Kinderwens

De Archiefkast van het Forum. Oude discussies zijn hier nog eens na te lezen.

Moderator: Moderafo's

Hortensia
Mineur
Mineur
Berichten: 141
Lid geworden op: 04 jun 2007 20:16

Berichtdoor Hortensia » 09 feb 2008 17:11

Ik vind het ook enorm moeilijk, al die zwangeren om me heen. De een na de ander raakt (snel :oops: ) zwanger en ik kan er maar moeilijk mee omgaan. Tegenwoordig maak ik ook geen geheim meer van het feit dat het bij ons (nog) niet gelukt is. Als iemand vraagt of wij nog geen kinderen hebben, maak ik er geen geheim van. Ik vind het zelf al moeilijk zat, ik ga me niet in allerlei bochten wringen en het probleem ontkennen. En mensen kunnen ook met je meeleven, dat is het mooie ervan.

Bij ons is het ook een probleem van mijn man. Veel te weinig/goede zaadcellen. We komen dus waarschijnlijk voor IUI niet eens meer in aanmerking. Komende week hebben we een informatief gesprek over hoe nu verder, maar we weten eigenlijk al dat het IVF of ICSI wordt. Mits wij daar ook voor kiezen natuurlijk. Ik ben nu bezig (christelijke) boeken over onvruchtbaarheid en IVF te lezen, we willen goed beslagen ten ijs komen.

Maar daarnaast probeer ik toch een leuk leven te blijven houden en me niet alleen maar op het krijgen van een baby te richten. Er is nog zoveel ander moois te beleven op je werk in je vriendenkring, in de kerk, samen reizen en ga zo maar door. Ik leg me er echt nog niet bij neer, maar je moet ook door natuurlijk.

Sterkte allemaal.

Rebekka1
Verkenner
Verkenner
Berichten: 22
Lid geworden op: 02 feb 2008 21:22

Berichtdoor Rebekka1 » 09 feb 2008 17:58

In mijn directe omgeving zijn op het moment geen zwangeren. Wel een aantal collega's en een tante. Maar het is niet zo dat ik ze niet kan zien zonder verdriet. Ik gun het ze echt. Misschien als zusjes/schoonzusjes zwanger zouden zijn dat het weer anders is. Maar ik ben de oudste en als enige getrouwd, dus dat duurt nog wel even.
Als het nieuwtje net verteld is vind ik het het moeilijkst, en als het enige gespreksonderwerp 'hun zwangerschap' is. Laatst was er wel een collega die me vooraf apart nam om het te vertellen, dat is echt fijn: je voelt begrip voor je situatie op dat moment.
Inderdaad is er geen sprake van 'schuld', maar ik ben bang dat ik dat wel zo zou aanvoelen als ik wist dat bij mij de oorzaak ligt.
De mens wikt,
maar God beschikt.

Gebruikersavatar
LauraC
Kolonel
Kolonel
Berichten: 3814
Lid geworden op: 16 mar 2007 14:14
Locatie: Metheringham

Berichtdoor LauraC » 09 feb 2008 18:27

Nee, er is idd geen sprake van schuld, maar zoals je al zei Rebekka, dat kan misschien wel zo voelen...Wat ik erg moeilijk vind is wanneer vrouwen die weten dat wij geen kinderen kunnen krijgen gaan klagen over hun zwangerschap en hoe moeilijk het wel niet is...alsof ik e rniet alles voor over zou hebben om ook zwanger te zijn, hoe ziek ik me ook zou voelen. Wij hebben een tijdje terug woorden gehad met de ouders van mijn man omdat zij perse wilden dat wij ICSI/IVF zouden doen en wij dat niet wilden...zo weinig begrip voor onze keuze. Nu zijn wij een beetje bang dat als wij een adoptiekindje krijgen zij er niet naar omkijken omdat het toch ons eigen kind niet is.

