Moeilijke schoonzus

[Nellis]

Beste mensen,

Hierbij een situatie waarvan ik graag zou horen hoe anderen daar over denken.

Mijn broer is getrouwd met een jaloerse, moeilijke en zeer negatief ingestelde vrouw. Aan iedereen is wel wat op te merken en hun eigen vrienden en familieleden worden om de beurt voor van alles uitgemaakt. Ook is ze erg achterdochtig en ziet overal complotten achter.

De laatste jaren richt haar negativiteit zich op mij en mijn vrouw. We wonen in hetzelfde dorp, dus je ziet elkaar regelmatig. Ze zegt niets of het hoognodige, ontwijkt ons en praat zeer lelijk achter onze rug. Er is geen aanleiding voor in onze ogen; wel heeft mijn vrouw er een keer iets van gezegd toen ze (weer) eens over mijn ouders bezig was.

Mijn vrouw blijft altijd vriendelijk en toont interesse, maar het vreet energie. Van mijn broer hoeven we weinig te verwachten; die gaat in veel dingen met haar mee qua negativiteit en praten over anderen. Mijn andere broer erkent en herkent ons verhaal, maar ziet ook weinig mogeljkheden het te veranderen. Ze is zo, dus we moeten er maar mee leren leven.

Zolang pa en ma nog leven, proberen we de schijn wat op te houden en nodigen we elkaar nog uit op verjaardagen. Ik denk als ze er niet meer zijn, dat dat niet meer gebeurt.

Is deze situatie inderdaad een gegeven en moeten we er maar mee leren leven? Of kan ook mijn schoonzus nog veranderen en inzien dat ze helemaal verkeerd bezig is (in onze ogen natuurlijk). Of doen wij zelf iets verkeerd?

[Acire]

Klinkt psychisch niet helemaal gezond.....

[mirjan25]

Klinkt psychisch niet helemaal gezond.....

Nee idd, klinkt niet echt gezond. Zit ook die kant op te denken... Misschien heeft ze een bepaald probleem of stoornis. Heeft ze dit altijd al gehad dan? of is het nog maar sinds kort.
Ik denk dat er meer achter zit.....

[Nellis]

Dat is altijd al zo geweest. In mijn beleving heeft het twee oorzaken: het zit gedeeltelijk in de familie en bovendien heeft ze een minderwaardigheidscomplex. Dat verklaart denk ik ook een deel van haar jaloerse houding.

[paprikameisje2]

lijkt me erg moeilijk.. ook voor je schoonzuszelf!! een minderwaardigheidcomplex hebben lijkt mij ook niet alles!! dat wil nog niet zeggen dat je alles en iedereen de grond in kan boren!!


heb je wle eens een gesprek van persoon tot persoon gehad met je broer en schoonzus?? gewoon om eens zaken op te helderen en aan te geven dat eht zo niet prettig is???

sterkte in elkgeval!!

[jaccootje85]

Lastig zeg!!
Is er dan zoveel verschil tussen jouw gezin en t gezin van je broer? Zou je schoonzus jaloers kunnen zijn op deze mogelijke verschillen? Is er ooit iets gepasseerd wat nooit is uitgepraat? Jammer dat je van je broer niet veel kunt verwachten... Probeer eens een gesprek aan te gaan, zoals al eerder geopperd is. Schakel mogelijk iemand in die professionele hulp kan bieden. Jaloers en achterdochtig hoeft toch niet binnen een familie?!

Heel veel sterkte!

[smArtjan]

Zo Nellis, lijkt me knap moeilijk.....

Zouden het idd niet psychische problemen zijn?

