Evangelisch predikantenechtpaar stapt uit PKN

[elbert]

N.B. het gaat in dit topic niet over de RK-kerk en ook niet over de kinderdoop. Daar gaan we dus niet over door.
Wat ik van Optimatus begrepen heb, wil hij het hier over charismatische opvattingen hebben en over de spanningen die dat mogelijk met zich meebrengt.

[GKN'er]

N.B. het gaat in dit topic niet over de RK-kerk en ook niet over de kinderdoop. Daar gaan we dus niet over door.
Wat ik van Optimatus begrepen heb, wil hij het hier over charismatische opvattingen hebben en over de spanningen die dat mogelijk met zich meebrengt.

Wie een charismatische prediking wil horen, moet vooral naar een charismatische dienst gaan en/of zich aansluiten bij een charismatisch kerkgenootschap. Ik gruwel persoonlijk van evangelicale/charismatische invloeden in onze gereformeerde kerken, en vind ook niet dat deze kerken daar geschikt voor zijn.

[elbert]

@GKN'er: kun je ook aangeven waarom je van die invloeden gruwt en waarom deze kerken daar niet geschikt voor zijn?

[Jantjes]

http://forum.refoweb.nl/viewtopic.php?t ... sc&start=0

[Boekenlezer]

Wie een charismatische prediking wil horen, moet vooral naar een charismatische dienst gaan en/of zich aansluiten bij een charismatisch kerkgenootschap. Ik gruwel persoonlijk van evangelicale/charismatische invloeden in onze gereformeerde kerken, en vind ook niet dat deze kerken daar geschikt voor zijn.

@GKN'er: kun je ook aangeven waarom je van die invloeden gruwt en waarom deze kerken daar niet geschikt voor zijn?

Ik herken mij wel in die afkeer die GKN' er hier verwoordt.
Ik vind het lastig om dat nou precies tot op de tittel en de jota te moeten uitleggen wat daar mis aan is. Voorstanders komen natuurlijk met allerlei gegevens uit de Bijbel op de proppen om te 'bewijzen' dat hun wensdromen waar zouden zijn. Maar aan mij hebben ze een slechte, want mij interesseert dat eigenlijk niet eens.
Ik heb best wel eens een boekje gelezen over dit onderwerp. Bijvoorbeeld: de charismatische beweging van ds. C. Harinck. Gewoon een eenvoudig en goed leesbaar boekje over dit onderwerp. Dat soort boekjes, daar houd ik wel van. Maar ik voel weinig voor een specialisatiestudie over dit onderwerp, en ik heb ook niet veel zin om mij al te zeer te gaan vermoeien met al die argumenten waarmee de voorstanders aankomen. Ik heb wel interessantere dingen te doen.
Waarvoor zou ik dat charismatische nodig hebben? Is mijn geloof niet goed genoeg of zo?
De exacte weerlegging van dat gedachtegoed laat ik wel over aan specialisten. Ds. C. Harinck schijnt er veel van te weten. Ook iemand als dr. A.N. Hendriks is er nogal in gespecialiseerd.
Bovendien schijnt de charismatische praktijk helemaal niet zo exact te kloppen met hoe het in de Bijbel staat. Zo oppervlakkig gezien lijkt het aardig overeen te komen, maar bij nadere bestudering is dat toch anders, zo heb ik al vaak genoeg vernomen. Nou, dan weet ik het wel. Dan mogen ze aan mijn deur voorbijgaan met die zooi.
Waar ik verder nog op wil wijzen, iets wat ik in dat boekje van ds. C. Harinck gelezen heb: de Reformatie was een tijd van geweldige opleving in het christelijke geloof. Als de charismatische beweging gelijk zou hebben zou je dan ook onvermijdelijk die charismatische verschijnselen gehad moeten hebben. Maar dat was toen helemaal niet zo!

[Marnix]

M.i. horen zulke vol-evangelische en charismatische invloeden niet in calvinistische kerken (en ik schaar de PKN daar ook onder) thuis. Maar dat is slechts mijn bescheiden mening.

Ligt er aan waar je op doelt. Deze kerken hebben zeker goede dingen en die mogen we best overnemen en laten horen.... dat is natuurlijk wel wat anders dan dat je alles overneemt. Stellen dat je van alle charismatische invloeden gruwt is echter of generaliserend, of gewoon heel zelfingenomen (als je denkt dat wij als kerk zoveel beter zijn dat jevan hen niks kan leren of zou moeten overnemen)

[Jo'tje]

Wie weet is het ook eens een leerpunt. M.i. wordt er in de gereformeerde gezindte laks omgegaan met de gaven van de Geest. (Want dat is gewoon wat gereformeerde mannetjes en vrouwtjes eng vinden)
Natuurlijk moet je er voorzichtig mee zijn, maar de gave van genezing is een uitstekend voorbeeld waar zo goed als niets mee gedaan wordt en ik kan me niet indenken dat dat de goede manier is om met de gaven van onze God gekregen om te gaan.