Rebekka1
Verkenner
Verkenner
Berichten: 22
Lid geworden op: 02 feb 2008 21:22

Berichtdoor Rebekka1 » 09 feb 2008 19:13

Deze keuze is toch van jullie? En weloverwogen? Dat ouders daarop zo reageren kan ik echt niet begrijpen! Natuurlijk is het fijn en mooi om een biologisch eigen kind te krijgen, maar ik geloof dat je van een adoptiekindje net zoveel kunt gaan houden. Daar ben je dan toch echt 'opa en oma' of vader en moeder van? Ouders kunnen er wel hun visie op geven, maar mogen volgens mij nooit iets verplichten/dwingen in deze zaken. Ik denk dat het belangrijker is dat deze zaken met God 'besproken' moeten worden...
De mens wikt,

maar God beschikt.

Gebruikersavatar
LauraC
Kolonel
Kolonel
Berichten: 3814
Lid geworden op: 16 mar 2007 14:14
Locatie: Metheringham

Berichtdoor LauraC » 09 feb 2008 19:34

Ach ja, dat zou je denken he! Helaas is dat niet het geval. Ik denk dat het ook wel uitmaakt dat zij de Heere niet kennen en zich dus niet in al onze argumenten kunnen vinden. Zij vinden het bv dom dat wij tegen sperma donors zijn...

Lalage
Generaal
Generaal
Berichten: 8285
Lid geworden op: 13 sep 2002 15:39
Locatie: Amersfoort
Contacteer:

Berichtdoor Lalage » 09 feb 2008 20:01

Laura: ik vind het juist knap dat jullie bij zoiets emotioneels ook nog naar je verstand luisteren, dat je niet zomaar alle mogelijkheden probeert om toch zelf zwanger te raken. Wat moeilijk dat je schoonouders zo reageren... hopelijk zullen ze in de praktijk toch een leuke opa en oma worden als jullie een kindje adopteren, zij wonen ook in Schotland of niet?
Anyway: ik wilde even kwijt dat ik wel veel bewondering heb als ik lees hoe jullie er zo mee omgaan, al realiseer ik me dat je al wel een weg bent gegaan hierin en dat wat ik hier lees natuurlijk niet alle gedachten en gevoelens zijn die bij jou door je hoofd spoken.

Gebruikersavatar
*Annet*
Generaal
Generaal
Berichten: 4052
Lid geworden op: 24 apr 2003 21:20

Berichtdoor *Annet* » 10 feb 2008 01:29

Wil jullie allemaal sterkte wensen!

wat ik wel even wil zeggen: ik ben, om het zomaar even te zeggen, erg makkelijk zwanger geworden. Elke keer weer. Een schoonzus van me, ze had al kinderen, wilde ook graag weer zwanger worden maar dag ging niet 123. Ik was inmiddels wel weer zwanger maar ik durfde het haar bijna niet te vertellen, gewoon om haar reactie. Ze is toch al beetje jaloers type. Mijn man had het dus tegen zijn broer gezegd en ook erbij dat wij het voor haar ook moeilijk vonden. Ze zei nooit iets over mijn zwangerschap, ze ontweek het gewoon. En ik ben echt niet iemand die er aldoor graag over praten wilde maar ik vond dit zo "krampachtig vermijden" dat ik ook niet goed wist wat ik er mee aan moest. Het is dus voor beide kanten wel moeilijk om ermee om te gaan. Wij, als vruchtbaren om het zo maar even te zeggen, weten ook niet altijd hoe anderen zich voelen. Snappen jullie wat ik bedoel? Soms had ik de neiging om dan maar verhullende kleding aan te trekken, anderzijds, ik was blij zwanger en ontzettend "trots" op mijn buik. Had dan weer het gevoel dat ik mijn kindje verloochende.

Beetje vaag verhaal misschien.............

