Gaan al die mensen dan gewoon verloren?

[Denkertje21]

Ik kan daar erg mee zitten: zondag zou ik in Rotterdam met iemand naar de kerk gaan. Die woont in de binnenstad. Ik moest dus dwars over de Lijnbaan, de koopgoot en meer van die winkelstraten.

Het zag er zwart van de mensen, allemaal aan het winkelen en hadden kennelijk niet veel op met God, zoals we die uit de Bijbel kennen (nee oordeel niet over individuen).

's Avonds zitten we in de kerk, met een handje vol mensen, beduidend minder dan al die duizenden in de stad...

Hebben zij het nou allemaal bij het verkeerde eind en gaan al die mensen dan verloren en zitten wij met dat handjevol goed?

Dat kan me wel eens erg aanvliegen...

[Lalage]

Tja, herkenbaar Er zijn ook christenen die niet geloven dat mensen voor altijd verloren gaan. Daar hebben we echter al veel discussie over gevoerd hier op Refoweb. Misschien vind je dit wel interessant: http://www.goedbericht.nl/16_redenen.html Check it out!

[Cornel]

Ja ik herken het k ben alleen erg bang dat het wel zo is dat al die mensen verloren gaan. T zal vreselijk zijn. Maar voor ons die geloven en onbekeerd blijven zal het nog veel vreselijker zijn want wij zullen met dubbele slagen geslagen worden!

[GKN'er]

Maar voor ons die geloven en onbekeerd blijven zal het nog veel vreselijker zijn want wij zullen met dubbele slagen geslagen worden!

Waar lees je dat in de Schrift dan? En wat versta jij precies onder "bekering"?

[Raido]

Wedergeboorte dat enge wat zware-gereformeerden los zien van de doop Cornelis bedoeld vooral de kerkgangers die uit gewoonte/angst of bijgeloof naar de kerk gaan, maar niet het zaligmakende werk van God kennen.

*moet zeker nu ook weer uitleggen wat zalig-maken is*

[elbert]

Maar voor ons die geloven en onbekeerd blijven zal het nog veel vreselijker zijn want wij zullen met dubbele slagen geslagen worden!

Waar lees je dat in de Schrift dan?

Cornel zal wel Luk. 12:47-48 bedoelen:

Luk. 12:7 En die slaaf die de wil van zijn heer gekend heeft en geen voorbereidingen getroffen heeft en ook niet naar zijn wil gehandeld heeft, zal met veel slagen geslagen worden.
48 Wie echter zijn wil niet gekend heeft en dingen gedaan heeft die slagen verdienen, zal met weinig slagen geslagen worden. En van ieder aan wie veel gegeven is, zal veel teruggevraagd worden en van hem aan wie men veel toevertrouwd heeft, zal men des te meer eisen.

Het gaat dus om veel en weinig slagen. De uitdrukking "dubbele slagen" kom ik niet tegen in de Bijbel, wel uitdrukkingen als "dubbel vergelden" (Jer. 16:18 ), "dubbele verbreking" (Jer. 17:18 ) en het verdubbelen van haar dubbel (Openb. 18:6). Dit in tegenstelling tot dubbele beloning voor de godvrezenden (Job 42:10, Jes. 40:2, Jes. 61:7, Zach. 9:12, 1 Tim. 5:17).

[tante-tortel]

Wedergeboorte dat enge wat zware-gereformeerden los zien van de doop Cornelis bedoeld vooral de kerkgangers die uit gewoonte/angst of bijgeloof naar de kerk gaan, maar niet het zaligmakende werk van God kennen.

*moet zeker nu ook weer uitleggen wat zalig-maken is*

Zie jij het dan wel in de doop? En is bekering niet iets anders dan wedergeboorte?

[Gerdien B.]

Herkenbaar Denkertje. Ook als het gaat om mensen in je nabije omgeving. Dan denk ik wel is: zou het zo erg vinden als zij niet in de hemel komen! Maar helaas heb je daar geen hand in.
Als iemand rechtstreeks aan mij vraagd of ik denk dat hij of zij naar de hel gaat dan zeg ik altijd dat ik daar neit over mag beslissen en hoop dat het niet zo is.

[GKN'er]

Als ik even een kwinkslag mag maken:
Stel (even heel hypothetisch, we zijn immers allen afhankelijk van de genade), jij mag naar de hemel en je naasten niet. Zou je dan niet liever met je naasten naar de hel gaan? In de hemel zal je ze nooit meer zien.

