Moderator: Moderafo's
SimonT schreef:Smurffie schreef:Oftewel; Elk individu die naar een publieke vrouw stapt is een zieke geest?
Mogge, wat is dit het groot ik ga SimonT's postings ff op de schop nemen, das een conclusie die jezelf trekt en die je nergens uit mijn postings kan halen!
Smurffie schreef:Oftewel; Elk individu die naar een publieke vrouw stapt is een zieke geest?
Marnix schreef:Nou ja, we worden het denk ik niet helemaal eensLaodicea schreef:Ook in een huwelijk is het echt niet de bedoeling dat je gaat lopen te ****** als konijnen. Ja, seks heeft daar een plaats, maar het is wel de bedoeling dat je daar bovenuit groeit. Dat zal bij de een vroeger zijn dan bij de ander, maar dat is wel het doel ja.
En hoe groeit je daar bovenuit? Door die begeerten een beetje te kunnen beheersen? Dat ongetwijfeld, maar als ik Paulus mag geloven heeft dan ook zijn grenzen:
1 Dan nu de punten waarover u mij geschreven hebt.
U zegt dat het goed is dat een man geen gemeenschap met een vrouw heeft. 2 Maar om ontucht te vermijden moet iedere man zijn eigen vrouw hebben en iedere vrouw haar eigen man. 3 En een man moet zijn vrouw geven wat haar toekomt, evenals een vrouw haar man. 4 Een vrouw heeft niet zelf de zeggenschap over haar lichaam, maar haar man; en ook een man heeft niet zelf de zeggenschap over zijn lichaam, maar zijn vrouw. 5 Weiger elkaar de gemeenschap niet, of het moest zijn dat u er wederzijds mee instemt u enige tijd aan het gebed te wijden. Kom daarna echter weer samen; anders zal Satan uw gebrek aan zelfbeheersing gebruiken om u te verleiden. 6 Ik zeg u dit niet om u iets op te leggen, maar om u tegemoet te komen.
Ik ben dus heel benieuwd hoe je dat "er boven uit groeien" concreet ziet. Wat moet ik me daar bij voorstellen?
Beter trouwen dan branden
Het negende vers van 1 Korinthe 7 is meer bekend dan het achtste. De uitspraak dat trouwen beter is dan branden, wil er bij de bijbellezer beter in dan de uitspraak dat het goed is om ongetrouwd te blijven. Waarom is vers 9 veel beter bekend? Omdat men er iets inlegt dat de apostel niet bedoelt. Voor velen betekent vers 9 dat de ongetrouwde die verlangt naar het huwelijk, er beter aan doet om te trouwen. Het werkwoord branden wordt dan uitgelegd als: branden van verlangen, branden van begeerte. Tot deze uitleg wordt de bijbellezer uitgenodigd door verschillende nieuwe bijbelvertalingen die het in deze trant vertalen: het is beter te trouwen dan van begeerte te branden. Deze woorden (van begeerte) ontbreken echter in het Grieks en zij geven ook een wending aan het vers die helemaal niet past in het verband. Wij noemen daarvoor een aantal argumenten:
1. Wanneer Paulus de aanwezigheid van sexuele verlangens zou aanduiden als reden voor het huwelijk, zou hij zijn advies om ongetrouwd te blijven feitelijk beperken tot mensen die geen enkele aantrekking voelen tot het huwelijk. Zulke mensen blijven echter uit zichzelf al wel ongetrouwd.
2. Wanneer de apostel zou stellen dat men voor sexuele verlangens een uitweg moet zoeken, zou hij in strijd komen met vele andere bijbelplaatsen, ook uit zijn eigen brieven. De bijbel leert ons tegen veel sexuele verlangens en begeerten te strijden. De Schrift leert ons het huwelijk zeker niet te zien als een plaats waar men begeerten kan uitleven. En de praktijk bewijst dat de brand van de begeerte juist bij vele gehuwden toch een uitslaande brand wordt, die leidt tot overspel en echtscheiding. Toch beveelt de bijbel dan het blussen van de brand der begeerten en niet het zoeken van een uitlaatklep.
3. De apostel zou wel een lage dunk geven van het huwelijk wanneer hij het hier ging aanbevelen als middel om eigen begeerten te bevredigen. In Efeze 5 spreekt de apostel wel anders over àe liefde van een man voor zijn vrouwen van een vrouw voor haar man.
