brusjes

[Memmem]

Wat leuk dat ze zo positief over hem zijn. Krijg je direct een positief gevoel over de school en leerkracht.

Het psychologisch onderzoek viel ons ook heel erg mee. Hij moest 1 keer een uurtje spelen bij de orthopedagoog en ze zijn 1 keer op school en thuis wezen filmen. Verder hebben wij heel veel moeten vertellen over hem. We wisten absoluut eerst niet welke kant het op zou gaan maar het verbaasde ons niet. Wel kwam er o.a. uit dat hij niet speelde maar de juf wel vertelde wat ze aan het spelen waren. Maar doordat hij toen nog maar net 5 was komt er nog geen officiele diagnose.

En ppm vertelde mij nu dat spelen met stokken/takken een typisch autisme-ding is, nooit geweten maar hier liggen altijd takken bij huis die overal vandaan meegenomen zijn.

Mijn zusje (21) kreeg na de diagnose enige tijd terug te horen dat haar gedrag niet duidelijk zal veranderen en dat ze ermee moet leren leven. (wat wij eigenlijk al wel wisten) Dat vond ze zelf moeilijk te accepteren, ook dat ze niet kan leren autorijden enz.

[Evelien]

Ik zelf heb ook zulke testen moeten ondergaan als klein kind! Ik beleefde het als niet echt prettig! Omdat ik op de bassischool ineens minder dingen mocht dan m'n klasgenoten (wat in mijn ogen op dat moment heel moeilijk was). Maar achteraf veel beter was, en anders had ik naar een speciaal onderwijs moeten gaan! Omdat ik op de bassischool extra begeleiding kreeg kon ik daar blijven! Het waren zeker geen leuke jaren. Ook omdat ik toen (tijdens die bassischool tijd) na schooltijd ook naar een orthopedagoog moest, of dat er iemand thuis kwam voor mij etc.. Zodat je niet ech t lekker met vriendjes en vriendinnetjes kon/kan spelen. Want dat schoot er altijd bij in!

Later op het voortgezet onderwijs moest ik ook weer een soort van klap verwerken. Iets wat ik zo graag wilde (toekomst) ging niet door. Omdat mijn leervermogen dat niet toe liet!

Misschien voor velen iets onbegrijpelijks. Maar die kleine dingen hebben toen ik in de puberteit zat, een behoorlijk impact op me gehad.! En daardoor kwam ik ook psychisch in de knoop met mezelf, waardoor er veel vragen op me afkwamen.

Soms doet het nog weleens pijn, als ik m'n broers en zussen zie (hbo-univ. opleiding/werk) en dan denk ik van, had ik dat ongeluk maar niet gehad/gekregen. Dan was ik waarschijnlijk hoger op gekomen.

(ik heb een niet aangeboren hersenletsel, in een minder erge vorm)

[Gerdien B.]

fijn *annet* dat ze zo positieve kijk op je zoon hebben. Vanuit het positieve kan je veel meer uit het kind halen is mijn ervaring.

@memmem.. stokken en takken is niet specifiek iets van aurtisme. Wle gefocust zijn op vooral 1 ding en dat kan dat eventueel takken/ stokken zijn, maar ook een bal. Dat iemand dan uren met een bal bezig kan zijn.

[LauraC]

Ik ben een brusje! Mijn (16 maanden jongere) broertje heeft ADHD en zit ook op het autistische spectrum. Vroeger was de situatie thuis vaak onhoudbaar. De kleinste verandering in de dagelijkse routine betekende dat hij helemaal los ging, dus er was niet veel mogelijkheid voor spontaniteit. Hij was ook vaak aggressief, dus we werden vaak geslagen en geschopt. Ik heb zelfs nog een litteken van toen hij een mes naar me gooide. Maar hij had ook zijn goede momenten, zeker met behulp van medicatie. Helaas maakte een van die medicijnen hem suicidaal dus hebben we daar ook erg veel zorgen van gehad, van spullen waarmee hij zelfmoord zou kunnen plegen te moeten verstoppen enzo. Voortdurend die angst: waar gaat hij heen, komt 'ie weer terug....
Toen ik nog thuis woonde schaamde ik me soms wel voor hem, maar tegelijkertijd voelde ik me daar ook schuldig over want ik weet dat hij er niets aan kan doen. Nu ben ik vaak verdrietig als ik hoor dat hij weer een terugval heeft. Hij is nu 21 en een hele lieve jongen...ik zou hem echt met onze kinderen toevertrouwen. Maar door zijn ziektebeeld en depressies en dingen die er in het verleden zijn gebeurd heeft hij zo'n laag zelfvertrouwen, echt jammer!

[*Annet*]

@ Laura C: wat erg joh! Is hij nu nog steeds suïcidaal en heeft hij wel werk?

