Bizarre gedachten (intrusies)

[qwast]

Mooi topic dit.
Maar mijn gedachten zie ik nog niet en zolang ik die niet zie kom ik er ook niet mee voor de dag

[André]

Denk ook wel vaak aan hoe het zou zijn als een ander dood zou gaan, hard huilen enzo..

Ik heb de laatste tijd gigantisch de neiging om gewoon tegen iemand opeens te zeggen: 'ik haat je'. Echt weird, maargoed, als ik dan gewoon iemand zie ofzo dan denk ik dat opeens.

Is niet zo heel vreemd volgens mij, in zondag 2 staat geloof ik iets in de trant van: ik ben van nature geneigd God en mijn naaste te haten...(met daaronder te tekstverwijzingen)
Maar ik vind je wel een cute meisje.

[nonno]

Heerlijk om dit te lezen
Ben ik toch niet de enigste die soms bizar denkt.

Gister zo'n nare gedachte gedeeld met mn vriend, die begon keihard te lachen, dat lucht best op!
(en nee, het was geen uitlachen)

[spacy]

aha, zo heet dat dus...

ik vroeg me al wel eens af, of terroristen nu zo dom zijn en niet op efficientere manieren dood en paniek konden zaaien, waarop ik voor mezelf allerlei mogelijkheden bij langsliep... maar goed die zal ik jullie besparen

op het moment dat ik mezelf op dat soort gedachtes betraptte, dacht ik, en daar blijf ik ook bij, dit is dus duidelijk een rare zondige erfenis die vast wel meer mensen hebben, dus heb er nooit veel noodzaak van gemaakt over dat soort gedachtes verder door te bomen.

Vanmorgen nog wel ene grappige gedachte in de kerk die ik het vermelden wel waard vind en tamelijk onschuldig. Na al die haarbossen te overzien... want zelf zit ik met mijn lengte wel boven het kerkelijk gemiddelde, en kijk dus een beetje over de gemeente heen, ...dacht ik dus, zou wel een leuke foto zijn, als je iedereen eens zijn hoofd zou kaal scheren en je dus een kerk vol kale knikkers op de foto kan zetten ach misschien heb ik ook gewoon afgelopen dagen teveel met de fotocamera in mijn hand rondgelopen, en zal er wel een kern van waarheid zitten in het idee dat dit soort rare gedachtes een link hebben met informatie die je nog aan het ordenen bent.

Maar bij echt extreme gedachtes, in elk geval vanuit christelijk perspectief gezien, moet ik niet veel later ook aan gebeden als "mogen de woorden van mijn mond en de overleggingen van mijn hart U welgevallig zijn" of "create in me a clean heart" denken, en ben ik blij dat God ook onze gedachtes kent en die wil vergeven.

[Boekenlezer]

Ook als ik mediteer in een groep heb ik de eerste paar seconden altijd de idee schreeuwend rond te gaan lopen rennen om de stilte voor iedereen te verstoren. Doe ik natuurlijk niet, maar het idee komt wel vaak terug, best grappig eigenlijk.

Heel herkenbaar. Je denkt dan aan datgene wat volstrekt haaks staat op wat dan de bedoeling is, op wat toelaatbaar is in die situatie.

[MrSokkie]

Ook als ik mediteer in een groep heb ik de eerste paar seconden altijd de idee schreeuwend rond te gaan lopen rennen om de stilte voor iedereen te verstoren. Doe ik natuurlijk niet, maar het idee komt wel vaak terug, best grappig eigenlijk.

Heel herkenbaar. Je denkt dan aan datgene wat volstrekt haaks staat op wat dan de bedoeling is, op wat toelaatbaar is in die situatie.

Inderdaad. Sinds Freud is hier toch best veel over bekend, het Ego en het Id. Het één houdt het ander zo goed en zo kwaad als het gaat onder controle, daarom reageer je niet op die impulsen het ontoelaatbare te doen.

[Gerdien B.]

Opzich zou ik het dan gerust een keer doen om te kijken hoe de anderen reageren. Of ze de humor er van in kunnen zien.
vaak beeld ik mij dan al in hoe ze dan gaan reageren en heb dan bij voorbaad al lol.

[Boekenlezer]

Ook zo'n intrusie... Je bent in een vrij verlaten omgeving, en daar zijn ook een vrouw en een jonge dochter.
De gedachte aan kinderverkrachters en pedofielen komt bij je op. Daardoor beweeg je je nogal omzichtig om hen heen, want daar wil je toch vooral niet mee geassocieerd worden!

