Boekenlezer schreef:Ik weet heel goed dat ik niet op mannen zal vallen. Maar als ik het gevoel heb dat er een vent naar mij kijkt, zoals bepaalde vrouwen naar mij kijken, dan is dat voor mij toch wel een bijzonder onaangename ervaring. Dat moeten ze bij mij echt niet doen. Uiteraard probeer ik niet al te veel op dat soort dingen te letten, als het gebeurt.
Goed, meer kun je ook niet doen.
Die afkeer van homoseksualiteit is denk ik ook niet zo vreemd. Als je bedenkt - daar geloof jij dan niet in, maar ik wel - dat de mens door God geschapen is als man en vrouw, en dat er aan de relatie man-vrouw bijzondere kanten zitten... God heeft de schepping ontworpen. Er lopen in de schepping bepaalde grenzen. (Denk ook bijvoorbeeld aan het scheppingsverhaal, waarin heel nadrukkelijk steeds weer staat: naar hun aard.
Geloof jij niet dat een man in zijn aard homoseksueel kan zijn? Daarbij, de NVB vertelt geloof ik (ik ben geen theoloog uitaard) dat Adam als "Mens" gelezen moet worden, en niet als "Man". Later heeft God de mens uit elkaargetrokken in man en vrouw, maar dat zegt voor mij niet dat de enige mogelijkheid voor de mens om weer compleet te worden m-v is.
Mocht je met het argument komen dat homosexualiteit een gevolg is van de zondeval of satan ofzo, daar kan ik niet zo veel mee. Het helpt namelijk niet om er NU goed mee om te gaan. Sowieso wordt het argument van de zondeval veel te snel in stelling gebracht naar mijn idee.
Het overtreden van afbakeningen die God heeft aangebracht, heeft nadelige gevolgen. Het schept een hoop verwarring. Is het dan vreemd dat mensen ongemakkelijk reageren op het verschijnsel homoseksualiteit?
Dat is een kwestie van wennen. Ik geef toe, als ik 2 mannen of vrouwen zie zoenen dan denk ik in eerste instantie ook "Hee!" Verder vind ik het geen sterk argument om je gedrag te veranderen omdat je gedrag verwarring bij anderen opwekt. Als dat zo was zouden we vrij direct terugvallen naar de kleinste gemene deler en zou het leven ondraaglijk saai worden.
MrSokkie schreef:Nou zijn homo's natuurlijk niet de enigen die hiermee te maken krijgen. Wat dacht je bijvoorbeeld van pedoseksuelen? Of gescheiden mensen?
Ik denk dan ook dat pedoseksuelen ontzettend eenzame mensen zijn die ons medeleven verdienen. Rond die tijd dat de pedo-partij in het nieuws was was dan ook erg verwarrend. Aan de ene kant voel ik niets dan walging en afkeer en zal ik alles doen om te zorgen dat zij geen vrije hand krijgen, maar aan de andere kant voelde ik ontzettend mee met hen die worstelen met hun geaardheid maar het niet in de praktijk brengen. Is het aan te nemen dat ik voel voor pedofielen wat jij voelt voor homofielen?
Wat het probleem voor gescheiden mensen is zie ik niet zo om eerlijk te zijn.
'n beetje offtopic. Maar wat ik daar mee wil zeggen is, dat als je geloof in God je zegt, ik wil als niet hetero géén relatie, dan helpt God je daarmee is mijn geloofsovertuiging. (Iedere dag opnieuw)
