Er heeft vannacht/vanmorgen
heel wat de revue gepasseerd in mijn droom. Er liepen enorm veel mensen in rond.
Ik had een ladder, die ik op de gallerij van mijn flat liet staan. Ik had geen zin om hem gelijk mee naar binnen te nemen, en ik hoopte en gokte erop dat die niet gejat werd. Dat is naar mijn weten ook niet gebeurd. Er stond alleen op een gegeven moment wel een man heel dichtbij die ladder, die trouwens zelf ook een ladder had. Maar hij nam hem dacht ik niet mee.
Toen ik op een gegeven moment een behoorlijk eind van die ladder verwijderd was wilde ik hem zo snel mogelijk gaan ophalen. Maar snel lopen ging niet, want ik had mijn motorpak aan, en die was zo zwaar dat ik niet kon rennen. (In het echt valt dat wel mee, hoor. Zo'n ding weegt best wat, en je zal daarmee geen recordtijd sprinten kunnen zetten, maar rennen kan wel.)
Verder zat ik op een gegeven moment in de kerk. Er was avondmaal, en ds. H.J.B. ging voor (ik heb geen zin om namen compleet uit te gaan schrijven). Zat ik nou aan het avondmaal, of niet? Ik weet het even niet precies meer. Eerst dacht ik van wel, maar ik ben nooit opgestaan en naar een plek aan een tafel gelopen. Wel zat ik heel dicht bij die tafel.
Op een gegeven moment moesten we wat opzoeken. Ik weet niet meer wat dat nou precies was, een bijbelgedeelte of een lied. Ik zat in mijn Hebreeuwse Bijbel te bladeren, en dat correspondeert met het gegeven dat het om een bijbelgedeelte ging. Maar ik kon maar niet vinden wat er opgezocht moest worden! Dan zat ik er net voor, en dan er net achter, maar ik kwam maar niet bij het bedoelde stukje tekst uit! Dat ergerde mij, en ik gaf een schop tegen mijn bijbel! Dat kwam de kwaliteit van die bijbel uiteraard niet ten goede.
Er kwam nog iemand langs lopen die aan het avondmaal aanging - een zekere R.O. - en die mij aankeek met een lach in zijn blik. Hij had het tafereel zeker gezien, en zich erover vermaakt.
Ik hield me daarna meer achterin de kerk op, waar ik met wat jongelui in gesprek was.
Na de dienst zag ik nog iemand, die ik dit hele jaar niet meer gezien heb op een enkel keertje na. Ik vroeg me af of het de moeite waard was om die persoon nog aandacht te geven, of niet. Ik neigde er duidelijk naar om dat niet te doen.