Begrijp me goed, natuurlijk weet ik ook dat dit verhaal twee kanten heeft, maar er wordt alweer veel te snel met een opgeheven vingertje naar 'die charismatische beweging' gewezen.

[elbert]

Natuurlijk moet je er voorzichtig mee zijn, maar de gave van genezing is een uitstekend voorbeeld waar zo goed als niets mee gedaan wordt en ik kan me niet indenken dat dat de goede manier is om met de gaven van onze God gekregen om te gaan.

Ik denk dat de laatste tijd er meer oog voor is: iemand als dr. M.J. Paul houdt zich ermee bezig en heeft dit onderwerp toch op z'n minst bespreekbaar gemaakt binnen de gereformeerde gezindte.
Vraag is alleen: hoe ga je ermee om? Ga je genezingen "claimen" tijdens massabijeenkomsten, zoals dat in bepaalde charismatische groepen gebeurt? En geef je soms de zieke nog de schuld ook als er geen genezing komt? (zulke schrijnende gevallen zijn echt voorgekomen!).
Ik denk dat we die kant in elk geval niet op moeten.

[Jo'tje]

Klopt, dat vind ik ook erg positief. Ik hoop echt van harte dat er weer meer bij stil wordt gestaan welke gaven we van God gekregen hebben én wat we daar mee doen. (en niet naar ons straatje zetten..)
En dat geldt niet alleen voor grote dingen als genezingen, maar dat zit 'm al in kleine dingen als muziekinstrumenten bespelen in de kerkdienst etc.

Wat ik duidelijk wilde maken is dat er snel een vingertje geheven wordt, terwijl er binnen de gereformeerde gezindte zát fout zit wat dat betreft en ik daarom vaak de 'overstappers' ook deels wel begrijp.

[Riska]

Ik heb het sterke gevoel dat charismatisch met pinksterachtige groepen wordt vergeleken.
Het echtpaar uit Stolk gaat niet zozeer de charimatische weg op, maar zijn verwant aan de pinkstergroepen.
Er bestaat een charismatisch werkverband, die tweemaal per jaar een 'conventie' heeft. Dit loopt door alle kerken heen.
Toegegeven, er wordt ook op die conventies 'in tongen' gesproken en daar heb ik de grootste moeite mee. Want het is niet na te gaan wat er gezegd wordt... het wordt niet 'verstaan' - in dubbele betekenis.
Maar er is ook een onderdeel dat in de reformatorische kerken - of moet ik meer 'gereformeerde' kerken zeggen - nauwelijks meer voorkomt. Hoewel er de laatste tijd wel wat meer oog voor is.
Ik bedoel de 'voorbede en zegeningsdiensten' en de ziekenzalving.
Dat is voor velen heel heilzaam.
Dat gebeurt ook niet in het openbaar, maar in een besloten kring of zelfs helemaal apart. Iemand vertelt aan de pastor waarvoor hij graag voorbede wil hebben - en meestal zijn dat dingen waar men sterk mee bezig is. Dat resulteert in een kort gesprekje en daarna bidt die pastor met de persoon in kwestie en legt hem de handen op, waarbij een zegen uitgesproken wordt.
Daar is helemaal niks mis mee.

Ik ben totaal geen mens om 'uit mijn dak' te gaan. Mensen die met de handen opgeheven staan bij het zingen en zo, wekken bij mij (enige) weerstand op, ik kan het niet helpen. Ik heb wel eens gezegd dat ik daarvoor een te 'nuchtere Groningse" ben, maar daarvoor kreeg ik ooit op mijn kop, want het getuigde van mijn weerstand tegen de Heilige Geest... Kijk en dát is mijn grootste bezwaar tegen de evangelische hoek, dat je alleen maar vol bent van de Heer (en/of de Heilige Geest) als je 'uit je dak' gaat...

[biblebook]

Hallo Raido,

Toch worden er dagelijks 1000 den mensen, door het watergraf gedoopt, naar het voorbeeld van Christus. Dat Paulus hier het als een "kruisiging" ziet
is geheel in overŽŽnstemming met de essentie er van. De mens die de Doop ondergaat, doet een belofte die diep ingrijpt in zijn of haar leven.
Dopen doe je ook niet zo maar even. Daar aan vooraf gaan berouw over de zonde, een diepgaande bijbelstudie en vooral gebed!

Wie lichtzinnig met de Doop door het watergraf omgaat, alsook de verantwoordelijke predikanten en begeleiders, moeten beseffen wel een verantwoording zij dragen.

