dE bAdEeND schreef:Als een relatie uitgaat, doet dat pijn... Ik heb het zelf ook een keertje meegemaakt dat mijn verkering uit ging. Vooral de eerste tijd hoopte ik heel erg dat het wel weer goed kwam. Maar op een gegeven moment bedacht ik dat ik het moest accepteren dat het uit was. Ik had wel de behoefte om over mijn verdriet te praten en dat kon ik ook goed met mijn vrienden en dat was erg fijn. Het enige advies wat ik kan geven; accepteer dat het uit is, je mag best even verdrietig zijn maar je moet niet blijven hopen. Voor je ex zal het ook moeilijk zijn, die moet ook verder zonder het intieme contact met jou. (dat heb ik namelijk ook wel eens meegemaakt, toen ik diegene was die het uitmaakte) Je zinnen even verzetten wekt het beste door leuke dingen te doen waarbij je niet veel na hoeft te denken. Gewoon gezellig met vrienden afspreken en activiteiten ondernemen! Succes!
Eens..khad precies hetzelfde als bovenstaande. Alleen ben ik best lang doorgegaan met blijven hopen, en dat raad ik je zeker niet aan. Er moet gewoon een knopje omgeschakeld worden in je hoofd. Je verstand op de 1e plek zetten en daarna je gevoel. Wat ik heb gedaan op een gegeven moment was alles van me afschrijven en dat aan 2 ontzettend goede vrienden van me laten lezen. Dat voelde wel als een opluchting, zo wisten ze precies 'wat ik had meegemaakt.'
Anyway, veel sterkte ermee. Praat met vrienden, ga leuke dingen doen enz, zoals bovenstaande quote ook al aangaf.
Ohja, over dat praten met elkaar.. na een tijdje is dat misschien best wel weereens een idee. Mn ex (watn rotwoord) en ik gaan nu weer redelijk normaal met elkaar om (mag ook wel na bijna 5 mnd) , qua met elkaar praten enzo. Dat is wel fijner dan elkaar steeds ontwijken en steeds denken: Help, daar komt hij weer..wegwezen..
