanwaar we uit gaan discusseren nooit goed omschreven dat is vaak heel lastig praten, kijk maar;
Bijvoorbeeld de tekst die jij als bewijs aanvoert:
Markus 9:24 En terstond de vader des kinds, roepende met tranen, zeide: Ik geloof, Heere! kom mijn ongelovigheid te hulp.
De man die dit zegt is naar mijn mening een levend kind van God. Ik vraag me werkelijk af of iemand die geen besef heeft van zijn ongelovigheid dit kan zeggen. In deze discussie betekent het dus dat God de wil van deze vader heeft veranderd. De verdorven wil is levend gemaakt. En hij kan door de Geest kiezen voor de Heere. ALs je kiezen zo bedoelt hebben wij geen meningsverschil.
Het gaat me hierom;
Iemand die geen werkelijk besef heeft wie God is en waarom Hij nodig is kan niet kiezen voor God. Dat is onmogelijk.
Iemand die kiest voor God is door God opwelke wijze dan ook opgewekt. Wel wil ik hierbij aantekenen dan bevindelijk hier niets van wordt gemerkt. De persoon in kwestie heeft geen flauw benul in welke dogmatische fase hij is terrecht gekomen.
De volgende aantekening die ik wil maken is deze. Het beseffen dat je zondig bent kan niet anders betekenen dat je moet toegeven dat je wil verkeerd is (geweest) Waarom had je dan niet gekozen voor het goede. De Heere heeft gezegd dat maar 1 zonde genoeg is geweest om de breuk definitief te maken tussen Hem en de mens. Waarom willen we dan toch zo graag denken dat we wel goed voor Hem kunnen kiezen. Als we dat konden was Christus toch niet nodig geweest?
Dit was Gods weg met paulus, Door God stil gezet. God werkt op verschillende manieren.
Volg mij! (en ze volgden hem) geloof! (en zij geloofden)Ik heb zo even geen teksten (maar de bijbel staat er vol van)
Met de laatse zin ben ik het helemaal eens. Niemand komt tot Christus tenzij de Vader Hem trekke. Maar dit is achter je kijken, en niet kijken naar wat God van je vraagt.
Zoals jij het brengt is het vrije aanbod van genade weg.
Ik zal maar met je laatste zin beginnen. Zoals ik je al eerder heb verteld hierboven zeg ik zulke dingen weer van anderen. (wat een spraakverwarring he) Ik sta geen vrij aanbod van genade in de weg. Althans dat vind ik. Ik sta voluit achter de oproep van Christus. Dat zal ik nooit te niet willen doen. NOOIT.
Ik heb een beetje moeite met je uitleg. Geloof en zij geloofden. Er staat verder niks over in de bijbel. Je kan dus niet zeggen dat ze simpel geloofden of geloofden in een hele moeilijke weg. Het staat er niet dus laten we dat rusten.
Met een ding ben je het wel met me eens mag ik hopen.
Als God een mens roept dan gaat dan in een weg van verhoging van Christus en vernedering van de mens. Er kunnen geen 2 kapiteinen op een schip. Jezus dult dat ook niet. Het is of Hij of de mens.
Dat het vaak achteruit kijken is in dit geheel ben ik met je eens. Als een mens tot geloof komt heeft hij geen idee van een vrije wil. Hij is God kwijt en wil hem graag hebben. Vrije wil of niet. Hij zoekt!
Dogmatisch gezien (en dus ook wat je op de preekstoel hoort) is dit wel van belang. Woorden als geloof en bekering moeten worden uitgelegd. Je zal begrijpen dat een ds die zegt dat je met goede werken tot geloof komt een andere boodschap heeft als een ds die zegt dat je door genade zalig wordt.
Tot slot wil ik je wijzen op eenzijdig citeren.
Je reageert op de door mij geposte teksten met een weder tekst die het tegendeel zou beweren.
kijk maar;
ik poste deze tekst
Johannes 6:44 Niemand kan tot Mij komen, tenzij dat de Vader, Die Mij gezonden heeft, hem trekke; en Ik zal hem opwekken ten uitersten dage.
jij reageert met deze tekst (altans die denk ik dat jij bedoelt.)
Jozua 24:15 Doch zo het kwaad is in uw ogen den HEERE te dienen, kiest u heden, wien gij dienen zult; hetzij de goden, welke uw vaders, die aan de andere zijde der rivier waren, gediend hebben, of de goden der Amorieten, in welker land gij woont; maar aangaande mij, en mijn huis, wij zullen den HEERE dienen!
Mag ik je wijzen op het volgende. Jozua was een bekeerde man. Hij kon kiezen omdat God hem dat had geleerd.
Een ieder die met zijn hele wezen in overtuiging probeert deze keuze goed te maken zal de Heere geenzins uitwerpen. Daar ben ik diep van overtuigt. Markus 13:13 En gij zult gehaat worden van allen, om Mijns Naams wil; maar wie volharden zal tot het einde, die zal zalig worden.
Het is niet om iemand hier hard te vallen. Maar onze keuzes lijken zo oprecht dat Jezus niet voor niets de gelijkenis van het zaad (matheus 13)
Laten we onszelf beproeven of de weg bijons wel een rechte weg is. Van zelfbeproeving is nooit iemand minder geworden. En als David vreesde voor zijn afkerig hard. Iemand die de Heere van zijn jeugd af diende. Dan mogen wij toch zeker deze woorden vragen aan de Heere.
Psalmen 139:24 En zie, of bij mij een schadelijke weg zij; en leid mij op den eeuwigen weg.
met vr gr
JacobH
maar jij baseert je op je gevoel of heb ik dat verkeerd?
, ik ben alleen bang dat dit wel vaak gebeurt omdat dominees denken dat ze mensen het uit eigen krachten gaan doen. terwijl dit onmogelijk is en dus toch bij God uitkomen.