Denkertje21 schreef:
De Bijbel en mensen die homofiel zijn
Wat is de definitie van een homoseksuele verbintenis in liefde en trouw?(...)homoseksueel gedrag binnen een verbintenis in liefde en trouw.
Moderator: Moderafo's
André schreef: Wat is de definitie van een homoseksuele verbintenis in liefde en trouw?
Denkertje21 schreef:Toetsenbord schreef:Is er overigens iemand hier die de serie over homofilie leest van Ds. van Aalst in de saambinder?
Ja, ik lees die serie. En ik lees 'm met afgrijzen. Hier wordt weer óver homoseksualiteit gesproken. En waarom? Zodra iemand uit homoseksualiteit spreekt gaat z'n kop er af. Wat verwacht je nou. Er kúnnen binnen de rechts reformatorische kerken toch geen nuances worden aangebracht? De uitkomst staat namelijk al vast. Men wil de eigen visie niet ter discussie stellen zoals bijv. Dr Hoek wel doet.
Van Aalst had z'n bladvulling kunnen beperken tot: "Je mag het wel zijn, maar nooit doen en als we er in de kerk maar niks van merken, mag je hier wel blijven".
Jammer jammer jammer, dat het verkrijgen van inzicht daar zo lang duurt en intussen zijn er weer velen de kerk uitgevlucht!
Toetsenbord schreef:Denkertje21 schreef:Toetsenbord schreef:Is er overigens iemand hier die de serie over homofilie leest van Ds. van Aalst in de saambinder?
Ja, ik lees die serie. En ik lees 'm met afgrijzen. Hier wordt weer óver homoseksualiteit gesproken. En waarom? Zodra iemand uit homoseksualiteit spreekt gaat z'n kop er af. Wat verwacht je nou. Er kúnnen binnen de rechts reformatorische kerken toch geen nuances worden aangebracht? De uitkomst staat namelijk al vast. Men wil de eigen visie niet ter discussie stellen zoals bijv. Dr Hoek wel doet.
Van Aalst had z'n bladvulling kunnen beperken tot: "Je mag het wel zijn, maar nooit doen en als we er in de kerk maar niks van merken, mag je hier wel blijven".
Jammer jammer jammer, dat het verkrijgen van inzicht daar zo lang duurt en intussen zijn er weer velen de kerk uitgevlucht!
Omdat je dit zo stelde heb ik het artikel ook gelezen. Het is inderdaad wel heel erg hard van toon (zonder medeleven vind ik) en alleen een rechtvaardiging zoeken voor het al ingenomen standpunt. Wat mij betreft heb je dus in dit geval echt gelijk. Anderen die het ook gelezen hebben?
MrSokkie schreef:Boekenlezer schreef:Ik zeg eerlijk dat ik er niet verder over wil discussiëren. Want dan moet ik gedachten gaan toelaten die ik simpelweg niet toe laten wil: de gedachte dat ik bijvoorbeeld een man zou bekijken zoals ik een vrouw bekijken kan, namelijk als aantrekkelijk persoon voor een relatie. En dat is iets waar de rillingen mij van over de rug lopen. Gewoon ronduit huiveringwekkend. Daar wil ik mijzelf niet aan blootstellen. Ook ik ben een mens die zijn emotionele gevoeligheden heeft, en die daarom niet tot alles bereid is.
Ik denk dat je hier wel de kern van de zaak raakt, en het zou erg jammer zijn als je je nu terugtrekt, ook al wordt het moeilijk. Zou er een relatie zijn tussen de houding ten opzichte van homo's en het feit dat mensen dit op zichzelf betrekken? Ik denk het wel. Het wordt homo's moeilijk gemaakt omdat veel mensen diep van binnen homofoob zijn, let wel, bang dat ze zelf ook die kant kennen. Door homo's te verdrukken proberen ze dat mogelijke deel van zichzelf te onderdrukken. Het empatisch vermogen werkt in deze misschien iets té goed.
Maar betrek het toch niet zo op jezelf, het feit dat sommige mannen op mannen vallen wil nog niet zeggen dat JIJ op mannen valt of zult of kunt vallen. Ik besef dat het veel dieper gaat, maar ik wil toch de vergelijking maken: omdat IK walg van witlof hoef ik nog niet anderen te verbieden het te eten.
Boekenlezer schreef:Die kant van de angst, zelf stiekem een homo te zijn, die heb ik niet. Als ik mijn gedachtenwereld eerlijk naga, dan is mij wel duidelijk dat het eventueel homo zijn voor mij geen issue is.
