hoeveel kinderen??

[tante-tortel]

Soms lijkt iedereen zo aan het rekenen of je wel een kado van God kunt aanpakken. Komt het wel uit? Hebben we genoeg geld? Zijn we voldoende aan elkaar gewend? Dan lijkt het haast wel een gekocht kado als het jou uitkomt en komt er nog weinig geloofsvertrouwen bij kijken. Berekenend.

Ik moet daarbij dan aan deze tekst denken: Mattheus 6.
Bezorgdheid
25 Daarom zeg Ik u: Weest niet bezorgd over uw leven, wat gij zult eten [of drinken], of over uw lichaam, waarmede gij het zult kleden. Is het leven niet meer dan het voedsel en het lichaam meer dan de kleding? 26 Ziet naar de vogelen des hemels: zij zaaien niet en maaien niet en brengen niet bijeen in schuren, en toch voedt uw hemelse Vader die; gaat gij ze niet verre te boven? 27 Wie van u kan door bezorgd te zijn één el aan zijn lengte toevoegen? 28 En wat zijt gij bezorgd over kleding? Let op de leliën des velds, hoe zij groeien: 29 zij arbeiden niet en spinnen niet; en Ik zeg u, dat zelfs Salomo in al zijn heerlijkheid niet bekleed was als een van deze. 30 Indien nu God het gras des velds, dat er heden is en morgen in de oven geworpen wordt, zó bekleedt, zal Hij u niet veel meer kleden, kleingelovigen? 31 Maakt u dan niet bezorgd, zeggende: Wat zullen wij eten, of wat zullen wij drinken, of waarmede zullen wij ons kleden? 32 Want naar al deze dingen gaat het zoeken der heidenen uit. Want uw hemelse Vader weet, dat gij dit alles behoeft. 33 Maar zoekt eerst Zijn Koninkrijk en Zijn gerechtigheid en dit alles zal u bovendien geschonken worden. 34 Maakt u dan niet bezorgd tegen de dag van morgen, want de dag van morgen zal zijn eigen zorgen hebben; elke dag heeft genoeg aan zijn eigen kwaad.

Daarmee wil ik niet zeggen dat je verstandig met elkaar om moet gaan.
En gebruik je verkeringstijd om aan elkaar te wennen.
Als je trouwt krijg je gemeenschap met elkaar en dan kunnen er kinderen komen. Als geschenk van God. Als kroon op je huwelijk.
Wat is er mooier dan dat?
Uitrekenen hoe duur kinderen zijn als ze gaan studeren? Wie zegt dat ze het verstand hebben om te studeren? Of wie zegt dat ze die leeftijd krijgen? Of dat jij dan nog leeft?
Wachten tot je 30 bent? Wie zegt dat je dan nog kinderen kunt krijgen?
Of dat je ze krijgt?
Allemaal berekening zonder daarbij rekening te houden met God.
Hij zorgt voor je. Ook in je huwelijk. En als het HEM beliefd kinderen te schenken dan zal Hij ook zorgen.
Daar mag je op vertrouwen.

[Evelien]

Voor wennen heb je toch ook wel je verkeringstijd of niet dan? Natuurlijk is het even anders als je echt bij elkaar woont, maar door de weekenden samen etc. weten we echt al wel wat voor gewoontes we allebei hebben en heb je het er ook automatisch wel over hoe je dit of dat later anders zou willen. Lekker toch, beetje plannetjes maken enzo?
Ik vind het wel erg krom om te zeggen dat kinderen de kroon op je huwelijk zijn en dat je daarom pas moet gaan trouwen als je daar aan toe bent. Seks op zich is toch ook al iets moois wat God wil geven? Moet je daar eerst al mee wachten tot je gaat trouwen, kan er vervolgens ook meteen een kind uitrollen.. Niet oneerbiedig bedoelt hoor, voor sommigen is dit het droomscenario, maar voor velen ook niet.
Ik denk dat veel mensen wel toe kunnen zijn aan samen in een huis wonen en alles delen en ook seks hebben, maar dat ze niet meteen op kinderen zitten te wachten. Financieel is het toch ook een soort opstartperiode enzo. Of moet je dat óók allemaal al dik voor elkaar hebben voor je gaat trouwen? Geef me dan nog maar een jaar of 5

Kijk ik wil geen seks voor het huwelijk ook al weet ik dat we voor elkaar bestemd zijn. (het is meer een gevoelskwestie dan een principekwestie stel dat je al een aantal keren een relatie gehad heb, en je hebt in elke relatie seks gehad, ik persoonlijk zou me niet echt prettig en lekker voelen). Klinkt miss vaag.