4. Het begin van vers 9 mag niet vertaald worden zoals sommige vertalingen doen: "Indien zij zich niet kunnen beheersen ... " Het werkwoord kunnen komt niet voor in het Grieks en de apostel gebruikt een werkwoordsvorm die betekent dat mensen zich metterdaad niet beheersen. We moeten hier weer denken aan de Korinthische situatie, aangeduid in hoofdstuk 6 van deze brief: gemeenteleden accepteerden het als geoorloofd om een bezoek te brengen aan een hoer in de donkere wijken van de grote havenstad. Als dat nu gebeurt en als men wel ongetrouwd blijft maar tegelijkertijd sexuele omgang heeft, dan is dit ongeoorloofd. Er zijn geen drie wegen: huwelijk, ongetrouwd blijven en ongetrouwd omgang hebben met een man of vrouw. Er zijn maar twee wegen: ongetrouwd zijn en geen omgang hebben met man of vrouw óf trouwen.
5. Het werkwoord branden wordt, zoals Barré heeft aangetoond, bijna nooit zelfstandig gebruikt met de betekenis emotioneel in brand staan. In het Nieuwe Testament duidt dit werkwoord op het gerichtsvuur. Wie zondigt tegen God, krijgt te maken met zijn eeuwige toorn en voor hem dreigt het vuur. Spreuken 6, 26-29 waarschuwde reeds dat een man geen vreemde vrouw tot zich kan nemen zonder dat zijn kleren in brand vliegen. Je veroordeelt jezelf tot Gods vuur, wanneer je overspel pleegt. In Korinthe beschouwt men de buitenhuwelijkse relatie ten onrechte als een middelmatige zaak, waarover je je niet al te druk moet maken. Gaat de ongetrouwde man toch een vrouw opzoeken, dan behoort hij haar, zegt Paulus, te huwen. En gaat de weduwe toch een relatie aan met een man, dan alleen in een tweede huwelijk Beter trouwen dan branden! Vrees God en eer het huwelijk.
Samenvattend kunnen we nu van vers 9 de volgende parafrase geven: "Het is goed om ongetrouwd te blijven. Maar dan ook werkelijk zonder gemeenschap te hebben met een andere man of vrouw. Heeft men toch sexuele omgang, dan mag dat geen vrijblijvende incidentele zaak zijn met handhaving van de ongetrouwde staat. Dit zou Gods toorn opwekken en onder zijn gerichts vuur vallen. Zo betekende het losbandige leven van Sodom dat deze stad verbrandde! Wanneer men een verhouding aanknoopt, dan moet het de huwelijksrelatie zijn. De ongetrouwde staat mag niet betaald worden met de prijs van overspel. En het is voor de ongetrouwde werkelijk geen capitulatie als hij toch trouwt: de bijbel verbiedt wel de zonde, niet het huwelijk."
De uitdrukking 'beter' (trouwen dan branden) impliceert niet dat Paulus hier slechts een vergelijking zou trekken tussen twee dingen die allebei goed zijn op zichzelf. Evenals in het Nederlands, kan ook in het Grieks het woord 'beter' gebruikt worden in een context waarin goed met kwaad wordt vergeleken. Paulus kiest voor deze 'zwakke' uitdrukking om een licht ironische aansluiting te krijgen bij de leuze die velen liet blijven in de ongehuwde staat, ook al leidde dit dan wel tot incidentele aberraties. In Korinthe vond men het incidenteel bezoeken van een hoer altijd nog beter dan zich door huwelijk aan een vrouw te verbinden. De apostel keert hun waarden schaal om. Waarom is voor Paulus het trouwen beter? Omdat die andere weg neerkomt op branden! Is het goed om geen omgang met een vrouw te hebben? Maar het is beter om te trouwen dan te branden!
Het negende vers van 1 Korinthe 7 betekent minder dan men er vaak in leest en het betekent anderzijds meer dan men denkt.
