elbert schreef:Hoe anders is dat vergeleken met het christelijk geloof, dat belijdt dat God zo ver is gegaan in Zijn liefde tot verloren mensen, dat Hij is afgedaald in Zijn Zoon naar deze wereld en de menselijke natuur heeft aangenomen om juist zulke zondige mensen te redden. Een groter contrast is bijna niet denkbaar.
Jawel, het is waar wat je schrijft maar niet zonder voorwaarden.
Het lijkt soms wel bij veel naam christenen dat God wel een vriendje voor hen blijk te zijn. Ik kan mij dan ook wel voorstellen dat veel moslims dat maar raar vinden om zo onheilig over God te spreken.
Heb 12:28-29 Daarom, alzo wij een onbewegelijk Koninkrijk ontvangen, laat ons de genade vast houden, door dewelke wij welbehagelijk Gode mogen dienen*, met eerbied en godvruchtigheid. Want onze God is een verterend vuur.
*Dat is, niet door ceremoniëele en uitwendige dingen, maar in geestelijke, die God altijd in Christus behagen.
Ro 12:1 Ik bid u dan, broeders, door de ontfermingen Gods, dat gij uw lichamen stelt tot een levende, heilige en Gode welbehagelijke offerande, welke is uw redelijke godsdienst.
Ro 14:17 Want het Koninkrijk Gods is niet spijs en drank, maar rechtvaardigheid, en vrede, en blijdschap, door den Heiligen Geest.
Ro 14:18 Want die Christus in deze dingen dient, is Gode welbehagelijk, en aangenaam den mensen.
Heb 13:21 Die volmake u in alle goed werk, opdat gij Zijn wil moogt doen; werkende in u, hetgeen voor Hem welbehagelijk is, door Jezus Christus; Denwelken zij de heerlijkheid in alle eeuwigheid. Amen.
Jammer dat veel naam christenen dit zo niet zien.