@ Memmem: in hoeverre beïnvloed jouw zoon het reilen en zeilen in huis en hebben jouw andere kinderen er veel hinder van?

onze zoon kan ontzettend boos zijn op zijn broers/zusje, als ze bijv. iets van hem stuk maken of ze versperren zijn weg op een of andere manier maar hij gaat ook door het vuur voor ze. Heel mooi was het toen hij zijn broertje de kerk in mocht brengen met dopen. Onder het teruglopen gaf hij aan hem allemaal kusjes. Dat is echt iets voor hem: zo trots zijn op een ander en even later ontzettend boos kunnen zijn op dezelfde persoon.

[Gerdien B.]

Zou het kunnen dat het voor hem iets is wat voor hem onverwachts op zijn pad komt en daar niet mee om kan gaan?
bijv.: iemand verspert letterlijk de weg voor hem. Hij ziet misscihen niet in dat hij er ook om heen kan lopen ook al had hij in zijn hoofd bedacht dat hij rechtdoor moest.
Hij bouwt een toren en die moet hoger en als iemand die dan om gooit, dan klopt het niet meer met wat hij in zijn hoofd had.

Dit is wat mij zo snel iig te binnen schoot.

[*Annet*]

klopt helemaal Gerdien!

als iemand hem de weg versperd, duwt hij gewoon door, geeft desnoods een dreun maar weet er niets van als hij daarop aan gesproken word.

[Gerdien B.]

Dat gedrag komt veel voor bij kinderen met een lichte verstandelijke beperking. Die hebben meer tijd nodig en vinden het moeilijk om op onverwachte dingen in te springen. Is soms heel moeilijk, wnnt je kan moeilijk zomaar spontane dingen gaan doen.

Mijn neefje heeft dat gedrag ook wel, alleen is het nu stukken minder door medicatie. Zelf benoemde ik op dat moment wat er mis ging en dat ik begrijp dat hij dat lastig vind, maar noemde ook vaak de oplossing erbij.Bijv: het was is ook niet fijn dat .... in de weg stond, dat begrijp ik. Loop er de volgende keer maar gewoon om heen.
Juist om hem te laten merken dat ik best kon begrijpen dat hij dat lastig vind maar ook in de hoop dat hij de volgende keer sneller bedenkt dat hij er om heen kan lopen.

Is echt verrekt moeilijk en dan zit ik er nog niet eens 24 uur per dag in zeg maar. kan me voorstellen dat je je af en toe er geen raad mee weet als hij zo agressief kan worden.

[LauraC]

[quote="*Annet*"]@ Laura C: wat erg joh! Is hij nu nog steeds suïcidaal en heeft hij wel werk?[quote]
Op het moment is hij weer erg down. Hij heeft aan mijn ouders beloofd niets geks te doen. Het probleem is dus dat hij alleen woont en dus best loze beloftes kan maken zonder dat iemand het meteen werkt. Dat gezegd, hij heeft het ook een keer thuis geprobeerd dus dat maakt ook geen verschil. Hij werkt nu wel, en heel hard ook! Hij lijkt zich goed aangepast te hebben aan zijn baan enzo, en het grootste gedeelte van de tijd gaat het wel. Hij heeft gewoon hulp nodig.

[Memmem]

@ Memmem: in hoeverre beïnvloed jouw zoon het reilen en zeilen in huis en hebben jouw andere kinderen er veel hinder van?

onze zoon kan ontzettend boos zijn op zijn broers/zusje, als ze bijv. iets van hem stuk maken of ze versperren zijn weg op een of andere manier maar hij gaat ook door het vuur voor ze. Heel mooi was het toen hij zijn broertje de kerk in mocht brengen met dopen. Onder het teruglopen gaf hij aan hem allemaal kusjes. Dat is echt iets voor hem: zo trots zijn op een ander en even later ontzettend boos kunnen zijn op dezelfde persoon.

Hier is ook heel vaak wat stuk gemaakt van anderen en van hem zelf en dan ook echt stuk.
Voor de anderen is het best wel eens moeilijk. Want naast zijn autisme heeft hij een hele sterke wil, vind het erg moeilijk om gezag te accepteren (dit kopieert zoon nr 3 nu) en heeft heel lang heel moeilijk in slaap kunnen komen.
Door zijn sterke eigen wil en de baas willen zijn gebeurden er dingen soms niet omdat hij een boze bui kreeg die soms 2 uur duurde. Ook slaapt hij samen met de oudste op de kamer en hield hem uit de slaap. Ook speelgoed opruimen kende hij niet, er mee gooien wel.