Gebruikersavatar
LauraC
Kolonel
Kolonel
Berichten: 3814
Lid geworden op: 16 mar 2007 14:14
Locatie: Metheringham

Berichtdoor LauraC » 11 feb 2008 18:15

@Annet; dat snap ik ook hoor. Maar ik denk dat het er aan ligt over welke 'onvruchtbaren' je het hebt, want niet iedereen verwacht van je dat je je buik verhuld. Ik vind het namelijk prachtig om dikke buiken te zien, ookal weet ik dat ik het zelf nooit mee zal maken. Maar er zijn ook mensen die het er erg moeilijk mee hebben.

Rebekka1
Verkenner
Verkenner
Berichten: 22
Lid geworden op: 02 feb 2008 21:22

Berichtdoor Rebekka1 » 11 feb 2008 23:01

Ik denk dat er ook 'onvruchtbaren' zijn die juist graag open over de zwangerschap met anderen willen praten, maar het erg moeilijk vinden om zelf zo'n gesprek aan te gaan. Reactie en meeleven van twee kanten kan soms tot hele goede gesprekken leiden.
De mens wikt,

maar God beschikt.

Hortensia
Mineur
Mineur
Berichten: 141
Lid geworden op: 04 jun 2007 20:16

Berichtdoor Hortensia » 13 feb 2008 21:58

Vandaag zijn we bij de fertiliteitsarts geweest en we zijn intens verdrietig teruggekomen. Twee bevruchte eicellen terugplaatsen doen ze dus niet. Minimaal vier. Dus je blijft altijd restembryo's houden. En dat is voor ons nou juist zo'n bezwaar. :cry: Ik voel me zo ongelofelijk verdrietig en teleurgesteld, ik heb werkelijk geen idee hoe het nou verder moet. Onze kinderwens zetten we nog lange niet aan de kant, dat echt niet. Hoe dan ook. Maar dit is zo'n domper. We hebben maar weinig kans om gewoon zwanger te worden. Tja, weinig is niet niets natuurlijk, maar toch, het is in de afgelopen jaren ook niet gebeurd, dus die illusie kan ik beter laten varen.

Onze enige kans is het UMCG in Groningen, daar heb je het project 'IVF in je eigen cyclus', dus zonder restembryo's. Maar ten eerste is dat meer dan 2,5 uur rijden en ten tweede (minder erg, maar toch) is er een enorme wachtlijst. :(

Hortensia
Mineur
Mineur
Berichten: 141
Lid geworden op: 04 jun 2007 20:16

Berichtdoor Hortensia » 13 feb 2008 21:59

En natuurlijk bidden om een wonder. Wat bij ons onmogelijk is.......

:oops: Precies.

Rebekka1
Verkenner
Verkenner
Berichten: 22
Lid geworden op: 02 feb 2008 21:22

Berichtdoor Rebekka1 » 13 feb 2008 22:07

Wat vreselijk moeilijk! Op zo'n moment zijn alle woorden te kort. Ik weet zelf niet hoe het voel om zo'n boodschap te krijgen, de diepte peilen kan ik niet. In ieder geval wil ik je heel veel sterkte wensen...
De mens wikt,

maar God beschikt.

Gebruikersavatar
Acire
Kolonel
Kolonel
Berichten: 2768
Lid geworden op: 11 sep 2002 15:36
Contacteer:

Berichtdoor Acire » 13 feb 2008 22:14

Sterkte!!

Lalage
Generaal
Generaal
Berichten: 8285
Lid geworden op: 13 sep 2002 15:39
Locatie: Amersfoort
Contacteer:

Berichtdoor Lalage » 14 feb 2008 08:37

Hortensia: kunnen de restembryo's niet worden ingevroren en later teruggeplaatst?

Evelien
Maarschalk
Maarschalk
Berichten: 11376
Lid geworden op: 29 mei 2003 18:36

Berichtdoor Evelien » 14 feb 2008 09:46

Sjonge zeg! Waarom wordt er niet meer geluisterd naar de wensen van de mensen!?

In ieder geval veel sterkte!


Terug naar “Archief”

Wie is er online

Gebruikers op dit forum: Geen geregistreerde gebruikers en 12 gasten