Geloof in Christus, dient gevolgd te worden door de Doop door het watergraf (Handelingen 8:12 en 16:30-33)

De Doop, op die wijze ondergaan, symboliseert vergeving en reiniging (Handelingen 22:16)

De Doop geschiedt door onderdompeling (Handelingen 8:36-38 en Johannes 3:23)

dus

Onderricht is noodzakelijk, zodat de Christen een algemene kennsi van het geloof heeft dat haar fuindament in Christus vindt (Mattheus 28:18-20)

Dit sluit fe kinderdoop geheel uit. De RKK is dus bezig met het veinzen van een valse hoop en verkeerd voorbeeld van Christus. De RKK doop, welke soms door Protestantse kerken, vaak om "praktische" redenen nagebootst is geen Doop zoals Christus bedoeld. Je zou het aannemen van kinderen in je gemeente niet met een "doop" moeten inzetten, maar gewoon op handopsteken verwelkomen in de gemeente. Zo is dan de gehele gemeente verantwoordelijk voor het kind, in Christelijk opzicht.

Een kind moet je onbevangen laten en zelf tot het inzicht van een Doop moeten laten komen, door Bijbelonderricht. Niet iets opdringen wat een kind, maar ook wel volwassenen, -nog- niet kunnen begrijpen.

De Doop volgt op een openbaren geloofsbelijdenis in Christus onze Heiland (Handelingen 18:8 )

Ons leven dient na deze handelingen vruchten van bekering voortbrengen, voor de Doop (Mattheus 3:7,8 )

De Doop, zoals hier omschreven in Gods Levende Schriftwoord is een duidelijk aspect van het Evangelie en een leven in Christus.

Kinderdoop en besprenkelen aan een doopvont, in de RKK danwel een Protestantse gemeenschap gelijk dan ook welke andere, is onbijbels en verzekerd geen relatie met Christus, van af dat moment. Als kinderdoop of besprenkeling gezien worden als een "Doop" in Christus, dan is zij niet uit Christus noch voortgekomen uit het Evangelie. Als zij dus op menselijke gronden of "traditie" is gebaseerd, dan vindt zij haar grondvesten in het Grote Babylon en is zij van heidense oorsprong!

Alleen de Doop door onderdompeling kan ons, na een gedegen ervaring met Christus, in verbinding en relatie met Christus brengen en verzekeren van het ontvangen van de Heilige Geest (handoplegging na de doop). Dat vinden we in Handelingen 2:38 - 1 Korinthi‘rs 12:12,13 en Handelingen 2:41.

Weinig tegen in te brengen Raido en ik begrijp, eerlijke gezegd niet, dat je de Doop vergelijkt met het Kruis, terwijl de Doop een normale ceremonie is, voor hen die Christus waarlijk willen navolgen. Het Kruis is, zeker voor onze tijd, niet echt een voor de hand liggend voorbeeld.

Een beetje een omweg!

[Raido]

Wie weet is het ook eens een leerpunt. M.i. wordt er in de gereformeerde gezindte laks omgegaan met de gaven van de Geest. (Want dat is gewoon wat gereformeerde mannetjes en vrouwtjes eng vinden)

In onze kerk ligt er eigenlijk wel extreem veel nadruk op de werken van de Heilige Geest, het groeien in het geloof en dergelijke...

Misschien is dat bij de niet(zo)-bevindelijk gereformeerde kerkverbanden niet zo.

[Optimatus]

Biblebook, ik neem aan dat jij volledig Bijbels leeft dan wel wilt leven?

[Marnix]

Wie weet is het ook eens een leerpunt. M.i. wordt er in de gereformeerde gezindte laks omgegaan met de gaven van de Geest. (Want dat is gewoon wat gereformeerde mannetjes en vrouwtjes eng vinden)

In onze kerk ligt er eigenlijk wel extreem veel nadruk op de werken van de Heilige Geest, het groeien in het geloof en dergelijke...

Misschien is dat bij de niet(zo)-bevindelijk gereformeerde kerkverbanden niet zo.

Dat is ook wel zo. De Geest moet het doen. Dat is zuiver gereformeerd. Maar het ging hier even niet om het werk van de Geest opzich, dat zal geen gereformeerde ontkennen, hoewel we soms dingen ook wel weer relativeren door onze nuchterheid. Het gaat hier om bepaalde gaven als "genezing, tongentaal, profetie etc"

[CaptainCaveman]

(en ik schaar de PKN daar ook onder) thuis

De PKN?

Waar ligt dan die grens in kerkverbanden, om maar meteen weer in hokjes te denken?

Zoals Jo'tje al aangaf; misschien zien we het in de Gereformeerde Gezindte te weinig, en in de charismatische gemeenten juist tevéél.