Evangeliseer jij zelf in je omgeving?

[Hippieblijhoofd]

trouwens: ik vind het jammer dat dit topic niet in het Open Religie-subforum staat. Er zijn vast ook andersdenkenden die op één of andere manier hun geloof/levensovertuiging uitdragen.

Nee laat maar, daar horen we al genoeg van hier

Als mods erop letten dat het niet teveel offtopic gaat, hoeft het niet een probleem te zijn hoor. Ik ben bijvoorbeeld wel benieuwd hoeveel Mr_Sokkie over zijn levensovertuiging praat.
*dient TR in

[Ger(nl)]

Christenen worden vaak drammerig gevonden. Best wel begrijpelijk.

Dan krijg je te maken met het grote verschil tussen getuigen en overtuigen. Vroeger ahd je het woordje 'gunnend'...
Asl jij iets heel lekkers zit te eten, dan is dat aan je te zien en dan vertel je aan iedereen die het horen wil hoe lekker het is. Je propt het ze niet in de strot...

Aan de andere kant blijft ook wel de angst: als ze niet eten, verhongeren en gaan ze dood. Whooo, wat een verantwoordelijkheid. Ik denk dat wij het 'eten' kunnen laten zien en voorhouden. En dat God hen door Zijn Geest trek geeft en het naar binnen werkt...

AMEN!

[Joepie Meloen]

Ik denk dat niet altijd de gelegenheid er is om er concreet over te praten. Het is belangrijk om het op het juiste moment en op de juiste manier te doen.

Het is van belang om ook in je levenswandel te laten zien dat je christen bent.

[spacy]

Mijn collega's weten dat ik christen ben en soms worden daar ook wel es vragen over gesteld, voor de rest wordt ik op me werk betaald om te werken en niet om te evangeliseren om iemand anders zijn woorden maar te gebruiken

Tijdens de TT nacht(en) zul je me in de stad aantreffen, samen met andere christenen in Assen, met hulpmiddelen zoals rebussen of iets ander proberen dan toch iets christelijks mee te geven aan de vele bezoekers die die dagen door Assen heen winkelen of 's avonds de nacht in gaan.

En zomers sta ik een week op de camping samen met een groep jongeren om recreatie te verzorgen maar daarbij ook club aanbieden aan de tieners/jongeren, en bijbelverhalen vertellen aan de kinderen etc.

Mijn ervaringen zijn dat vooral jongeren wel open staan en zoekende zijn, zodra volwassen door hebben waar je heen wil in het gesprek is er veel minder begrip, vooral ook omdat ze tijdens hun leven vaak een negatieve ervaring hebben gehad met christenen of de kerk, deze personen zullen heel moelijk, en vaak alleen binnen relatie-evangelisatie zich hier weer overheen kunnen zetten omdat ze dan wel langdurig christenen echt leren kennen die hun vooroordeel weg kunnen nemen.

Wat vooral het belangrijkste is is gewoon jezelf zijn, niet veroordelend bezig zijn (want die niet-christen kent Gods regels toch niet als ie God niet eens kent) heel veel geduld hebben, een luisterend oor willen zijn en vooral ook bidden voor de personen waarmee je in gesprek bent gekomen.
En als jezelf het besef hebt dat tussen de ander en jijzelf, qua zwak en zondig zijn, eigenlijk geen verschil zit, behalve dat jij al mag weten dat God van jou houd en jezus voor jou aan dat kruis heeft gehangen, dan ben je al dichter in de buurt van die persoon dan dat je hoogmoedig te werk gaat.

Wat wel belangrijk is is dat je ook es bij jezelf gaat nadenken, van hoe werkt God eigenlijk in mijn leven, waarmee heb ik Hem veel verdriet gedaan, waneer ben ik echt van Hem gaan houden, waneer zocht Hij me maar antwoorde ik niet, of hoe je dit ook maar in je leven meegemaakt mag hebben, iedereen kent zijn eigen verhaal wel.
Want vroeg of laat zal iemand je die vraag stellen, waarom ben jij zo gelukkig en geloof je ? een antwoord van: 'tja, ik ga altijd al naar de kerk' , is dan natuurlijk een erg onbevredigend antwoord voor de ander. En dan pas erover nadenken zou wel jammer zijn.