Het huwelijk is zeker niet alleen maar bestemd om kinderen te krijgen/nemen!

[liefie]

En wie zegt dat je kinderen ooit gaan studeren mijn ouders hebben bij mijn broer en mij niks maar dan ook niks hoeven te betalen gewoon omdat wij er alle 2 voor kozen om een |BBL opleiding te doen.
Geld heb je nooit genoeg hoor is heel makkelijk en je kan niet zonder maar is niet belangrijkste in je leven en God helpt je daar ook mee alles in voorbestemd

[Evelien]

Soms lijkt iedereen zo aan het rekenen of je wel een kado van God kunt aanpakken. Komt het wel uit? Hebben we genoeg geld? Zijn we voldoende aan elkaar gewend? Dan lijkt het haast wel een gekocht kado als het jou uitkomt en komt er nog weinig geloofsvertrouwen bij kijken. Berekenend.

Ik moet daarbij dan aan deze tekst denken: Mattheus 6.
Bezorgdheid
25 Daarom zeg Ik u: Weest niet bezorgd over uw leven, wat gij zult eten [of drinken], of over uw lichaam, waarmede gij het zult kleden. Is het leven niet meer dan het voedsel en het lichaam meer dan de kleding? 26 Ziet naar de vogelen des hemels: zij zaaien niet en maaien niet en brengen niet bijeen in schuren, en toch voedt uw hemelse Vader die; gaat gij ze niet verre te boven? 27 Wie van u kan door bezorgd te zijn één el aan zijn lengte toevoegen? 28 En wat zijt gij bezorgd over kleding? Let op de leliën des velds, hoe zij groeien: 29 zij arbeiden niet en spinnen niet; en Ik zeg u, dat zelfs Salomo in al zijn heerlijkheid niet bekleed was als een van deze. 30 Indien nu God het gras des velds, dat er heden is en morgen in de oven geworpen wordt, zó bekleedt, zal Hij u niet veel meer kleden, kleingelovigen? 31 Maakt u dan niet bezorgd, zeggende: Wat zullen wij eten, of wat zullen wij drinken, of waarmede zullen wij ons kleden? 32 Want naar al deze dingen gaat het zoeken der heidenen uit. Want uw hemelse Vader weet, dat gij dit alles behoeft. 33 Maar zoekt eerst Zijn Koninkrijk en Zijn gerechtigheid en dit alles zal u bovendien geschonken worden. 34 Maakt u dan niet bezorgd tegen de dag van morgen, want de dag van morgen zal zijn eigen zorgen hebben; elke dag heeft genoeg aan zijn eigen kwaad.

Daarmee wil ik niet zeggen dat je verstandig met elkaar om moet gaan.
En gebruik je verkeringstijd om aan elkaar te wennen.
Als je trouwt krijg je gemeenschap met elkaar en dan kunnen er kinderen komen. Als geschenk van God. Als kroon op je huwelijk.
Wat is er mooier dan dat?
Uitrekenen hoe duur kinderen zijn als ze gaan studeren? Wie zegt dat ze het verstand hebben om te studeren? Of wie zegt dat ze die leeftijd krijgen? Of dat jij dan nog leeft?
Wachten tot je 30 bent? Wie zegt dat je dan nog kinderen kunt krijgen?
Of dat je ze krijgt?
Allemaal berekening zonder daarbij rekening te houden met God.
Hij zorgt voor je. Ook in je huwelijk. En als het HEM beliefd kinderen te schenken dan zal Hij ook zorgen.
Daar mag je op vertrouwen.

