wat is de ware leer?

[Inspector Morse]

Vraag 1: waarom is Jezus jouw verlosser als je "door zijn leven (ethisch voorbeeld) te volgend de zonde (de dood) kunt overwinnen"?
Opmerking: je bent roomser gebleven dan je zelf beseft!

Jezus heeft mij God de Vader leren kennen, hij heeft mij geholpen om het Goddelijk licht in mijn leven toe te laten. Hierdoor kan ik leven naar Gods bedoeling, namelijk in de liefde. Dat is de werkelijke bevrijding en genade. Het is dus inderdaad de bedoeling dat ik het licht van God toelaat in mijn leven. Dat is een KEUZE die IK moet maken. Dat is natuurlijk Arminiaans en doet denken aan de "goede werken" van de katholieken. Vergeet ook niet dat Remonstranten door Calvinisten in de beginperiode werden gezien als nog gevaarlijker dan Kaholieken. Zij werden dan ook harder verdrukt door de Calvinisten dan die ooit met de Katholieken hebben gedaan. Het moge duidelijk zijn dat ik geloof in een verantwoordelijkheid van de mens en elke vorm van uitverkiezing verwerp.

Vraag 2: Als Jezus geen exclusief verlosser is, waarom heb je dan Hem en niet een ander uitgekozen? Misschien is er nog wel een betere? Of is dat weer een denkfout van mij, en zijn ze allemaal even goed?

Ik heb hem "verkozen" omdat ik in zijn traditie leef en ben opgegroeid! Hij is voor mij de meest complete en duidelijkste leermeester (logisch als je in zijn traditie opgegroeid bent). Een Boedhist zal waarschijnlijk weinig aan Jezus hebben omdat dit een totaal verschillende geloofstaal is. De Boedhist zal zijn verlossing vinden in het naleven van het Boedhisme in zoverre dat dit de wet van de Goddelijke liefde opvolgt. Persoonlijk kan ik weinig met Boedha maar daarom is hij nog niet waardeloos en onwaar voor de Aziaten. We moeten kijken naar de vruchten van elk geloof, indien die waarachtig in de liefde geworteld zijn kan niemand zeggen dat ze vals zijn!!!!!

[marjo]

Je geloof is helemaal niet verkeerd. Het wonderlijke is net dat het geloof van andere culturen OOK waar is. Uiteraard moet niemand zijn traditie klakkeloos navolgen, men moet eerder zijn eigen traditie bevragen door andere godsdiensten te bestuderen. Hou vast aan je eigen traditie maar leer relativeren is de boodschap.

Mooi gezegd, dank je. Ik vind jouw opmerkingen op dit forum altijd zeer relativerend. Misschien kan mijn geloof op ten duur zelfs sterker worden als ik durf te relativeren? Hoewel het gevaar ook is dat je je geloof verliest. Dat is volgens mij het wankele koord waar je op balanceert als je je van allerlei dogmatiek ontdoet.

[essieee]

Wat is de ware leer?

Daar waar het evangelie, de heilige sacramenten en de wet zuiver gepreekt wordt!

[caprice]

De ware leer...

Een Chinees vertelde eens, waarom hij christen was geworden. Ik was in een diepe put gevallen. Hoe ik ook mijn best deed, ik kon er niet meer uitkomen. Toen kwam daar Confucius voorbij. Hij zei: 'Mijn zoon, als je mijn lessen gevolgd had, zou je je daar niet bevinden.' 'Dat weet ik', riep ik, 'maar dat helpt mij nu niet. Helpt u mij, dan zal ik uw voorschriften nakomen'. Maar Confucius vervolgde zijn weg. En hij liet mij in de wanhoop achter.

Toen keek daar een ander over de rand van de put. Hij zei: 'Mijn zoon, als je alleen maar je armen kruist en je ogen sluit en in een toestand van volmaakte rust en onderwerping komt, dan zal je eens het Nirwana (het eeuwige niets) bereiken, evenals ik gedaan heb. Je moet je onverschillig betonen tegenover alle uiterlijke omstandigheden, dan vind je de eeuwige rust.' 'Verlos mij, vader en ik zal doen wat u mij beveelt.' Maar Boeddha vervolgde kalm en onverstoorbaar zijn weg. Maar mij liet hij in de put.