En voel je nooit te jong of te dom hiervoor, want Jeremia vond zich ook te jong, en Mozes vond dat ie maar een slechte prater was en zo zijn er nog wel meer voorbeelden terwijl God wel juist die personen wilde gebruiken voor Zijn werk


Maar de vorm van evangelisatie die toch het meest effectief is, is relatie-evanglisatie, dat zijn dus gewoon je niet-chirstelijke vrienden, kenissen, collega's die jou goed leren kennen, wees daar zuinig op, en probeer met veel geduld en samen met God, dus ga niet zelf forceren, ze nieuwsgierig te krijgen.

[mirteboom]

Ik heb gemerkt dat straat evangelisatie niet echt "mijn ding" is. Ik heb wel eens meegedaan met een bijbel-uitdeelactie maar ik voelde me er erg ongemakkelijk bij. Daarom zoek ik het ook meer richting "relatie-evangelisatie". Ik werk op een openbare school en ik kan daarom niet elke dag bijbelverhalen voorlezen, maar rond de feestdagen doe ik dit wel en ik heb ook altijd een kinderbijbel in de klas liggen. Als kinderen vragen stellen over een bepaald verhaal, ga ik er op in.
Wat betreft contact met collega's merk ik dat ik het best moeilijk vind om over het geloof te praten. En dan bedoel ik vooral het zelf beginnen van een gesprek. Van de week zat ik er nogal mee dat een hele leuke collega van me vaak vloekt, en dat ik er nog nooit wat van gezegd heb. N.a.v. een preek over dit onderwerp voelde ik me nogal beschaamd en nam me voor om er deze week toch maar eens over te beginnen, maar hoe????
En dan bijzonder om te merken dat God ook hierin helpt, want twee dagen later had ik een heel interessant gesprek met haar over literatuur en ineens kwamen we op het onderwerp vloeken. Het was een eye-opener voor haar om te horen dat ze vaak vloekt en ze vroeg me om haar er op te wijzen als weer gebeurt.
Als mensen interesse tonen, wil ik graag getuigen. Maar dat doe je meer met daden dan met woorden denk ik. Het is soms zo moeilijk om niet mee te doen als er geroddeld wordt, of als er afgegeven wordt op directieleden! Om dan te zeggen "je kunt het beter met de persoon in kwestie zelf bespreken" terwijl je je zelf ook ergert aan het gedrag van die persoon...dat is wel echt een valkuil merk ik.

[Toetsenbord]

Christenen worden vaak drammerig gevonden. Best wel begrijpelijk.

En toch hebben mensen er soms ook respect voor als je je echt nergens door van de wijs laat brengen. Al een paar keer gehad dat mensen zeiden:"als je zelfs in dit geval ook nog je christen-zijn vasthoudt, moet dat toch ook iets heel dieps en moois zijn."

Verder ook al verschillende keren aan collega's kunnen uitleggen waarom bepaalde dingen bij christen-zijn horen. Er kwam toen ook echt meer begrip voor het hele christen-zijn.

Zulke dingen zijn fijn!

[Denkertje21]

Verder ook al verschillende keren aan collega's kunnen uitleggen waarom bepaalde dingen bij christen-zijn horen.

En dát doe ik dus nu juist niet!!!
Ik vind het totaal niet belangrijk om mensen gelijk met de wet te confronteren. Door de wet is nog nooit iemand tot geloof gekomen, maar ik probeer de ongelofelijke en onvoorwaardelijke liefde van Christus uit te stralen en door te geven. De Geest laat ze dan vanzelf wel zien wei ze zijn en waarom ze Jezus nodig hebben!

[Toetsenbord]

Verder ook al verschillende keren aan collega's kunnen uitleggen waarom bepaalde dingen bij christen-zijn horen.

En dát doe ik dus nu juist niet!!!
Ik vind het totaal niet belangrijk om mensen gelijk met de wet te confronteren. Door de wet is nog nooit iemand tot geloof gekomen, maar ik probeer de ongelofelijke en onvoorwaardelijke liefde van Christus uit te stralen en door te geven. De Geest laat ze dan vanzelf wel zien wei ze zijn en waarom ze Jezus nodig hebben!

