hoeveel kinderen??

[MissF]

Mijn moeder zei altijd: als wij mee gaan brabbelen, dan leert dat kind nooit normaal praten.
Net als mensen die tegen hun kind zeggen (de moeder praat tegen het kind): kijk mama eens aan.'
Of: wat zei mama net?

Het is gewoon: kijk MIJ eens aan, en wat zei IK net.

Leuk hoor, die verschillen in opvoeding

[Hippieblijhoofd]

Dat van 'kijk mama eens aan' doe je al heel snel hoor. Ik betrap mezelf er ook wel op (alleen dan natuurlijk met tante Nienke ipv mama ) maar ik ben het met je eens dat het een vreselijke gewoonte is.

[LeChat]

Ik meen mij te herinneren uit mijn colleges over kindertaalverwerving dat het bij jonge kinderen wél goed is om als moeder te spreken over 'mama doet nu dit of dat', omdat het voor de kleintjes anders verwarrend is: zij moeten immers de betekenis van het (abstracte) "ik" leren... zijzelf zijn "ik" en hoe kan mama dan ook "ik" zijn?

[sela]

Ik meen mij te herinneren uit mijn colleges over kindertaalverwerving dat het bij jonge kinderen wél goed is om als moeder te spreken over 'mama doet nu dit of dat', omdat het voor de kleintjes anders verwarrend is: zij moeten immers de betekenis van het (abstracte) "ik" leren... zijzelf zijn "ik" en hoe kan mama dan ook "ik" zijn?

'was net bezig om een dergelijke post te typen. heb ook begrepen dat kinderen als ze jong zijn het begrip ik en jij helemaal niet doorhebben.

[ajl]

grinnik.....klopt. Ik ken een meisje van 1 jaar die terwijl zij naar zichzelf wijst het over "die" heeft. Dat klinkt erg grappig!

[pol]

grinnik.....klopt. Ik ken een meisje van 1 jaar die terwijl zij naar zichzelf wijst het over "die" heeft. Dat klinkt erg grappig!

Mijn dochter heeft een tijd "jij"gezegd ipv ik.
Dat snappen ze soms echt niet. Ook tegenstellingen zoals warm-koud
Een lange rok is bijv: een hoge rok

Jij moet een hoge rok aan. Daar bedoelt ze dus dat ze zelf een lange rok aan wil

[Gerdien B.]

Ik meen mij te herinneren uit mijn colleges over kindertaalverwerving dat het bij jonge kinderen wél goed is om als moeder te spreken over 'mama doet nu dit of dat', omdat het voor de kleintjes anders verwarrend is: zij moeten immers de betekenis van het (abstracte) "ik" leren... zijzelf zijn "ik" en hoe kan mama dan ook "ik" zijn?

'was net bezig om een dergelijke post te typen. heb ook begrepen dat kinderen als ze jong zijn het begrip ik en jij helemaal niet doorhebben.

Dat kopt. Ik werk bij laag nivo verst. gehandicapten en dat zijn dus ook net kleine kidneren. Wij hebben het nooit over jij en ik, wij noemen namen. Ik zeg bijvoorbeeld: Gerdien gaat thee voor H. zetten.

Dat werkt enorm goed en ze begrijpen nu beter wanneer nu wie wat doet en voor wie.

[Liarose]

Het verschil met gehandicapten ten opzichte van kinderen is alleen dat gehandicapten op een bepaald niveau blijven. En daarom is het lijkt mij zo dat kinderen het snelste leren als ze vanaf het begin horen hoe het echt moet.

[Acire]

..... met het risico dat je een kind overvraagd.....

[Liarose]

Wat bedoel je?

[Acire]

Dat je het te moeilijk maakt voor het kind....

Als je iets moet leren moet je eenvoudig beginnen, dat is toch logisch?

[Liarose]

Ja tuurlijk, je gaat een kind niet overladen met kennis wat boven hun niveau is. Maar daarom kan je wel vanaf het eerste begin gewoon normaal praten en geen brabbeltaal gebruiken. Lekker veel praten en vertellen wat je doet is volgens mij hartstikke positief!

[MissF]

Maar volgens mij kun je een kind prima leren dat ik ik is en jij jij. En mama een andere vorm is dan ik.
Als je maar vol blijft houden om 'mama' te zeggen als je het over jezelf hebt, hoe wil je een kind dan leren om zichzelf ''ik' te noemen?
Mijn schoonmoeder was wel heel erg vroeg met kinderen aanleren niet aan kopjes te zitten (door middel van een tik op de vingers, walgelijk!), maar op een bepaalde leeftijd hebben kinderen prijma door wat wel en niet mag, en hoe het wel hoort, volgens mij.
Doordat mijn moeder nooit 'mama zeg't' tegen ons heeft gezegd, konden we ook prima onszelf 'ik' noemen. Het is ook zo dat je het wel erg snel doet, maar als je het nooit doet leer je een kind ook nooit het verkeerde aan, tenminste, in mijn geval was dat zo

[Acire]

Je moet timen en doseren zei Alice van der Pas....

[Gerdien B.]

precies en elk kind heeft een fase waar het moeite heeft met jij en ik. Ik geloof niet dat dit sneller overgaat door bepaalde aanpak maar meer door de snelheis van hun eigen ontwikkeling waar je continu in mee moet groeien