De problemen zijn dus (en dat weet ik uit eigen ervaring) dat je negatieve praatjes ontzettend moeilijk uit de wereld kunt helpen, ook al weet driekwart van de mensen dat het praatje niet waar is
Er wordt gewoonweg teveel geroddeld en je hebt mensen die daar graag hun ziekelijke steentje aan bijdragen

Je schoonzus erop aanspreken zal inderdaad ook niet werken. Waarschijnlijk wordt er op een manier gereageerd zo van: 'waar bemoei je jezelf mee' óf 'wat??? wij negatieve praatjes over jullie rondstrooien? hoe kom je erbij?'
Ik denk zelf dat compleet negeren het beste werkt voor jezelf.... Ook al zul je dan nog vaak genoeg verhalen om je heen horen, je laat dan wel duidelijk zien dat je erboven staat en je jezelf niet wilt verlagen tot zulk gedrag. Denk niet dat je dan niets meer voelt als je weer eens leugens te horen krijgt, dat absoluut niet, maar het zal op den duur wel makkelijker worden om er mee om te gaan.

Zou het misschien iets kunnen helpen als je gewoon wat 'praktijk-voorbeelden' opschrijft (om ze niet te vergeten) en die eens aan je ouders te laten zien? Misschien is het voor hun een eye-opener en zij zullen allicht meer invloed op je broer en schoonzus hebben dan dat jullie zelf hebben....?

Veel sterkte ermee!

[MrSokkie]

Hmm, inderdaad erg lastig, zeker ook omdat ze getrouwd is met je broer. Hij zal toch wat positiefs in haar zien anders waren ze niet getrouwd lijkt me. Het is erg makkelijk te zeggen: Ze moet maar naar de psycholoog, maar ja, zolang ze dat ZELF niet inziet zal dat niet gebeuren.

Je hebt je naasten helaas niet voor het uitzoeken, en je zult toch een manier moeten vinden om liefdevol en bewust met haar om te gaan. Aandachtig luisteren kan een begin zijn, naar haar luisteren zonder te oordelen, en dan kan je best eens zeggen als ze kwaad spreekt over derden dat je het niet prettig vindt om op die manier over mensen te praten (let wel, geen oordeel maar gewoon jouw gevoel presenteren). Je niet uit de tent laten lokken als ze toch doorgaat maar gewoon rustig blijven herhalen dat je het geen prettige manier van praten vindt.

Haar negativiteit zal vast een reden hebben, het zal voor haar iets opleveren, maar daarnaar speculeren is vrij zinloos lijkt me. Ze hoeft ook niet te veranderen omdat jullie dat vinden, en als ze zelf dat idee niet krijgt, dat zij dan zo. Maar net doen alsof er niets aan de hand is totdat je ouders er niet meer zijn, dat lijkt me ook geen goeie strategie. Dan vermoed ik dat tegen die tijd er een bom zal ontploffen waarvan de schade niet te overzien is.

Geduldig zijn, aandachtig luisteren, niet oordelen en duidelijk jullie grenzen aangeven. Meer kun je niet doen lijkt me.

Sterkte ermee!

[Rolf]

Het beste proberen boven te halen, ook voor iemand die juist het tegendeel doet, lijkt mij de beste remedie.
Al moet je soms bijna een slot op je mond doen.
Maar wie weet, misschien werkt dat ooit eens iets goeds uit.
En, je hoeft jezelf dan niets te verwijten.

[Jo-van-asselt]

Veel sterkte in ieder geval

[Jort]

Ik heb ook familie waar ik niet zo op gesteld ben (familie kun je nu eenmaal niet kiezen) maar toch zou ik niet snel breken met ze. In jouw geval heb je veel last van ze, dan ligt het wel anders. Toch, nee, ik zou proberen tot en met de laatste mijl te gaan. Het blijft toch familie. Die is aan je gegeven en dat maakt het ook een relatie die unieker is dan andere, vind ik.

[ikke1986]

Schoonfam is altijd een gevoelig punt. MEt name schoonmoeders en schoonzussen.
Wat ik zelf doe is gewoon lekker links laten liggen. Als ze zelf zo doen tegen je dan laat je je gewoon niet met ze in. Je groet ze en doet normaal en verder laat je ze. DAn laat je zien dat jij de sterkte bent.
Eerst zou ik proberen met ze te praten maar als ze daar niet op reageren of het is gewoon onmogelijk zou ik ze gewoon lekker laten voor wat ze zijn. en me richten op mijn eigen leuke gezin en me eigen man en eventueel kinderen.