Nou, nou, volgens mij is dat niet helemaal de juiste volgorde. Sommigen worden door de wet naar Jezus 'geslagen' en en anderen worden door de liefde van christus gewonnen. Dus volgens mij is in ieder geval beide mogelijk.

En gelukkig was ik in de mogelijkheid om aan mijn collega's uit te leggen dat het niet alleen uit de wet is waarom ik bepaalde dingen doe, maar ook om daarmee dankbaarheid aan God te tonen.

[christien]

Ik heb gemerkt dat straat evangelisatie niet echt "mijn ding" is. Ik heb wel eens meegedaan met een bijbel-uitdeelactie maar ik voelde me er erg ongemakkelijk bij. Daarom zoek ik het ook meer richting "relatie-evangelisatie". Ik werk op een openbare school en ik kan daarom niet elke dag bijbelverhalen voorlezen, maar rond de feestdagen doe ik dit wel en ik heb ook altijd een kinderbijbel in de klas liggen. Als kinderen vragen stellen over een bepaald verhaal, ga ik er op in.
Wat betreft contact met collega's merk ik dat ik het best moeilijk vind om over het geloof te praten. En dan bedoel ik vooral het zelf beginnen van een gesprek. Van de week zat ik er nogal mee dat een hele leuke collega van me vaak vloekt, en dat ik er nog nooit wat van gezegd heb. N.a.v. een preek over dit onderwerp voelde ik me nogal beschaamd en nam me voor om er deze week toch maar eens over te beginnen, maar hoe????
En dan bijzonder om te merken dat God ook hierin helpt, want twee
dagen later had ik een heel interessant gesprek met haar over literatuur en ineens kwamen we op het onderwerp vloeken. Het was een eye-opener voor haar om te horen dat ze vaak vloekt en ze vroeg me om haar er op te wijzen als weer gebeurt.
Als mensen interesse tonen, wil ik graag getuigen. Maar dat doe je meer met daden dan met woorden denk ik. Het is soms zo moeilijk om niet mee te doen als er geroddeld wordt, of als er afgegeven wordt op directieleden! Om dan te zeggen "je kunt het beter met de persoon in kwestie zelf bespreken" terwijl je je zelf ook ergert aan het gedrag van die persoon...dat is wel echt een valkuil merk ik.

Hoi Mirteboom
Ook ik vind het moeilijk om een collega´s hier op aan te spreken. Ik heb best wel wat gehad aan een korte lezing, die is gehouden op de zingkring in Doorn. Met als thema over welke Jezus praat jij? In de lezing worden ook wat tips gegeven hoe er mee om te gaan. Misschien heb je er wat aan om de lezing na te luisteren. (www.jijdaar.nl)

[Harm-J]

En dát doe ik dus nu juist niet!!!
Ik vind het totaal niet belangrijk om mensen gelijk met de wet te confronteren. Door de wet is nog nooit iemand tot geloof gekomen, maar ik probeer de ongelofelijke en onvoorwaardelijke liefde van Christus uit te stralen en door te geven. De Geest laat ze dan vanzelf wel zien wei ze zijn en waarom ze Jezus nodig hebben!

Denkertje ik denk dat (jij) en de rest van de mensen niet moeten vergeten, dat men wel het talent moet hebben verkregen om te evangeliseren. Daarbij moet een evangelist zich zelf ook de vraag stellen om wat voor reden doe ik het! Doet iemand het bijvoorbeeld puur om zieltjes te winnen of doet iemand het uit liefde voor God? Bij het 2e moet men er dan ook van uitgaan, dat men soms niet bekeerd wil worden, hier moet je als evangelist ook mee om kunnen gaan. Dit om de reden dat men tenslotte niet voor zich zelf evangeliseert maar voor God. Het zijn ook Zijn wegen die ondoorgrondelijk zijn.

