hoeveel kinderen??

[LeChat]

Maar wat ik hiermee maar wil zeggen is dat we met elke komst van een kind blij moeten zijn.

Blij moeten zijn... en wat nu als je er echt niet blij mee bent? Je kunt ook geen blijdschap 'kweken'...
Dat verplicht blij moeten zijn stuit mij altijd een beetje tegen de borst. Bijv: ouders (moeders) die tegen anti-conceptie zijn en zwanger raken van hun 8e, 9e of 10e kind ofzo, al dan niet erg kort na elkaar; een meisje dat zwanger raakt door onveilig vrijen (dom, maar ja, dat gebeurt), een vrouw van wie de partner tijdens de zwangerschap overlijdt, een stel dat ondanks anti-conceptie zwanger raakt, een vrouw die haar gezin nu al psychisch niet aan kan, etc. etc. Er zijn zovéél situaties te bedenken waarin de meeste mensen echt niet blij zijn/zouden zijn met een zwangerschap/kind... Begrijpelijkerwijs.

[Lalage]

LeChat: denk je niet dat er meestal wel blijdschap is als het kind geboren is? Ook al was de zwangerschap niet helemaal gepland. Alleen wanneer de ouder(s) het psychisch niet aan kunnen dan heb je wel een probleem, ik denk bijvoorbeeld aan een postnatale depressie.

[marina87]

@ Lalage: maar het moeten hebben van een bepaalde emotie vind ik wel wat te ver gaan.

[MissF]

Ik ken een vrouw die kinderen kreeg, maar er echt niet blij mee was. Ze vond kinderen enzo prima en leuk en lief, maar ze had gewoon geen moederliefde, dat zat er gewoon niet in, kwam ze later achter. Dus ht is wel mogelijk dat mensen het echt niet leuk vinden en er echt niet blij mee zijn

[lammetje]

huh? Die snap ik even niet... JK

Mensen die anticonceptie gebruiken willen niet zwanger worden, maar als God beslist dat er wel een kindje komt gebeurt dit.

Het openen en sluiten van de baarmoeder zie ik meer als het wel willen zwanger worden maar dit niet lukt. Soms heel overwachts na een aantal pogingen IVF en dan 'opeens' spontaan zwanger. Dat zie ik als openen van de baarmoeder die eerste gesloten was. Net als het onverklaarbare van sommige kinderloze stellen die medisch gezien 'gewoon' kinderen kunnen krijgen maar dit niet lukt en soms ook nooit gaat lukken.

LeChat: op zich zal ik zeggen: je moet blij zijn met een zwangerschap. Maar er blijven situaties waarin dit moeilijk mogelijk is zoals je zelf al aan geeft. Misschien dat we het beter dankbaar kunnen noemen, al zal dit ook niet in alle gevallen zo zijn.
Toch denk ik dat ouders die in verwachting zijn van hun 12de kind bijvoorbeeld best nog heel blij kunnen zijn met dit wonder! Dit zie ik in mijn eigen omgeving ook, pas een moeder met een groot gezin een miskraam gehad, maar ze was er echt heel verdrietig over!!! Ze was blij met dit babytje, ook al had ze al heel wat kinderen rondlopen!

[marina87]

Inderdaad, ik voel meer liefde en ontroering bij dieren dan bij kinderen Dit betekend trouwens niet dat ik kinderen niet leuk vind. Misschien dan de moedergevoelens ooit nog eens komen.

[mirjan25]

Maar wat ik hiermee maar wil zeggen is dat we met elke komst van een kind blij moeten zijn.

Blij moeten zijn... en wat nu als je er echt niet blij mee bent? Je kunt ook geen blijdschap 'kweken'...
Dat verplicht blij moeten zijn stuit mij altijd een beetje tegen de borst. Bijv: ouders (moeders) die tegen anti-conceptie zijn en zwanger raken van hun 8e, 9e of 10e kind ofzo, al dan niet erg kort na elkaar; een meisje dat zwanger raakt door onveilig vrijen (dom, maar ja, dat gebeurt), een vrouw van wie de partner tijdens de zwangerschap overlijdt, een stel dat ondanks anti-conceptie zwanger raakt, een vrouw die haar gezin nu al psychisch niet aan kan, etc. etc. Er zijn zovéél situaties te bedenken waarin de meeste mensen echt niet blij zijn/zouden zijn met een zwangerschap/kind... Begrijpelijkerwijs.

Nou ik kan me best voorstellen dat je weleens denkt van ...... hier ben ik niet blij mee. maar ik geloof idd dat als het kind er eenmaal is de meesten toch wel blij zijn. Kan het me haast niet voorstellen als je zo'n klein kindje door God geschapen ziet.

Maar er zijn situaties waarbij ik me echt voor kan stellen dat er geen blijdschap is. bijv kind van een verkrachter. Maar ook dan kan God je de kracht geven om toch de liefde te krijgen voor het kind.