Hij krijgt nu slaapmedicatie op recept (heel verhaal hoe we daaraan gekomen zijn) en nu is hij veel rustiger. Hij is nu niet meer oververmoeid en veel minder prikkelbaar.
Nu is het voor de anderen nog wel eens slikken maar we kunnen nu ook dingen beter uitleggen en ik kan hem beter aanvoelen.
Hij was en is ook heel lief voor de anderen, is heel zorgzaam vooral naar de jongste toe. Wij hebben boven geen traphekje meer, nu let hij ook heel goed op of A niet alleen op de overloop loopt en loopt met hem over de overloop naar een andere slaapkamer. De oudste mag zijn computertijd soms wel om voor hem te spelen. Ze spelen nu samen heel leuk maar wel in de kamer en niet op de vliering zodat ik meer zicht er op heb. Hij maakt nu ook tekeningen enzo voor anderen. Op school werken ze nu over de post heeft hij een kaartje gemaakt voor zijn broertje.

[jnien]

heey!

Leuk om hier iets over te lezen!

Zelf ben ik ook een brus, en administrator van het forum van:

www.brusjes.nl/forum

Misschien is het een idee daar eens te komen kijken?
Je bent welkom!

Enne.. iedereen is natuurlijk welkom!



Ik heb op dit moment geen tijd om alles door te lezen, en een verdere reactie te geven, misschien later eens..

Liefs.

[Acire]

Hier is ook heel vaak wat stuk gemaakt van anderen en van hem zelf en dan ook echt stuk.
Voor de anderen is het best wel eens moeilijk. Want naast zijn autisme heeft hij een hele sterke wil, vind het erg moeilijk om gezag te accepteren (dit kopieert zoon nr 3 nu) en heeft heel lang heel moeilijk in slaap kunnen komen.
Door zijn sterke eigen wil en de baas willen zijn gebeurden er dingen soms niet omdat hij een boze bui kreeg die soms 2 uur duurde. Ook slaapt hij samen met de oudste op de kamer en hield hem uit de slaap. Ook speelgoed opruimen kende hij niet, er mee gooien wel.

Hij krijgt nu slaapmedicatie op recept (heel verhaal hoe we daaraan gekomen zijn) en nu is hij veel rustiger. Hij is nu niet meer oververmoeid en veel minder prikkelbaar.
Nu is het voor de anderen nog wel eens slikken maar we kunnen nu ook dingen beter uitleggen en ik kan hem beter aanvoelen.
Hij was en is ook heel lief voor de anderen, is heel zorgzaam vooral naar de jongste toe. Wij hebben boven geen traphekje meer, nu let hij ook heel goed op of A niet alleen op de overloop loopt en loopt met hem over de overloop naar een andere slaapkamer. De oudste mag zijn computertijd soms wel om voor hem te spelen. Ze spelen nu samen heel leuk maar wel in de kamer en niet op de vliering zodat ik meer zicht er op heb. Hij maakt nu ook tekeningen enzo voor anderen. Op school werken ze nu over de post heeft hij een kaartje gemaakt voor zijn broertje.

Hoi memmem...
Ik werk met jongeren met autisme en normale intelligentie... en wat jij schrijft past er precíes in!
Die sterke wil noem jij naast zijn autisme. Zou het kunnen zijn dat dat juist ook binnen zijn autisme valt? Eigen weg uitstippelen = veiligheid creeren... Ik weet het niet hoor, maar dit komt in me op.
Slaapproblemen kunnen gevolg zijn van het autisme. Door de tragere/andere prikkelverwerking blijven de hersenen langer actief, waardoor inslapen moeilijk wordt.
Fijn dat dat opgelost is!

[parkiet]

Hoi memmem...
Ik werk met jongeren met autisme en normale intelligentie... en wat jij schrijft past er precíes in!
Die sterke wil noem jij naast zijn autisme. Zou het kunnen zijn dat dat juist ook binnen zijn autisme valt? Eigen weg uitstippelen = veiligheid creeren... Ik weet het niet hoor, maar dit komt in me op.

ja, een sterke eigen wil past bij autisme. Inderdaad, eigen weg uitstippelen, veiligheid, eigen spoor trekken, moeite met het veranderen van structuur...

[Memmem]

Hoi memmem...
Ik werk met jongeren met autisme en normale intelligentie... en wat jij schrijft past er precíes in!
Die sterke wil noem jij naast zijn autisme. Zou het kunnen zijn dat dat juist ook binnen zijn autisme valt? Eigen weg uitstippelen = veiligheid creeren... Ik weet het niet hoor, maar dit komt in me op.

ja, een sterke eigen wil past bij autisme. Inderdaad, eigen weg uitstippelen, veiligheid, eigen spoor trekken, moeite met het veranderen van structuur...

Aha, en geen gezag accepteren dan?
Het slapen is hier bij alle kinderen een probleem, avondmensen waarschijnlijk, ze krijgen nu melatonine.

[Memmem]

Acire, weet jij dan ook of NLD en Asperge hetzelfde zijn? Dit werd mijn ouders nl verteld.