[Ger(nl)]

En dát doe ik dus nu juist niet!!!
Ik vind het totaal niet belangrijk om mensen gelijk met de wet te confronteren. Door de wet is nog nooit iemand tot geloof gekomen, maar ik probeer de ongelofelijke en onvoorwaardelijke liefde van Christus uit te stralen en door te geven. De Geest laat ze dan vanzelf wel zien wei ze zijn en waarom ze Jezus nodig hebben!

Denkertje ik denk dat (jij) en de rest van de mensen niet moeten vergeten, dat men wel het talent moet hebben verkregen om te evangeliseren. Daarbij moet een evangelist zich zelf ook de vraag stellen om wat voor reden doe ik het! Doet iemand het bijvoorbeeld puur om zieltjes te winnen of doet iemand het uit liefde voor God? Bij het 2e moet men er dan ook van uitgaan, dat men soms niet bekeerd wil worden, hier moet je als evangelist ook mee om kunnen gaan. Dit om de reden dat men tenslotte niet voor zich zelf evangeliseert maar voor God. Het zijn ook Zijn wegen die ondoorgrondelijk zijn.

Natuurlijk heeft de ander meer talent dan de ander, maar naar mijn idee mag dit geen excuus zijn om het maar niet te doen. De bijbel zegt dat we in moeilijke en makkelijke gevallen van Hem moet getuigen! (weet zo de letterlijke tekst niet te citeren)
Verder zegt Jezus dat, wij christenen, het licht zijn (dus niet worden of moeten worden maar ZIJN) en dat wij dit licht niet moeten verbergen maar moeten laten schijnen. En dan is het voor iedereen persoonlijk hoe hij/zij dit licht laat schijnen maar volgens mij mogen we het niet verstoppen!

[Denkertje21]

Denkertje ik denk dat (jij) en de rest van de mensen niet moeten vergeten, dat men wel het talent moet hebben verkregen om te evangeliseren.

Dat ben ik absoluut met je eens. Maar daarom zijn er ook veel verschillende manieren en ook verschillende taken. Het gaat mij nite zo moeilijk af om de taal van de ander te spreken. Ik merk dat dat dat echt een voordeel is.

Daarbij moet een evangelist zich zelf ook de vraag stellen om wat voor reden doe ik het!

Maar als je toch iets heel moois hebt, dan gun je dat toch iedereen? Als je naaste lief hebt als jezelf, dan heb je hem toch niet over voor het verderf? En last but not least: De grootste Koning verdient toch ook het grootste volk?

[Harm-J]

Maar als je toch iets heel moois hebt, dan gun je dat toch iedereen? Als je naaste lief hebt als jezelf, dan heb je hem toch niet over voor het verderf? En last but not least: De grootste Koning verdient toch ook het grootste volk?

Je kunt het iedereen wel gunnen, het talent voor evangeliseren moet je wel gegeven worden. Hierbij denk ik ook even aan Mozes en Aaron tekst van de welbespraaktheid (Exodus 3 of 4 zo even uit het hoofd)

@Ger(nl), persoonlijk denk ik dat er een verschil in zit, tussen het voor je geloof uit durven komen, en het geloof verkondigen (lees evangeliseren)

[Ger(nl)]

@Ger(nl), persoonlijk denk ik dat er een verschil in zit, tussen het voor je geloof uit durven komen, en het geloof verkondigen (lees evangeliseren)

Natuurlijk zijn er verschillende manier van getuigen (dat is ook het mooie van verschillende mensen!)maar persoonlijk denk ik dat we allemaal ambasadeur zijn voor het koninkrijk van Jezus Christus onze Verlosser!

[Ger(nl)]

Je kunt het iedereen wel gunnen, het talent voor evangeliseren moet je wel gegeven worden. Hierbij denk ik ook even aan Mozes en Aaron tekst van de welbespraaktheid (Exodus 3 of 4 zo even uit het hoofd)

En trapte God in die smoesjes van Mozes die hij één voor één opsomde?? NEE! Als je ook kijkt naar Jeremia, hij zij ook. "Nee God ik ben nog te jong, en ze zullen vast niet naar me luisteren" Maar God zij, vertel ze wat ik je zeg! Kortom ik denk niet dat we ons er vanaf mogen maken met een "smoesje"