Onze familie wist het al. Ze wisten dat we erg graag wilden trouwen. En in augustus hadden we ook al gezegd dat we begin oktober zouden gaan plannen. Was allemaal totaal geen verassing meer.
Op mijn werk vonden ze het vreemd. Ik liep net een week stage ofzo, toen ik vertelde dat we na een jaar zouden trouwen. Stonden echt met grote ogen te kijken.
Tot ik aan hen vroeg:' Als iemand 21 is en trouwt, is het vreemd? maar iemand die 21 is en samen gaat wonen niet?'
Toen vonden ze het idd eigenlijk wel heel mooi, omdat zij trouwen toch als definitiever zien dan samenwonen, en vonden ze het wel gaaf dat wij die keuze hadden gemaakt (en altijd volgde dan de vraag:' maarre......ga je dan ook echt niet met elkaar naar bed voor je trouwt? Wow'.
Nu vragen nieuwe collega's het ook nog wel eens als ik het heb over mijn man. 'Hoe oud ben je dan? 21? En dan al getrouwd? Wow.'
Tjonge, net of dat zo vreemd is
Uw Woord is een Lamp voor mijn voet, en een Licht op mijn pad...
