Jullie kennen ze wel, van die christenen, die het spaans benauwd krijgen bij de gedachte, dat iedereen zo maar zou kunnen zalig worden. Zij gaan er van uit, dat de wedergeboorte zo'n unieke gebeurtenis is, waar geen enkel mens ook maar het minste aan kan bijdragen, dat elke enthousiaste, actieve geloofshouding met argwaan wordt bekeken. Zij zien het gevaar, dat iemand zelf wel zou willen gaan geloven of zelf wel tot bekering zou willen komen. En dat kan helemaal niet. God moet het in je werken. Het resultaat is, dat bijna niemand van deze christenen durft te geloven, dat ze ware christenen zijn. Ze zijn hooguit naamchristenen, die alleen maar wat uiterlijke zaken volhouden, maar van binnen zijn ze nog onverlost en geen ware christen. Ze zijn daar heel stellig in en vaak hebben ze ook gelijk, dat veel mensen zich opgrond van een zelfingenomenheid opeens christen gaan noemen. Ze besluiten er zelf voor, maar het is ook zo weer over. Er zit dus wel wat in om te denken, dat er maar zeer weining echte christenen zouden kunnen zijn.
Maar wat ook zou kunnen is het volgende: misschien is er wel helemaal geen God en zijn de zogenaamde godservaringen wel allemaal geprojecteerde verlangens van mensen. Ze worden gewoon door de mensen zelf bedacht en opgeroepen. Als dat waar is, sluit dit ook goed aan bij wat zware christenen zeggen. Zij zeggen immers dat het zeer zeldzaam voorkomt, dat iemand echt wedergeboren wordt?
Welnu, misschien komt het wel helemaal niet voor. En is de zienswijze van deze zware christenen wel heel terecht. Het kan misschien helemaal niet voorkomen. Je kunt geen bovennatuurlijke ingreep in je leven krijgen, wanneer er geen bovennatuurlijke macht is.
Dat zou toch ook kunnen!
try





Aragorn had dit topic kunnen openen 

