misbruik in je jeugd

[Dorothee]

Weet je, dat zou ik ook wel willen, dat het God is Die me in deze periode ondersteunt. Maar op dit moment merk ik daar zo weinig van, ik heb niet het gevoel dat het genoeg is. En gek is het toch ook niet om 'op aarde inderdaad' iemand nodig te hebben?

[André]

Weet je, dat zou ik ook wel willen, dat het God is Die me in deze periode ondersteunt. Maar op dit moment merk ik daar zo weinig van, ik heb niet het gevoel dat het genoeg is. En gek is het toch ook niet om 'op aarde inderdaad' iemand nodig te hebben?

Ik heb denk ik niet gezegt dat het gek is om een goede vriend of vriendin te hebben hier op aarde.
En weet je ik heb ook tijden gehad van waarom helpt God mij niet sneller of anders maar ik heb me dan telkens voor gehouden om te kijken wat Hij dan wel voor je doet, ook al gaat het niet goed met je.
Maar ik kan me voorstellen dat je daar niets mee kunt nu.
Misschien wil je ons lezers proberen uit te leggen hoe het komt dat je gevoel zegt dat het niet genoeg is?

grtn André

[Europeaan]

Hoe vervelend ook, maar dat je gevoels/geloofsleven je meer dan eens in de steek laat in deze periode, is normaal.

Laten we afspreken dat ieder dit topic leest, Dorothee - en haar lototgenoten - een plek geeft in het gebed. Stel dat dit door 50 mensen gelezen wordt (is daar een statistiek van beschikbaar?), dan geeft dat enorme kracht.

Dat garandeert zeker niet dat Dorothee dat zelf merkt. Maar de verhoring op die (herhaalde?) gebeden staat als een huis.

[essieee]

Hoe vervelend ook, maar dat je gevoels/geloofsleven je meer dan eens in de steek laat in deze periode, is normaal.

Laten we afspreken dat ieder dit topic leest, Dorothee - en haar lototgenoten - een plek geeft in het gebed. Stel dat dit door 50 mensen gelezen wordt (is daar een statistiek van beschikbaar?), dan geeft dat enorme kracht.

Dat garandeert zeker niet dat Dorothee dat zelf merkt. Maar de verhoring op die (herhaalde?) gebeden staat als een huis.

Dorothee we zitten in hetzelfde schuitje dus als je een x wilt mailen....

[Jardena]

Hey Dorothee (mooie naam),
Ik weet niet hoe je je voelt, ik kan je niet echt troosten, ik kan je niet persoonlijk tot steun zijn omdat ik niet weet wat jij hebt meegemaakt en wat je nu nog doormaak. Wel kan ik voor je bidden en verder heb ik nog een gedicht voor je. Het is niet echt een gedicht, maar de Songtekst van "Roos in de woestijn" van Gerald Troost. Misschien is het heel pijnlijk om dit te lezen, ik hoop dat je dan begrijp dat dat absoluut mijn bedoeling niet is. Ik bid voor je om kracht en herstel om hier doorheen te komen

Sterkte Jardena

Roos in de woestijn

Een traan wist jou make-up en glinstert in het licht
Jouw verhaal is zo pijnlijk. Het brengt een kleur op jouw gezicht.

Ik zoek naar wat woorden, maar een woord heeft hier geen zin
oh ik kijk in jouw ogen en voel de pijn binnenin.

Hoe kun je ooit de zon zien schijnen?
Hoe vertel ik jou van Hemels licht?
Want hij brak jou hart en kerfde krassen op jou ziel.
Ik smeek in stilte, maak wat gebroken is weer nieuw

Hij sprak lieve woorden, maar de lust heeft jou geraakt.
Een haat is geboren en heeft iets moois kapot gemaakt.

Je voelt je verlaten in het schrijnen van jouw pijn.
Ik bid om wat water voor de roos in jouw woestijn.

[Dorothee]

Beste mensen,

Bedankt dat jullie meeleven, meelezen. Ik zou nog wel wat willen zeggen, maar ik weet niet goed wat. Er gaat steeds van alles door m'n hoofd en ik krijg het nog niet goed op een rijtje.
Toch ervaar ik een bepaalde rust. God helpt mij, Hij houdt mij vast, het zal me niet overspoelen. Ik geef het maar over aan Hem, Hij weet wel wat goed voor mij is. Als ik het niet meer weet, dan Hij nog wel.

Dorothee

[essieee]

Dan voel ik me soms ook zo bang en alleen. Niemand die me echt begrijpt, me kan helpen. Die me beschermt en voor me zorgt.

Is er iemand die dit herkent?

Ja ik weet wat het is en weet hoe het voelt!

[essieee]

Hey Dorothee (mooie naam),
Ik weet niet hoe je je voelt, ik kan je niet echt troosten, ik kan je niet persoonlijk tot steun zijn omdat ik niet weet wat jij hebt meegemaakt en wat je nu nog doormaak. Wel kan ik voor je bidden en verder heb ik nog een gedicht voor je. Het is niet echt een gedicht, maar de Songtekst van "Roos in de woestijn" van Gerald Troost. Misschien is het heel pijnlijk om dit te lezen, ik hoop dat je dan begrijp dat dat absoluut mijn bedoeling niet is. Ik bid voor je om kracht en herstel om hier doorheen te komen

Sterkte Jardena

Roos in de woestijn

Een traan wist jou make-up en glinstert in het licht
Jouw verhaal is zo pijnlijk. Het brengt een kleur op jouw gezicht.

Ik zoek naar wat woorden, maar een woord heeft hier geen zin
oh ik kijk in jouw ogen en voel de pijn binnenin.

Hoe kun je ooit de zon zien schijnen?
Hoe vertel ik jou van Hemels licht?
Want hij brak jou hart en kerfde krassen op jou ziel.
Ik smeek in stilte, maak wat gebroken is weer nieuw

Hij sprak lieve woorden, maar de lust heeft jou geraakt.
Een haat is geboren en heeft iets moois kapot gemaakt.

Je voelt je verlaten in het schrijnen van jouw pijn.
Ik bid om wat water voor de roos in jouw woestijn.

Ja dit liedje betekent heel veel voor me. Net als nr.5, laat me alleen!

[Mariamagdalena]

Hoi Dotothee, gelukkig heb je steun aan God, want dat is de enige weg. Met Hem zul je er toch uit moeten komen, dwz een plekje in je kop moeten geven zodat je ermee kunt leven, en het niet je leven beheerst. Andere mensen kunnen je toch niet helpen. Ik mocht vroeger over bepaalde dingen niet praten, en later, als je er met hulpverleners over praat, zijn ze wel aardig voor je, maar ik heb gemerkt dat je het toch zelf moet doen. Met alles in je leven. Vaak krijg je een hoop onbegrip en nog een trap na van veel mensen, dat breng ik dan maar bij de Heer, want die mensen kunnen er niks aan doen, die weten vaak niet hoe erg ze je kwetsen. Hou je taai, groetjes Jacqueline.