Ik heb wel eens een artikel gelezen over absurde gedachten, die door het hoofd van mensen kunnen gaan. Vooral erg conciëntieuze mensen kunnen daar erg last van hebben. Denken aan rare, schunnige dingen, in het live contact met mensen, waarvoor je je schaamt. Zou dat ook een verklaring voor homofobie kunnen zijn? Ik denk het wel. Het is dan dus het idee, dat angst aanjaagt. Datgene, waar je zelf niets mee hebt, maar wat ongelukkigerwijs wel eens door je hoofd wil spoken.
Denkertje21 schreef:Ben wel benieuwd naar de bedoeling van je verhaal. Ik realiseer me dat je je nu best kwetsbaar opstelt...
Boekenlezer schreef:Denkertje21 schreef:Ben wel benieuwd naar de bedoeling van je verhaal. Ik realiseer me dat je je nu best kwetsbaar opstelt...
Dat het superirritant kan zijn als je in gesprek met een man bent, hem in de ogen kijkt, en net dat vieze onderwerp (homoseksualiteit) voorbij komt in je gedachten.
In feite heb ik het dan niet meer over het probleem van de homoseksualiteit, maar over: jezelf een houding geven in je communicatieve gedrag.
Maar aan de andere kant, dergelijke associaties komen natuurlijk wel ergens vandaan. Ze worden gevoed door de wereld waarin je leeft. Als ik alleen al terugdenk aan hoe vaak het onderwerp de laatste dagen voorbij is gekomen in het nieuws... In dat opzicht vraag ik het mij wel eens af of dat nou wel zo geweldig is, al die hedendaagse openheid over homoseksualiteit. Die tijd van mijn ouders had dan toch zijn voordelen, zoals ik ze erover gehoord heb: je hoorde daar nooit over.
Dit lijkt me trouwens een beetje een onderwerp wat beter besproken kan worden in de afdeling: Psychologie en gezondheid. Want dit heeft meer met psychologie te maken.
Toetsenbord schreef:Boekenlezer schreef:Denkertje21 schreef:Ben wel benieuwd naar de bedoeling van je verhaal. Ik realiseer me dat je je nu best kwetsbaar opstelt...
Dat het superirritant kan zijn als je in gesprek met een man bent, hem in de ogen kijkt, en net dat vieze onderwerp (homoseksualiteit) voorbij komt in je gedachten.
In feite heb ik het dan niet meer over het probleem van de homoseksualiteit, maar over: jezelf een houding geven in je communicatieve gedrag.
Maar aan de andere kant, dergelijke associaties komen natuurlijk wel ergens vandaan. Ze worden gevoed door de wereld waarin je leeft. Als ik alleen al terugdenk aan hoe vaak het onderwerp de laatste dagen voorbij is gekomen in het nieuws... In dat opzicht vraag ik het mij wel eens af of dat nou wel zo geweldig is, al die hedendaagse openheid over homoseksualiteit. Die tijd van mijn ouders had dan toch zijn voordelen, zoals ik ze erover gehoord heb: je hoorde daar nooit over.
Dit lijkt me trouwens een beetje een onderwerp wat beter besproken kan worden in de afdeling: Psychologie en gezondheid. Want dit heeft meer met psychologie te maken.
Maar wat vinden jullie dan van de andere kant? Als je weet dat iemand homo is, dat diegene dan naar een andere man als gesprekspartner (bijvoorbeeld gewoon zakelijk) toch ook met andere ogen kan kijken?
Toetsenbord schreef: Maar wat vinden jullie dan van de andere kant? Als je weet dat iemand homo is, dat diegene dan naar een andere man als gesprekspartner (bijvoorbeeld gewoon zakelijk) toch ook met andere ogen kan kijken?
Denkertje21 schreef:Toetsenbord schreef: Maar wat vinden jullie dan van de andere kant? Als je weet dat iemand homo is, dat diegene dan naar een andere man als gesprekspartner (bijvoorbeeld gewoon zakelijk) toch ook met andere ogen kan kijken?
Ik sta toch wel een beetje perplex... Dit neigt inderdaad naar homofobie. Alsof elke homo met iedere willekeurige man aan de haal wil!
Ik bedoel maar, ik kijk ook echt niet iedere man met andere ogen, gelukkig 
Gebruikers op dit forum: Google [Bot], Google Adsense [Bot] en 17 gasten
met recht een:
Sommigen mijden sporten gewoon omdat ze er moe van worden;/
