Moderator: Moderafo's
MissF schreef:En volgens mijn huwelijksboekjes die we af en toe eens lezen is het juist de taak van de vrouw om tijdens het hele huwelijksleven regelmatig toe te geven aan de behoefte van de man. Ben ik het wle mee eens. Het is lekker simpel om te zeggen: nee, ben moe, nee, heb geen zin, nee, nu niet. En de man mag niet masturberen want dat is fout.
MissF schreef:Tja, dan doen wij vrouwen iets fout.
L'etre schreef:Als mijn vriend (geen commentaar alsjeblieft) ook maar een vermoeden heeft dat ik geen zin heb, wil hij niet eens. Ik bedoel, het moet van twee kanten komen, ik vind het eerlijk gezegd een idioot idee dat je maar toe moet geven. Seks heb je omdat je van elkaar houd, en als de een dan geen zin heeft, heeft de ander daar maar rekening mee te houden.
Het is onzin om te denken dat je altijd maar zin hebt in seks. Zeker als vrouw niet. En ik ben nog maar kort getrouwd, maar ik denk echt dat de zin afneemt, vooral bij een vrouw. En ik vind het echt slecht om dan maar te zeggen: ik heb geen zin. Tuurlijk kan dat wel eens. maar ik ben onwijs voor 'de vijftienminutenregel'. De man heeft 15 minuten de kans om zijn vrouw zin te laten krijgen.
Al vind ik dat nogal egoistisch, het heeft echt wel wat. want je kunt wel blijven hangen in 'ik heb geen zin', je kunt ook zin proberen te maken! En dat vind ik ontzettend belangrijk!
Tuurlijk is gemeenschap iets moois, iets gaafs, iets wat bij houden van en liefde hoort. Maar het vervelende is, dat je als vrouw (of ben ik de enige???), superveel van je man kan houden, maar je hebt gewoon niet altijd zin in seks als hij het wel heeft. Of tenminste, in veel gevallen heeft hij vaker zin. En ik vind dat als je echt van elkaar houdt, je soms gewoon zin moet maken, uit liefde voor je man.
Op zich heb je wel een punt. Er zijn vast mensen die vinden dat ik niet mee mag praten omdat ik pas 18 ben en niet getrouwd, maar om toch mijn mening te geven (Je kunt er ook overheen lezen) als mijn vriend lief genoeg doet komt de zin vanzelf wel. Maken doe ik het niet, maar er is, logischerwijs, toch een chemie tussen ons. Gemeenschap versterkt die band ontzettend.MissF schreef:Volgens mij is het hele seksleven minder spannend dan soms gedacht wordt. Of ik ben te nuchter, dat wordt me ook wel eens verweten
Maar zin maken kan echt wel hoor. En dan heb ik of mijn man echt niet minder zin dan wanneer we al de hele dag rondlopen met een 'zingevoel' bij wijze van.
Mijn vriend heeft, heel vaak, tegen mij gezegd dat hij wel wilde wachten tot we getrouwd zouden zijn. Terwijl hij niet christelijk is, dus daar geen waarde aan hecht. Maar dan zou het dus wel redelijk zijn omdat als je trouwt je zogenaamd niet meer uit elkaar gaat, dus het pas vanaf dan mag?En dat klokje gaat niet letterlijk aan, maar het is wel goed om na een minuut of tien of vijftien te kunnen zeggen: ik heb gewoon echt geen zin.
Dat kan! En dat mag!
Maar dat kan gewoon niet twee weken lang, vind ik. Dat vind ik niet eerlijk. Tuurlijk is seks iets vol liefde enzo, maar het is soms ook iets wat je doet om de ander blij te maken ofzo. Het is echt niet altijd lang leve de liefde, en oh wat heb ik zin. Bij allebei niet, maar ik vind het niet kunnen om mijn man twee weken op mij te laten 'wachten', tot ik eindelijk eens uit mezelf zin ga hebben.
(en nogmaals: ik denk dat het zo kan gaan in de toekomst, ik ben nog maar te kort getrouwd denk ik, om uit ervaring te spreken)
MissF schreef:Als je een stopweek hebt met de pil heb je sowieso geen echte ongesteldheid, dat kan niet, omdat je in principe geen eitje hebt zeg maar. Het is eigenlijk nep. Dus e cht functioneel is het niet.
En toch vind ik het een naar idee om altijd maar door te slikken, ik ben dan bang dat als ik stop, ik superlang niet gewoon ongesteld zal worden, terwijl dat eigenlijk nergens op slaat geloof ik.
Gebruikers op dit forum: Geen geregistreerde gebruikers en 27 gasten