[MissF]

Ik geloof niet dat God de baarmoeder opent en sluit. Wel openen, dat zeker. Maar sluiten echt niet! het is nooit Gods bedoeling geweest dat een vrouw die een kindje wil krijgen het niet kan. Volgens mij is dat allemaal het gevolg van de zondeval, en volgens mij komt dat meer van de duivel dan van God.
Al vind ik dat zelf wel eens lastig, wat komt van God, wat van de duivel. Maar ik vind tegen je wil kinderloos blijven negatief, en volgens mij komt dat echt niet van God.

Het wel zwanger worden zeker wel inderdaad, dat is absoluut een wonder van God!

[Lalage]

Ik ken een vrouw die kinderen kreeg, maar er echt niet blij mee was. Ze vond kinderen enzo prima en leuk en lief, maar ze had gewoon geen moederliefde, dat zat er gewoon niet in, kwam ze later achter. Dus ht is wel mogelijk dat mensen het echt niet leuk vinden en er echt niet blij mee zijn

En vind je dan dat zulke mensen anticonceptie mogen toepassen om nooit kinderen te krijgen?
Overigens (hoorde ik laatst) waren er vroeger ook veel vrouwen die kinderloos bleven, omdat ze het klooster in gingen of thuis voor hun ouders bleven zorgen.

[MissF]

Ik ken een vrouw die kinderen kreeg, maar er echt niet blij mee was. Ze vond kinderen enzo prima en leuk en lief, maar ze had gewoon geen moederliefde, dat zat er gewoon niet in, kwam ze later achter. Dus ht is wel mogelijk dat mensen het echt niet leuk vinden en er echt niet blij mee zijn

En vind je dan dat zulke mensen anticonceptie mogen toepassen om nooit kinderen te krijgen?
Overigens (hoorde ik laatst) waren er vroeger ook veel vrouwen die kinderloos bleven, omdat ze het klooster in gingen of thuis voor hun ouders bleven zorgen.

Ja hoor, ik vind van wel. Omdat het absoluut niet goed is voor je kinderen als ze geen onvoorwaardelijke liefde ontvangen. maarja, dan kom je al snel bij het dilemma van ouders die om andere redenen niet voor hun kind kunnen zorgen.
maar als een vrouw echt geen moedergevoelens heeft, waarom zou ze dan kinderen 'nemen'? Dat kan volgens mij nooit goed zijn

[mirjan25]

Ik ken een vrouw die kinderen kreeg, maar er echt niet blij mee was. Ze vond kinderen enzo prima en leuk en lief, maar ze had gewoon geen moederliefde, dat zat er gewoon niet in, kwam ze later achter. Dus ht is wel mogelijk dat mensen het echt niet leuk vinden en er echt niet blij mee zijn

En vind je dan dat zulke mensen anticonceptie mogen toepassen om nooit kinderen te krijgen?
Overigens (hoorde ik laatst) waren er vroeger ook veel vrouwen die kinderloos bleven, omdat ze het klooster in gingen of thuis voor hun ouders bleven zorgen.

Ja hoor, ik vind van wel. Omdat het absoluut niet goed is voor je kinderen als ze geen onvoorwaardelijke liefde ontvangen. maarja, dan kom je al snel bij het dilemma van ouders die om andere redenen niet voor hun kind kunnen zorgen.
maar als een vrouw echt geen moedergevoelens heeft, waarom zou ze dan kinderen 'nemen'? Dat kan volgens mij nooit goed zijn

Ja maar ik denk dat het moedergevoel zich tijdens je eigen zwangerschap zich ook wel ontwikkelt. Nu kijk je neer op andere moeders en andermans kinderen. Maar als het echt je eigen kindje is, dan denk ik dat het zich wel ontwikkeld.
Er zijn ook zat moeders die eerst er niet aan moesten denken kinderen te krijgen en als ze eenmaal kinderen hebben er toch heel erg blij mee zijn.[/quote]

[MissF]

Ja, maar deze vrouw heeft gewoon 3 geweldig lieve kinderen. Maar ze geeft er niet om! Dus het is niet altijd zo

[jamillah]

Ja, maar deze vrouw heeft gewoon 3 geweldig lieve kinderen. Maar ze geeft er niet om! Dus het is niet altijd zo

On-be-grij-pe-lijk. Maar het zal wel..

[paprikameisje2]

ik snap het woord moedergevoel niet....

ik heb nog noooooit in mijn leven een moment gehad van oooo wat leuk en wat schattig dat ik een kind zal krijgen... never....

ik vind de verantwoordelijkheden die ertegenaan hangen veel zwaarder wegen!! tuurlijk hou ik nu al van me kleintje... maar moedergevoel... k weet niet of dat et juiste woord is..

[MissF]

Moedergevoel is het gevoel van onvoorwaardelijke liefde die je hebt voor je kind als het geboren is.
Ik ben ook nooit dol op baby's geweest (baby's sowieso niet, kinderen en tieners meer), en heb nooit de wens gehad om kinderen te krijgen. Al merk ik nu wel dat ik dat moedergevoel al wel aant kweken ben