Joortje schreef:Wie heeft er wel eens een date gehad met iemand die je via internet hebt leren kennen, die helemaal niet ging?
Je weet nog niet zo goed wie je zult ontmoeten, je gaat er vaak met grote verwachtingen heen... Maar het klikt helemaal niet..? En hoe heb je dat opgelost?
Ik heb zelf 2x een 'serieuze date' gehad, beide keren vond ik het aardige jongens, maar meer ook niet... En heb dat pas achteraf via msn kenbaar gemaakt. (En ze waren er allebei heel verdrietig van
)
Tsja, mislukte internetdates...
Wat noem je mislukt? Dat is afhankelijk van het doel wat je stelt. Stel je als doel om de ware te ontmoeten, met wie je binnenkort verkering zult hebben, ja, dan is de kans bijzonder groot dat het naar je eigen oordeel zal mislukken.
Ik vind het zelf niet erg handig om meteen zo enorm hoog in te zetten.
Ik vind het ook een nogal rare volgorde, om iemand nog niet eens gezien en gesproken te hebben, en dan al met je gedachten bij het bijzondere te zitten. Je moet er toch op zijn minst een aanleiding voor hebben om iets bijzonders voor de ander te gaan voelen? Een aanleiding die in die persoon zelf zit?
Ik heb zelf een heel klein beetje ervaring met internetdating. Dat is wel van aardig wat jaartjes terug. Mij is daaruit toen snel duidelijk geworden dat het mijn ding niet is.
Ik had een keer een afspraak met iemand, waar ik een week mee ge-e-maild had via een datingsite. Ik beschouwde het gewoon als een gezellig uitje. Zo van: het moet er een keer van komen dat je elkaar in het echt gaat ontmoeten, en dan zie je wel weer verder. Ik was ook niet zenuwachtig, want ik bekeek het vrij ontspannen. Aan haar merkte ik wel duidelijk dat zij best zenuwachtig was. Een dag later kreeg ik gelijk een grote e-mail van haar, dat ik de juiste persoon voor haar niet zou zijn. Een week later had ze al een afspraak met een ander. Ofwel: zij was dus echt koortsachtig op zoek.
Is dat nou een mislukte date? Och, ik weet het niet. Ja, het was wel een tikkie anders dan ik het me voorgesteld had. Zij bleek het minder ontspannen te bekijken dan ik. Maar aan de andere kant: het was toch ook wel een gezellige avond, ook al benaderde zij het allemaal wat overdreven massief, zoals achteraf bleek. Ik heb er op zich geen spijt van, het was wel een waardevolle ervaring. Alleen had zij het van mij wat anders mogen bekijken. Nou ja goed, uit dit soort ervaringen weet ik ook dat internetdating mijn ding niet zo is. Ik ben er blijkbaar te ontspannen voor van inslag.
Daarna heb ik nog met een paar dames kort wat internetcontact gehad, maar ik kwam er steeds achter dat die ook zo koortsachtig op zoek waren. Het ging ze om een relatie, en niet om mij als persoon of om de gezelligheid. En daar knap ik op af.
Van één contact weet ik nog wel dat het wel leuk was. Maar dat draaide dan ook niet zozeer om verliefdheid, maar meer om gezelligheid, om het sociale.
Al met al heb ik toch zoiets van: internetdaten, het hoeft van mij niet zo. Ik heb me er in de afgelopen vijf jaar dan ook verre van gehouden.
) was geen sprake.
?