nadiane heeft vorige week de weer inenting gehad voor hepatits B. Ze was echt boos op de wijkverpleegkundige en krijste alles bij elkaar. Volgende dag kwam de wijkverpleegkundige hier aan huis voor amari en ze wist het nog precies hoor. Ze keek boos naar haar
Gelukkig was papa mee hoewel die het maar niks vond, want hij vind cb een vrouweniets. Omdat er geen 1 man te bekennen is. En alle vrouwen kijken hem raar aan als hij er is. Dat zijn ze hier echt niet gewend. Dat is nadeel als je dus in een klein christelijk dorp woon en vrouwen dus voor kids zorgen en de man werken.
Maar tot nog toe heeft ze geen last gehad van de inentingen.
En lammetje ik zou ondanks je nare ervaring met sarah toch hielprik laten doen als het zover is. Stel dat er iets uitkomt bij je baby wat nu goed te behandelen is en later niet? Ik snap je bezorgdheid hoor. Vind trouwens die hier doet hielprikken echt een tut. Gaat echt hard en bij amari zie je tot nu toe precies waar ze geprikt is in haar voetje
Zelf heb ik een nare ervaring achter de rug met nadiane. Toen ze 6 wk. oud was ging ik met haar naar cb toe voor wegen. Ik had zo als nu weer af en toe last van mijn pezen in de hand en arm. Ik haalde haar uit de wagen maar mijn hand waar ik haar mee ondersteunde blokkeerde opeens had geen kracht meer in en kreeg een felle pijnsteek daarna. Was nog boven de bak maar ze ging met een boog over de bak heen en raakte op een haar na het voorwiel met ijzer erboven, pats op de grond. Iedereen schrok ervan, kwam gelijk op mij af de wijkverpleegkundige+ cb arts en ik was helemaal overstuur. Gelukkig deed nadiane gelijk hard huilen wat een goed teken was. Maar dacht echt ff van oh nee mijn kindje is dood (ondanks dat ze huilde dacht ik dat) hubby gebeld die in zijn pyama met de auto gekomen en als een gek naar de huisarts gereden. Daar is ze helemaal nagekeken maar was gelukkig niets aan de hand. Moest haar wel om de 3 u. ook 's nachts wakker maken een paar nachten. Wat heb ik mij lang rot gevoeld en het beeld continu voor ogen gehad. Voelde mij echt een rot moeder. Nu geef ik het ook aan als ik pijn heb aan hubby. Die geeft dan de kleine schone luier en doet haar in bad. Moet het met paracetamol nu doen tegen de pijn, maar als het niet meer gaat dat ik continu pijn heb moet ik stoppen met bv en krijg ik een spuit ervoor.
Huisarts weet wel dat ik niet zo maar bel. Dat er echt wel iets aan de hand is. hubby is wat bezorgder maar dat is echt cultuur. als ze in egypte griep hebben schreeuwen ze gelijk dat ze dood gaan. Nee echt serieus is geen geintje. Ook zijn broer was vorig jr. grieperig en logeerde toen bij ons had 39 graden. Lag onder 4 dekens en te zweten. Had drinken en thee klaar gemaakt voor hem. Ook natte doeken op zijn hoofd gelegd, na een uur was het gezakt naar 38 graden. Ik was toen naar de zaak gegaan (wij woonden bij de vorige zaak er niet bij) Was hubby boos op mij omdat ik zijn broer alleen liet terwijl hij wel dood kon gaan. Werd toen echt chaggie en zei hij gaat echt niet dood van 38 graden en kwou dat je dat bij mij zo bezorgd was als ik grieperig ben en verhoging heb.
. Was eigen schuld van broerlief omdat hij met korte mouw en zonder jas in de winter naar buiten ging + geen groente of fruit eten o.i.d. Vanaf die tijd heb ik hem op dieet gezet dat hij in ieder geval elke dag fruit eet nu als hij bij ons is.
](./images/smilies/eusa_wall.gif "Brick wall")
