Ik heb het er de laatste keer (Apeldoorn) nog met je over gehad, dat het naar mijn gevoel wat aan de oppervlakte blijft, dat is ook de enige 'kritiek' die ik kan en mag hebben.
Koos heeft een enorm mooie uitspraak gedaan die ik ook heb opgeschreven: 'Wij zijn het niet die mensen bekeren, dat doet God alleen. Wij kunnen alleen maar om je heen blijven lopen en bidden net als de Joden bij Jericho deden. Ze liepen er om heen, maar God liet de muren in storten'.
Dat is puur schriftuurlijk

Daarnaast het idee over de 'Vreze des Heeren' dat is zo'n moeilijk gegeven, alleen wil ik het absoluut niet zien als een monopolie van het gezelschapsleven. Als je ziet wat oudvaders (Schotten, Engelsen vooral) daar over geschreven hebben.. Google eens op 'fear God' en je vind heel wat terug.
Het is een van de vele dingen die in de Bijbel staan, we moeten met 'twee woorden' blijven spreken. In kerken gebeurd dat soms absoluut niet. Er blijft enkel een Terrorgod over, alleen 'Vrees -> Angst' blijft over, het 'Vrees -> Ontzag' laat mensen stil in hun bankjes achter en het 'Vrees -> Eerbied' komt niet terug.
Waar het dus om gaat? Om de zuivere prediking van Gods Woord, en dan kun je niet 'onbevindelijk' preken naar mijn overtuiging. Een predikant kan niet preken zonder zelf geproeft (en gesmaakt

) te hebben van dat wat God zegt in Zijn Woord. Het gaat om evenwicht. De laaste lezing in Apeldoorn (dat was ook mijn tweede Real Life-lezing daar) daar miste ik dat een beetje (overigens, de man sprak duidelijk wel uit zijn bevinding).
Ik ben ook een keer geweest nog in Twello, toen sprak een evangelist (Peru) met heel veel voorbeelden van hoe God hem te hulp was gekomen, maar ook dat hij in de banden van seksverslaving was gevallen. Dat heeft mij intens aangegrepen. De eerlijkheid, de Gods
vreze dat maakt mensen jaloers...
Dat maakt dat jongeren denken 'die God, ja Hem, wil ik dienen'.