De verloren zoon en de bekering

[elbert]

Maar kent de oorspronkelijke taal wel een passieve vorm? Dit is gewoon een vraag, ik weet dat namelijk niet.

Het koinè-Grieks kent inderdaad een passieve vorm en die wordt hier ook gebruikt.

[Galateia]

Maar kent de oorspronkelijke taal wel een passieve vorm? Dit is gewoon een vraag, ik weet dat namelijk niet.

Het koinè-Grieks kent inderdaad een passieve vorm en die wordt hier ook gebruikt.

Er staat idd een passieve vorm. Maar dat is toch logisch: hij kon gevonden worden door zijn vader, omdat hij zelf terug keerde.

[Kate Spade]

De reformatorischen zeggen dat God jou bekeerd en dat je daar zelf niets aan kan doen.

Naar mijn idee geeft God wel de mogelijkheid om je te bekeren. Het gaat er dan om wat jij zelf doet; maak je de keuze of niet? In het verhaal van de verloren zoon, had de zoon de mogelijkheid om terug te gaan naar zijn vader. De mogelijkheid was er!

Ik snap het niet zo goed als andere tegen mij zeggen dat bekering een éénzijdig Godswerk is, dat je zelf niets kunt doen. Als het goed is, bekeer je je elke dag opnieuw vind ik. Op een stoeltje zitten en wachten tot je bekeerd bent heeft geen zin, het is passief. Je moet zelf kiezen. Daarintegen is het ook verkeerd om door te gaan met je zonden terwijl je niet "bekeerd" bent. (Dat staat in de Bijbel, maar ik weet even niet waar precies)

[elbert]

Maar kent de oorspronkelijke taal wel een passieve vorm? Dit is gewoon een vraag, ik weet dat namelijk niet.

Het koinè-Grieks kent inderdaad een passieve vorm en die wordt hier ook gebruikt.

Er staat idd een passieve vorm. Maar dat is toch logisch: hij kon gevonden worden door zijn vader, omdat hij zelf terug keerde.

Het is inderdaad zo dat hij zelf (noodgedwongen) terugkeerde, maar dat betekende niet automatisch dat zijn vader hem ook accepteerde. Door de erfenis op te eisen, had hij z'n vader immers doodverklaard? Dan is het geen automatisme dat hij weer als zoon werd aangenomen. Zijn vader had hem ook af kunnen wijzen, of kunnen zeggen "goed, je wilt hier als knecht aan de slag, ga maar werken en hard ook".
Dat deze jongen als zoon werd gevonden en ook zo werd behandeld, is dan ook een blijk van genade, waarbij de reden alleen in de goedheid van de vader te vinden is. Want zo is God: Hij vergeeft alleen op basis van Zijn eigen goedheid.

[mirjan25]

[img]Besef je dat wat je nu zegt 100% tegenstrijdig met elkaar is?

Als mensen een eigen verantwoording hebben dan kun je inderdaad bidden voor je behoudt. Maar als jij zegt dat God dat al bepaald heeft, dan weet hij of jij behouden wordt of niet. Dan stuurt hij zelfs jouw roep om behoudt. Eigenlijk vraagt God dan aan zichzelf om jou te behouden[/img]

Jah het lijkt heel tegenstrijdig, maar toch is het zo. Het staat zelf in de Bijbel. God heeft mensen uitverkoren, en toch is het onze eigen verantwoordelijkheid als we verloren gaan.

Maar dit is voor ons als mensen onbegrijpelijk. Vandaar dat je ook zegt dat het 100% tegenstrijdig is.
Maar als jij God wilt gaan begrijpen, kun je heeeeeeeel lang doorgaan, maar dat zul je nooit!!!!
God kun je alleen geloven.

[The Engineer]

Ik weet dat er veel tegenstrijdigheden zijn, maar de jij nu zegt ben ik nog nooit tegengekomen. Geef eens wat bijbelteksten.

[spacy]

Ik sluit me aan bij de uitleg van Elbert dat deze vergelijking niet goed besproken wordt als alleen de nadruk op die verloren zoon ligt, want ten eerste verschil je al van mening welke zoon uiteindelijk de verloren zoon is.

Wat hier vooral in doorklinkt is het geduld/genade van de Vader, en de gelijkenis begint er al mee dat ze alles van Hem gekregen hebben wat ze maar nodig hadden, dit leert de jonge zoon tijdens zijn leven, maar op dat moment dat hij die harde les geleerd heeft is het moment dat hij tot besef komt dat hij alles kwijt is, en nog maar een toevlucht kan zoeken, als zwerver, niet eens als zoon, terug naar zijn Vader die Hem alles ooit al had gegeven. De Vader bleek al die tijd op zijn terugkeer te hebben gewacht!
Die oudste zoon, heeft deze les niet door schade en schande geleerd, zelfs niet op een rustige manier, en je merkt dus dat de Vader hem nog maar es verteld aan het einde van de gelijkenis dat Hij alles wat hij nodig heeft van z'n Vader heeft ontvangen en daar samen in mag delen, maar je leest niet meer of deze oudste zoon dit ook ooit zou gaan begrijpen en evenals zijn jongere broertje gelukkig bij zijn Vader zal terugkeren en het feest zal meevieren.

Ik vind het zelf duidelijk genoeg dat de Vader in beide gevallen tot 2 maal toe in het verhaal, alleen bij ieder persoon op eigen wijze heeft laten merken dat Hij er voor ze wil zijn.
Maar God heeft van ons geen robots gemaakt, maar mensen met een eigen wil en kunnen dus helaas ook een keuze tegen Hem maken

Om dan met de artikelen 4 en 5 van de Dordtse Leerregels te antwoorden, het weigeren van deze genade is onze eigen schuld als we dat zouden doen, het aannemen van deze genade is alleen maar mogelijk als dit ons door God gegeven is.

Als je dit ook weer vergelijkt met het schaap en het geld, dat wordt beide teruggevonden door de Eigenaar, zo vind de Vader in dit verhaal in elk geval een zwerver terug die weer in de eer als eigen zoon hersteld wordt.

[schaapje]

http://vimeo.com/19447269

Een hele goede preek, gezien op de vragenrubriek.

[xsidd]

Het verhaal over de verloren zoon heeft twee doelen.

Het geld voor de niet kinderen van God, die zolang ze leven mogen komen met hun zonden tot God.
Het geld voor Kinderen van God die afgedwaald zijn, en ook mogen terug komen bij God.

Hartelijke groet en Zegen