De apostel leert hier beslist niet dat de strijd tegen verlangens en begeerten geen plaats zou mogen hebben in het leven van de ongetrouwde. Men blijft als ongetrouwde niet zomaar vanzelf rein en zuiver voor God. De strijd om het lichaam en de geest als een tempel van de Heilige Geest te bewaren, is een opdracht voor getrouwden én ongetrouwden. En Paulus suggereert beslist niet dat men het gemakkelijker zou hebben gehad wanneer men maar getrouwd was geweest. Veel ongehuwden kunnen de indruk hebben dat sommige problemen opgelost zouden zijn in het huwelijk. Een gesprek met de mensen van een huwelijksconsultatiebureau zou hen snel uit de droom helpen. In Mattheüs 19, 12 lezen we over eunuchen die zo geboren zijn en over anderen die door de mensen gecastreerd zijn en in de derde plaats over mensen die zichzelf gesneden hebben terwille van het koninkrijk der hemelen. De Here Jezus spreekt dit raadselachtige woord nadat de apostelen gevraagd hebben of het maar niet beter is om helemaal niet te trouwen, wanneer je je vrouw toch nooit kunt heenzenden. Men heeft dit woord van Jezus vaak uitsluitend betrokken op de ongehuwden, alsof dezen dan een bijzondere opoffering zouden opbrengen terwille van Gods rijk. Toch klopt dat niet helemaal. Er moet immers antwoord komen op de vraag van de discipelen of het huwelijk nog wel interessant is als het helemaal onontbindbaar is. Moet een mens niet de escape hebben uit zijn huwelijk wanneer zijn vrouw niet meer begeerlijk is of wanneer hij een andere wil nemen? In antwoord op die vraag spreekt de Here het woord over de mensen die zichzelf snijden terwille van het rijk der hemelen. Door dit raadselachtig gezegde geeft Christus aan dat het verwachten van Gods koninkrijk van ons allen vraagt om niet langer onze lusten uit te leven. Terwille van de gehoorzaamheid aan God zullen wij ons allen veel bevrediging van begeerten moeten ontzeggen. De getrouwde zal God met eigen man of vrouw moeten dienen en elk verlangen dat daarmee strijdt, moeten afsnijden. En de ongetrouwde zal eveneens tegen eigen vlees en bloed moeten ingaan, wanneer de dienst aan God elke onwettige verhouding afsnijdt. De wegen waarlangs getrouwden en ongetrouwden gaan, zijn verschillend. Maar zolang deze zich beide bewegen in de richting van Gods rijk, zijn het smalle wegen waar niet langer de lusten van het vlees gevolgd worden maar waar de mens zichzelf beperkt terwille van dat rijk en om niet buiten de smalle weg te gaan lopen.
Het is niet waar dat 1 Korinthe 7, 9 de ongetrouwde die niet tot het huwelijk komt, in vergelijking met de getrouwde afschildert als een 'brandende persoon', een onvervuld leven. Het vers betekent niet wat men er vaak in leest. Anderzijds geeft het iets aan dat er vaak niet in gelezen wordt. Terwijl de revolutionaire maatschappijvernieuwers hun strijd tegen de discriminatie van de ongehuwde combineren met een pleidooi voor het recht op alternatieve samenlevingsvormen, leert de apostel ons dat de herwaardering van de ongehuwde staat nooit gepaard mag gaan met onderwaardering van het huwelijk. Elke speelruimte voor alternatieve leefvormen wordt hier weggenomen en getypeerd als plaats van Gods toornvuur. Dit heeft ook betekenis voor de wijze van omgaan in een verlovingstijd. De lichamelijke gemeenschap tussen man en vrouw behoort volgens dit bijbelwoord alleen een plaats te hebben binnen het huwelijk. De reden daarvoor lag al besloten in de verzen 3-4: alleen binnen de verplichting die man en vrouw hebben aangegaan kan gezegd worden dat de man bevoegdheid heeft over het lichaam van de vrouwen omgekeerd. Het woord bevoegdheid in vers 4 vloeide voort uit het feit van het aangegane huwelijk waarop in vers 3 werd geduid. De Here beschermt de vrouw tegen een onbevoegd gebruik van haar lichaam en verlangt dat de man zich eerst door trouwbeloften verplicht om deze vrouw tot de zijne te nemen. Het is bij de lichamelijke gemeenschap van tweeën één: óf trouwen en bevoegdheid over elkaar ontvangen óf onbevoegd samenkomen en zich daarmee branden aan Gods toorn. Ten onrechte wordt meer dan eens gezegd dat de bijbel zich eigenlijk niet uitlaat over de sexuele gemeenschap vóór het huwelijk. Het woord van vers 9 heeft betrekking op alle ongetrouwden, of zij nu verloofd zijn of niet: "Wanneer zij zich niet beheersen, moeten zij trouwen, want het is beter te trouwen dan te branden". De bijbel verbiedt de lichamelijke omgang vóór het huwelijk omdat een mens niet geschapen is tot het uitleven van zijn natuurlijke verlangens, maar tot het goed beheer ervan. Buiten het huwelijk en in het huwelijk. Het feit dat ons lichaam een tempel van de Heilige Geest is, is nu eenmaal meer bepalend voor het christelijk leefpatroon dan al het andere.