[MrSokkie]

Ook zo'n intrusie... Je bent in een vrij verlaten omgeving, en daar zijn ook een vrouw en een jonge dochter.
De gedachte aan kinderverkrachters en pedofielen komt bij je op. Daardoor beweeg je je nogal omzichtig om hen heen, want daar wil je toch vooral niet mee geassocieerd worden!

Pff, dan lijkt het mij alsof je je gedrag al bijzonder veel laat beïnvloeden door die intrusies. Dat lijkt me behoorlijk lastig. Juist als je niets met die gedachten doet en je gedrag er niet voor aanpast merk je pas dat zo'n gedachte helemaal geen kracht hoeft te hebben.

[Acire]

Pfff.... wat een gestoorde dingen bestaan er toch in onze hoofden.
Gister liep ik aan dit topic te denken. Ik liep langs een vrouw met een kinderwagen en ik bedacht ineens wat er zou gebeuren als ik met een pistool dat kind een kogel door z'n kop zou jagen. Hoe de moeder zou reageren. Wat ik zou gaan doen na de actie: paniek of juist gewoon naar m'n werk gaan en normaal doen. Echt beláchelijk zulke dingen denken.

[MrSokkie]

Pfff.... wat een gestoorde dingen bestaan er toch in onze hoofden.
Gister liep ik aan dit topic te denken. Ik liep langs een vrouw met een kinderwagen en ik bedacht ineens wat er zou gebeuren als ik met een pistool dat kind een kogel door z'n kop zou jagen. Hoe de moeder zou reageren. Wat ik zou gaan doen na de actie: paniek of juist gewoon naar m'n werk gaan en normaal doen. Echt beláchelijk zulke dingen denken.

Tja, we zijn nu eenmaal niet die 100% rationele wezens die we soms denken dat we zijn. Het grootste deel van kinderen opvoeden is het hen leren niet in te gaan op net die gedachten. En iedereen heeft ze. Je kan er dan inderdaad maar beter om lachen dan dat je je er ernstig zorgen om gaat maken.

Als zijspoortje: er zijn ook mensen die niet geleerd is goed met deze gedachten om te gaan, vanwege opvoeding of een persoonlijkheidsstoornis. Deze mensen noemen we sociopathisch.

[Boekenlezer]

Ook zo'n intrusie... Je bent in een vrij verlaten omgeving, en daar zijn ook een vrouw en een jonge dochter.
De gedachte aan kinderverkrachters en pedofielen komt bij je op. Daardoor beweeg je je nogal omzichtig om hen heen, want daar wil je toch vooral niet mee geassocieerd worden!

Pff, dan lijkt het mij alsof je je gedrag al bijzonder veel laat beïnvloeden door die intrusies. Dat lijkt me behoorlijk lastig. Juist als je niets met die gedachten doet en je gedrag er niet voor aanpast merk je pas dat zo'n gedachte helemaal geen kracht hoeft te hebben.

Soms hebben intrusies inderdaad iets te veel invloed. Het is dan goed om te bedenken dat het tussen de oren zit.
Eigenlijk gaat het hier niet over de angst om in dat verfoeide gedrag te vervallen - want daar ben ik echt niet zo bang voor dat dat zou gebeuren - maar meer de angst om over te komen als... Al is die angst dan natuurlijk wel sterk overtrokken. Ik geloof namelijk niet dat zo'n vrouw met zo'n dochter dat nou echt van me zou denken. Maar juist daarom kan het goed zijn om eens openheid te geven over intrusies.

[MrSokkie]

ik volg een groepstherapie tegen sociale angst. Vandaag was een oefening in doemdenken: wat is nu het ergste wat kan gebeuren in een sociale situatie. De dingen die konden gebeuren werden steeds erger. Maar van mijn inbreng was iedereen even stil... helemaal niet leuk eigenlijk.

[nonno]

En na het lezen van dit topic schoot bij mij binnen:

"Laten de woorden van mijn mond, en de overleggingen van mijn hart, U welgevallig zijn"

[MrSokkie]

En na het lezen van dit topic schoot bij mij binnen:

"Laten de woorden van mijn mond, en de overleggingen van mijn hart, U welgevallig zijn"

tja, het hele topic gaat er nou net over dat je die dingen dus lang niet altijd in eigen hand hebt.