Rekening houden met je verantwoordelijkheid naar je kinderen toe is ook rekingen houden met wat God van je vraagt!

God vraagt ons niet dat we allemaal 16 kinderen op de wereld moeten brengen en ze vervolgens geen liefde, geld, eten kunnen bieden! Ja ik weet God helpt in nood! En dat weet ik! Maar je moet er zelf ook niet aan onderdoor gaan!

En wat ik al eerder heb gezegd. Een huwelijk bestaat niet alleen uit kinderen krijgen en kinderen opvoeden! Je hebt ook nog een soort van verantwoordelijkheid (die God je geeft).

[Rebekka1]

Ik ben het helemaal met tante-tortel eens. Kijk eens verder dan het hier-en-nu! Waarvoor zijn wij hier op aarde? Om onze eigen pleziertjes? Of tot Gods eer? Ik denk niet dat God aan zijn eer komt als wij mensjes zelf maar bepalen hoe ons leven eruit ziet, en hoeveel kinderen mij leuk lijkt, en op welke leeftijd ik die kinderen wil hebben...

[Evelien]

Is het gezond als je in 5 jaar tijd 4 kinderen op de wereld brengt? Je op een gegeven moment je kinderen niet meer eens aan kan!? Je kinderen maar rond laat lopen in kleren die ze al een week aan hebben!? Volgens mij is dat niet Gods plan.

[pol]

Tante Tortel, ik ben het helemaal met je eens!!!!
Je mag best kijken wat je aankan, ook op financieel gebied. Je begint niet gelijk met 10 kinderen, maar meestal met 1 of 2. En dat verhaal van "als ze 18 zijn, kunnen ze vertrekken"schiet bij mij in het verkeerde keelgat. Zoiets van: leuk dat je komt, nog leuker als je gaat.
Kinderen zijn zeker een zegen van de Heer, maar dat wil niet zeggen dat je ook zomaar raak moet leven qua kinderen krijgen. God heeft ook nog een eigen verantwoordelijkheid gegeven. Als je het ziet zitten om 10 kinderen te krijgen, why not. En merk je dat je je handen vol hebt met 2 of 3, stoppen!

[tante-tortel]

Is het gezond als je in 5 jaar tijd 4 kinderen op de wereld brengt? Je op een gegeven moment je kinderen niet meer eens aan kan!? Je kinderen maar rond laat lopen in kleren die ze al een week aan hebben!? Volgens mij is dat niet Gods plan.

Je gaat maar gelijk van het negatieve uit.
Wij kregen (gelukkig) binnen 5 jaar vier kinderen.
Die hebben er nooit verslonst bij gelopen. Kregen goed te eten, vooral veel vitamine L! Door ingrijpen van God kregen wij niet meer kinderen en dat heeft best wel even gekost om daaraan te wennen.
Maar zoals ik al zei: als het God behaagd je kinderen te schenken.
Dat is niet een makkelijke opgaaf. Aangezien je ze krijgt om tot Zijn eer op te voeden.
Dat vraagt dat als God ze je schenkt dat jij je als ouder verantwoordelijk gedraagt ten opzichte van die kinderen.
Als je dan uiterste gaat noemen dan is dat inderdaad niet goed. Zoals jij het steld, dat mensen ze niet meer aan kunnen omdat ze binnen 5 jaar vier kinderen kregen, zegt misschien iets over de manier van opvoeden, maar zeker niet over de frequentie waarin ze die kinderen kregen.
Ik ken genoeg gezinnen waar ze maar twee of drie kinderen kregen maar waar het een groter zooitje was qua opvoeden en hoe ze er bij liepen, dan bij de gezinnen met meer kinderen.
Dus naar mijn idee heeft dat niets met de hoeveelheid kinderen te maken.

Dat je als man en vrouw samen verantwoordelijk bent voor elkaar en voor de kinderen is natuurlijk het uitgangspunt.
Maar denk daarbij dan enkel en alleen in termen die ook werkelijk er toe doen binnen een huwelijk.
Dus elkaar en de kinderen in verhouding tot God.