LeChat schreef:Kun je dan wel ter ere van God eten, drinken, seks mét je partner hebben, werken, de krant lezen, etc., etc.?? Ik denk dat wij daarin bij álles wat we doen tekortschieten, maar dat wil níet zeggen dat je bepaalde dingen omwille van die tekst dan maar helemaal niet mag doen...
*edit: taalfoutje aangepast
rosalie83 schreef:Jo'tje schreef:Het is zeker niet mijn bedoeling om andere meningen belachelijk te laten lijken! En als ik geen antwoord heb, dan zeg ik dat wel gewoon.
Dat geloof ik ook wel ja, maar een antwoord geven heb je nog steeds niet gedaan
Ik geloof dat ik de concrete vraag ff niet meer helder heb, maar volgens mij werd er gevraagd of ik in de bijbel kan aanwijzen dat zelfbevrediging goed is (ik zeg het nu met mijn eigen woorden). Dat kan ik niet, want -zoals ik al eerder zei- er staat volgens mij niets over in de bijbel. En iedereen interpreteert bijbelverzen die iets zeggen over seksualiteit weer anders.
LeChat schreef:Kun je dan wel ter ere van God eten, drinken, seks mét je partner hebben, werken, de krant lezen, etc., etc.?? Ik denk dat wij daarin bij álles wat we doen tekortschieten, maar dat wil níet zeggen dat je bepaalde dingen omwille van die tekst dan maar helemaal niet mag doen...
*edit: taalfoutje aangepast
zekharyahu schreef:rosalie83 schreef:Jo'tje schreef:Het is zeker niet mijn bedoeling om andere meningen belachelijk te laten lijken! En als ik geen antwoord heb, dan zeg ik dat wel gewoon.
Dat geloof ik ook wel ja, maar een antwoord geven heb je nog steeds niet gedaan
Ik geloof dat ik de concrete vraag ff niet meer helder heb, maar volgens mij werd er gevraagd of ik in de bijbel kan aanwijzen dat zelfbevrediging goed is (ik zeg het nu met mijn eigen woorden). Dat kan ik niet, want -zoals ik al eerder zei- er staat volgens mij niets over in de bijbel. En iedereen interpreteert bijbelverzen die iets zeggen over seksualiteit weer anders.
De vraag was: ik stel dat de Bijbel zegt dat de bevrediging van seksuele lusten tussen 2 personen hoort te zijn. Dat zegt wat over zelfbevrediging. Kun je aanwijzen dat seksualiteit in de Bijbel ook geschapen is voor 1 persoon?
En een antwoord heb je idd toch steeds niet gegeven. En wat betreft het anders interpreteren van bijbelverzen, wat andere verzen mbt seksualiteit (en huwelijk?) interpreteer je dan zo, dat zelfbevrediging oke is?
leclerc schreef:zekharyahu schreef:rosalie83 schreef:Jo'tje schreef:Het is zeker niet mijn bedoeling om andere meningen belachelijk te laten lijken! En als ik geen antwoord heb, dan zeg ik dat wel gewoon.
Dat geloof ik ook wel ja, maar een antwoord geven heb je nog steeds niet gedaan
Ik geloof dat ik de concrete vraag ff niet meer helder heb, maar volgens mij werd er gevraagd of ik in de bijbel kan aanwijzen dat zelfbevrediging goed is (ik zeg het nu met mijn eigen woorden). Dat kan ik niet, want -zoals ik al eerder zei- er staat volgens mij niets over in de bijbel. En iedereen interpreteert bijbelverzen die iets zeggen over seksualiteit weer anders.
De vraag was: ik stel dat de Bijbel zegt dat de bevrediging van seksuele lusten tussen 2 personen hoort te zijn. Dat zegt wat over zelfbevrediging. Kun je aanwijzen dat seksualiteit in de Bijbel ook geschapen is voor 1 persoon?
En een antwoord heb je idd toch steeds niet gegeven. En wat betreft het anders interpreteren van bijbelverzen, wat andere verzen mbt seksualiteit (en huwelijk?) interpreteer je dan zo, dat zelfbevrediging oke is?
Waar lees je dan dat de bijbel dit zegt? over die twee personen?
Is het normaal om te masturberen?
Veel jongens en meisjes doen het:
·Tussen de 11 en 13 jaar masturbeert 20% van de meisjes en 40% van de jongens.
·Rond het 16e jaar masturbeert 45% van de meisjes en 80% van de jongens.
·Van de volwassen vrouwen masturbeert 55%. Van de volwassen mannen 82%.
Masturbatie is dus heel gangbaar.
tante-tortel schreef:Bronvermelding graag, ik geloof daar namelijk niets van.
Gebruikers op dit forum: Google [Bot] en 18 gasten
