Waarom denkt iedereen dat als je je ertoe moet zetten dat je dan slechte seks hebt of het niet uit liefde is?
Ik zie seks op hetzelfde rijtje staan als praten, of misschien iets lager.
Mijn man heeft lang niet altijd zin in praten, ik MOET praten om dingen te verwerken enzo. Dus dan moet hij maar soms zin maken om te praten. jammer dan, ik heb dat nodig, ik weet dan dat hij keiveel van me houdt en open wil staan voor me.
Ik zie dat hetzelfde als seks hebben. Als ik eens geen zin heb, dan probeer ik zin te maken omdat hij dát nodig heeft om te weten dat ik enorm veel om hem geef, en kun je prima seks hebben, vol liefde, vol genegenheid.
Zouden er serieus stellen bestaan die altijd op hetzelfde moment zin of geen zin hebben? Volgens mij is dat één grote illusie.