[lammetje]

waarom wordt 4 kinderen in 5 jaar meteen negatief uitgebeeld? Natuurlijk zijn er gevallen waar dit niet goed gaat, maar gelukkig ken ik er veel meer waar het wél goed gaat!!! En 2 kinderen in anderhalf jaar vind men ook al veel, maar ik zie ze als een geschenk, iets waar ik dankbaar voor ben en niet iets wat ik zelf helemaal heb uitgestippelt, want dan was Sarah er ook niet geweest. Kan haar nu alleen niet meer missen.

En ja, het is gezond als je 4 kinderen in 5 jaar tijd krijg, want als je het goed uitrekend is het 9 maanden zwanger en 9 maanden ontzwangeren.....

@Sabra: eerlijk gezegd hoop ik dat je er later anders over denk, vind het gewoon zielig voor je kinderen als ze met 18 jarige leeftijd het huis uit MOETEN omdat ze dan teveel geld gaan kosten. Natuurlijk hoop ik ook niet dat Sarah tot dr 40ste thuis woont, want ik wil graag dat ze zelfstandig kan worden met of zonder gezin.

[Sabra]

En dat verhaal van "als ze 18 zijn, kunnen ze vertrekken"schiet bij mij in het verkeerde keelgat. Zoiets van: leuk dat je komt, nog leuker als je gaat.

Misschien moet je dan goed lezen, ik zeg namelijk nergens dat ze weg moeten.

[Sabra]

@Sabra: eerlijk gezegd hoop ik dat je er later anders over denk, vind het gewoon zielig voor je kinderen als ze met 18 jarige leeftijd het huis uit MOETEN omdat ze dan teveel geld gaan kosten. Natuurlijk hoop ik ook niet dat Sarah tot dr 40ste thuis woont, want ik wil graag dat ze zelfstandig kan worden met of zonder gezin.

Als je mijn reactie niet goed leest, wil je dan ook niet zo reageren. Ik heb weinig zin mijzelf te herhalen, dus lees nog maar eens goed wat ik zeg.

[leclerc]

Sja, Sabra, dat is een manier.. Mijn idee is dat ik als ik 50 ben uit de kleine kinderen ben en lekker kan gaan genieten van mn kleinkinderen.. En lekker op vakantie gaan enzo.

Ik heb dat idee ook. Dus ik combineer het aangename van twee mogelijkheden, laat kinderen en vroeg weer de kinderen uit huis. Als ze 18 zijn en enigszins verstand hebben kunnen ze studeren, dat betekent dat ik 50 ben als ze het huis uit gaan als ik op mijn 30ste en 32ste een kind krijg.

Als je mijn reactie niet goed leest, wil je dan ook niet zo reageren. Ik heb weinig zin mijzelf te herhalen, dus lees nog maar eens goed wat ik zeg.

Voor de mensen die moeite hebben met teruglezen: Sabra zegt nergens dat zijn eventuele kinderen op hun 18e het huis uit moeten. Hij kiest de weg van de kinderen op eigen benen zetten als de mogelijkheid daartoe is. Een beetje opvoeding moet toch gericht zijn om kinderen zelfstandig te maken? Ik begrijp niet dat hij hierin zo negatief wordt benaderd.

[lammetje]

oke hij zegt niet moeten, maar wel dat, als ze verstand hebben kunnen gaan studeren. Laat kinderen en vroeg weer het huis uit. Vind dat net zo klinken als: leuk kinderen, maar voor 18 jaar, erna wil ik weer tijd voor mezelf, gaan ze maar lekker studeren ver weg zodat ze doordeweeks niet thuis kunnen zijn.

[sela]

misschien is zelfstandig maken hier ook een synoniem van 'loslaten'..

[lammetje]

als je kind zelfstandig wordt moet je het wel loslaten, tenminste als je dit niet doet zal het kind zich van de ouders losmaken. Niet vreemd.
Maar ik moet er niet aan denken dat mijn vader dit zei toen hij over kinderen nadacht.... (al ben ik op mn 19de het huis uit gegaan hoor )