[tante-tortel]

Als ik even een kwinkslag mag maken:
Stel (even heel hypothetisch, we zijn immers allen afhankelijk van de genade), jij mag naar de hemel en je naasten niet. Zou je dan niet liever met je naasten naar de hel gaan? In de hemel zal je ze nooit meer zien.

Nee, ik vind dat een vreemde vraag.
Zou jij de genade die je mag ontvangen om niet, afslaan omdat je met je naaste naar de hel wil? Wat een rare gedachtegang houd je er op na.
Dat wie dan ook naar de hemel mag gaan is enkel en alleen uit genade.
En wie dat is hebben wij niet te bepalen.
Maar om dan te zeggen: als U God, ook niet die leuke en vriendelijke naaste van mij in de hemel laat komen, dan hoef ik ook niet, vind ik een regelrechte ongelovige actie.

[Lalage]

Dat is helemaal geen rare gedachtengang. Mozes zei toch ook tegen God: 'Als u Israel niet wilt sparen, schrap mij dan maar uit uw boek' (oid)
Voor mij geldt dat ook: als God mensen voor eeuwig pijnigt, dan wil ik ook niet bij Hem horen. Maar God is genadiger dan wij! Maar even duurt zijn toorn, maar voor altijd duurt zijn liefde.

[elbert]

Van belang in dit topic is denk ik ook de vraag: van wie hou je meer: heb je God echt lief boven alles? Zo ja, dan accepteer je ook Zijn oordeel.
Daarbij geldt natuurlijk ook dat je je naaste ook de genade van God gunt, net zoals je dat jezelf gunt.

[GKN'er]

Nee, ik vind dat een vreemde vraag.
Zou jij de genade die je mag ontvangen om niet, afslaan omdat je met je naaste naar de hel wil? Wat een rare gedachtegang houd je er op na.

Ik doelde inderdaad op de Bijbeltekst die Lalage aanhaalde (dank daarvoor! ).

Bovendien, Tante Tortel, heb ik nergens gezegd dat ik niet naar de hemel zou willen gaan, als mijn naasten naar de hel zouden moeten. Ik vind het een moeilijke kwestie.

[Denkertje21]

Waarom ik dit topic begon, is vooral dat ik het als mens zo moeilijk vind om te aanvaarden dat die overgrote meerderheid die 'nergens aan doet' er allemaal naast zitten, én al die moslims, én al die Rooms-Katholieken (als het aan veel refo's ligt), en al die Boeddhisten, Hindoe's en ga maar door...

Ik krijg het Spaans benauwd als ik een Arena vol met Gordon & Joling fans zie, waarvan wij naar onze maatstaven dan zeggen: die gaan allemaal verloren... En zelfs als "die gewone Gereformeerden en ander vrijzinning volk" dat niet de refo-gang van "ware bekering" is gegaan....

Pfff... CONFUSING!

[ErikV]

Inderdaad zeer bekend Denkertje, ik heb twee jaar dabarwerk gedaan op de camping en dan zie je kinderen komen die thuis de naam van God alleen maar horen als er gevloekt wordt. Ik vindt het moeilijk om te bedenken (wat ik echt geloof) dat deze kinderen als er geen verandering komt verloren zullen gaan. Naast dat het zo ongenadig (om dat woord maar te gebruiken) klinkt, ben ik me er van bewust dat het ook nog eens een aanklacht tegen ons is. Ik geloof namelijk dat met elk mens dat verloren gaat er ook weer een stukje schuld bij ons bij komt, wij hadden ze beter moeten vertellen, wij wisten tenslotte beter.

Beide jaren als ik thuiskwam had ik een hulpeloos gevoel, ik zou die kinderen (en natuurlijk ook de volwassenen) zoveel meer gunnen, maar het werkt nou ook weer niet echt om het er met de hamer in te slaan Ofwel zoals je wel merkt zit ik ergens wel met hetzelfde probleem als jij. En ook voor mij is er altijd op de achtergrond (en soms op de voorgrond) nog wel ergens de vraag waarom zou ik het goed hebben en de moslim het fout hebben. Het enige wat ik daar echter tegen kan doen is geloven met al mijn gebreken en hopen dat de twijfel door dat geloof zal afnemen en daar natuurlijk ook om bidden.

En als ik hier zo allemaal over nadenk wil ik jullie eigenlijk oproepen om te bidden voor de mensen die er allemaal niets van moeten weten, het zal zo vreselijk voor hen zijn als God op een dag niets van hen moet hebben. Dus laten we onze "reformatorische oordeel gewoontes" even vergeten en laten we bidden. Dat is niet het enige wat we kunnen doen, dat is het meeste wat er gedaan kan worden.