[jamillah]

Naar dit topic was ik op zoek. Ik heb namelijk een moeilijk verhaal.. Precies een jaar geleden vroeg mn werkgever of ik de dinsdag bij hem kon komen werken. Ik wilde het heel erg graag maar zat met oppas. Toen heeft mn schoonzusje voorgesteld om eens per drie weken op te passen en mn ma en schoonma de andere dinsdagen. Omdat ik haar daar heel dankbaar voor was en ze geen geld wilde nam ik altijd iets voor haar mee. (een zak chocola waar ze dol op is of een bos bloemen, een stuk lekkere kaas, een berg nootjes, noem maar op)
Een aantal maanden terug heb ik eens geïnformeerd naar de 'oma bijdrage' zodat ik ze misschien daaruit kon gaan betalen. Dit bleek ingewikkelder dan dat het leek want dat moest er gewoon 1 oppas(oma) zijn en die moest een EHBO cursus doen etc. dus dat heb ik toen maar laten zitten. Mn schoonzusje ving daar toen wat van op en stuurde een smsje van: 'ik hoorde dat je straks geld krijgt voor het oppassen, joepie!' Toen heb ik teruggestuurd dat ik dat heb laten zitten om diverse redenen en dat het gewoon blijft zoals het is. Stuurt ze terug: 'Jammer voor jou dan want ik ga er vanaf nu 20 euro voor vragen....'
Ik was compleet beduust omdat ik a: altijd wat voor r meebreng, b: ze er geen geld voor wilde in het begin en c: omdat ze haar kinderen ook regelmatig bij mij brengt.
Een hele felle woordenwisseling later bracht ons tot de volgende oplossing: Als zij op mijn kinderen heeft gepast een dag, pas ik in diezelfde week ook op haar 2 kinderen (van 3 en 1.5) zodat ze ook een dag haar handen vrij heeft en lekker het huishouden kan gaan doen. Tenminste, dat zei ze....
Nu is dat al bijna een half jaar aan de gang en ik klap bijna uit elkaar van frustratie want ze brengt ze alleen maar bij mij zodat ze lekker kan gaan winkelen. Een hele dag gaat ze winkelen!! Zoooo irritant! Ik breng mn kinderen ook een hele dag bij haar maar ik ga niet lekker winkelen en terrasjes pakken met een zusje. Zo frustrerend als je dan smst hoe het gaat en ze stuurt terug dat ze heerlijk aan een broodje brie op een terrasje zit.

Mijn vraag na dit ellenlange verhaal is wat jullie daar nu van vinden en nog belangrijker, hoe breng ik op een nette en christelijke manier dat ik hier mee stop, met oppassen voor haar leuke uitjes?

Mn moeder gaat voortaan elke dinsdag oppassen en mn schoonmoeder hou ik als invaller en daar ga ik nu gewoon voor betalen (al willen ze dat niet maar ik doe het toch) Maar hoe ga ik dat nu toch vertellen, want dan is zij ook haar feestoppas kwijt namelijk.......

Pfff lang verhaal maar het is wel eens heerlijk om een maandenlange frustratie kwijt te kunnen

[André]

Ik denk dat je er goed aan doet om er voor te zorgen dat je haar iig niet meer als oppas vraagt/nodig bent. Dat zij graag € 20,= wil is haar zorg.
Het zou te gek zijn voor woorden dat je er zelf over gaat piekeren enzo.
Dus ervoor zorgen dat je jezelf iig niet vol pakt met frustraties.
Dat is in het kort mijn idee.

Kleine toevoeging nog, iets op een 'Christelijke' manier oplossen betekent niet dat men over je heen mag lopen, en zo.

[Hippieblijhoofd]

Als jullie allebei een dag op elkaars kinderen passen, staat het je toch helemaal vrij om zelf te weten hoe je die dag oppast? Als jij wilt werken ga je werken, als zij wil shoppen, doet ze dat.

Ik snap het probleem niet helemaal..