Er is een topic '
Waar staan de Gereformeerde Gemeenten?' Maar is er eigenlijk ook niet reden om een topic op te starten met als naam: '
Waar staan de Gereformeerde Kerken vrijgemaakt?'
Nou is een compleet nieuwe discussie opstarten onder die naam nogal wat, dus plaats ik het maar hier.
Op de Gereformeerde Gemeenten is veel kritiek. Het komt zoveel voor, dat de term GerGem-bashen zelfs bedacht is.
Maar volgens mij wordt het eens tijd om aan GKV-bashen te gaan doen.
In ieder geval is er over de GKV best wat te zeggen.
De GKV, ze willen graag vooruitstrevend zijn. Liturgische veranderingen, 'eigentijdse' kinderdiensten, Nieuwe Bijbelvertaling zo snel als maar mogelijk geïntroduceerd, modernere bijbelexegese. Maar kom eens aan met het functioneren van de 'toe-eigening van het heil', de noodzaak van wedergeboorte. Zeg maar eens: 'Jullie gaan er maar a priori van uit dat jullie allemaal wel bekeerd zijn, maar ga nu eens de noodzaak van wedergeboorte inclusief een doorleefde (bevindelijke) zondekennis serieus nemen!' Moet je eens kijken hoe enghartig conservatief ze dan plotseling zijn!
(Een boek als De achilleshiel van het calvinisme van ds. F. van Hulst mag dan nogal erg dik zijn aangezet w.b. de wedergeboorte, het is wel ergens een symptoom van!)
Daar zijn ze best wel eens op gewezen, hoor. Wat denk je van de kerkelijke contacten die ze hebben met de Christelijke Gereformeerde Kerken?
Die beschreven enghartigheid zit niet zo zeer op het officiële theoretische niveau. Op dat niveau is ooit wel eens overeenstemming bereikt. Het zit meer in de praktijk. Er komt gewoon vrijwel niets van terecht. Het is door de christelijke gereformeerde broeders dan inmiddels ook wel opgemerkt: dat vlak is er niets veranderd!
Nou zullen ze dat enghartige conservatisme van het eigen gelijk natuurlijk nooit officieel toegeven. Welnee, ze zullen beweren dat ze best ruimte willen geven voor datgene waarover ik het nu heb. Maar vergis je niet! Want dat gaat dan wel onder de paraplu van het pluriformisme: voor elk wat wils. Daar zijn ze vandaag de dag nogal sterk in. Het lijkt er een beetje op alsof er vandaag meerdere wegen tot zaligheid zijn!
Wat we vandaag in de GKV zien, zijn de bloemen die uitbotten, van de plant die allang aan het groeien was, al zeker in de jaren '90. En volgens mij nog wel veel eerder ook. Er was altijd veel weerstand tegen het bevindelijke. Je vraagt je af of het gereformeerde schuldbesef, zoals we dat in de gereformeerde belijdenis terug kunnen vinden, en ook bijvoorbeeld in het avondmaalsformulier, geen dode letter was. Men stelde zich er tevreden mee dat men het voor zichzelf wel geloofde.
Die mildheid in eigen kring die er altijd was - als je maar van de vrijgemaakte kerk lid bent en van de gereformeerde organisaties zal het wel goed met je zijn - is vandaag meer totaal geworden. Men heeft een hekel gekregen aan dogmatiek en tucht. Ernstig vermanende teksten in de Bijbel komen allang niet meer tot hun recht. Als je goed oplet zul je het merkwaardige verschijnsel opmerken dat het wel lijkt of men die domweg niet ziet staan!
Het jezelf als verdoemelijk zondaar kennen voor God, en wat er verder op volgt, is essentieel. Niet alleen voor het persoonlijke geloofsleven, maar eveneens voor het kerkelijke leven. Als dat gaat ontbreken, dan is dat de eerste aankondiging van de ondergang van het kerkelijke leven!
Er is nog veel meer te noemen. Maar om het niet te lang te maken laat ik het voor deze bijdrage even hier bij.
).
)