Met driftige stappen naderde vervolgens Mohammed de plaats waar ik me bevond. Hij boog zich over de rand van de put, keek daarin en zei: 'Man, ga niet zo te keer! Je zit daar wel akelig. Ben je bang? Niet bang zijn. Het is de wil van Allah, dat je in die put gevallen bent. Bedenk dat! En wie kan zich tegen zijn wil verzetten? Spreek de belijdenis uit: "Allah is groot en Mohammed is zijn profeet". Blijf die belijdenis murmelen, totdat je mond voor eeuwige gesloten wordt en ga dan onder. Je zult in het paradijs dubbel genieten.' En Mohammed ging door. Hij redde mij ellendige niet.

Toen klonk daar een stem: 'Mijn zoon'. Toen ik opkeek, zag ik in het gelaat van de Zoon des mensen, vol liefde en tederheid. Geen verwijt kwam over Zijn lippen. Dadelijk daalde Hij in de put af. Hij had Zijn leven ervoor over om mij te redden. Hij sloeg Zijn armen om mij heen, tilde mij uit de put en zette mijn voeten op de vaste grond. Hij trok mij mijn vuile kleren uit en kleedde mij met zijn eigen kleed. Daarna stilde Hij mijn honger. En tenslotte sprak Hij: 'Volg Mij en Ik zal u voortaan leiden en uw voeten voor vallen bewaren!' Daarom -zo besloot de Chinees- ben ik een christen geworden.

*Alleen het christelijk geloof kent een God die werkelijk liefheeft. In het boeddhisme ziet men God als onpersoonlijk en niet in staat om voor mensen te zorgen. In het hindoeïsme vinden we het onverbiddelijke karma: Je krijgt wat je verdient, zonder medelijden; zonder vergeving. Allah is weliswaar persoonlijk, maar je moet de hemel verdienen door het vervullen van de plichten. Allah is geen god die vader wordt genoemd is liefde is. In andere godsdiensten moeten de goden door allerlei menselijke inspanningen mild gestemd worden. Wij belijden die God die zelf naar de wereld omziet; die Zijn eigen Zoon gegeven heeft om zondaren te redden.

[Aragorn]

Dat is inderdaad een mooie parabel over de wereldgodsdiensten Caprice.

Een vraag aan inspector Morse en zijn medestanders: Waarom hangen alleen een specifieke richting van het christendom en misschien nog wat westerse spiritualisten de visie aan dat andere godsdiensten OOK waar zijn? Leven alle moslims, de meeste christenen, hindoestanen, enz. dan allemaal nog in het duister en hebben zij minder begrepen van God en religie dan pluralisten? Waarom brengt het christendom veel meer mensen met die visie voort dan de islam? Of is dit gewoon een uiting van het westerse postmoderne denken en wordt eeuwenoude religie bepaalt door de cultuur en een of andere onbestemde denkrichting die in die cultuur toevallig voorkomt? Wie van de twee heeft dan meer bestaansrecht?
Wat ik uiteindelijk bedoel te zeggen is: als je de geschiedenis en de (religieuze) wereld op macroniveau bekijkt (wat pluralisten zeggen te doen) dan is het toch moeilijk voorstelbaar dat zo'n visie de waarheid in pacht zou hebben en alle andere gelovigen niet. Want het is in principe ook een vorm van exclusivisme. (Je stelt exclusief dat meerdere religies waar zijn en dat mensen die dat tegenspreken dus ongelijk hebben.)

[Marnix]

Johannes 3:16, Romeinen 10:9

Jezus dood en opstanding, daar ben je van afhankelijk. Dat is de kern van het evangelie, en van geloof daarin hangt je behoud af.

[Inspector Morse]

Een vraag aan inspector Morse en zijn medestanders:

Ik wist niet dat ik medestanders had op dit forum.

Waarom hangen alleen een specifieke richting van het christendom en misschien nog wat westerse spiritualisten de visie aan dat andere godsdiensten OOK waar zijn? Leven alle moslims, de meeste christenen, hindoestanen, enz. dan allemaal nog in het duister en hebben zij minder begrepen van God en religie dan pluralisten?

Ware pluralisten hebben een hele hoop ballast afgeworpen, een stuk traditie beschouwen zij als folkore (niet negatief bedoeld). Het is niet makkelijk om te breken met een traditie die al eeuwen in stand wordt gehouden. Een tradititie die zegt de exclusieve waarheid in haar bezit te hebben is aangenaam en heeft de mensen lui gemaakt. Het pluralisme is dus niet de gemakkelijkste weg, het is de weg van de (schijn)zekerheden verlaten. De individuele mens wordt centraal gesteld. Vele mensen wensen niet zover te gaan. De meeste godsdiensten stellen de waarheid in pacht te hebben vanuit hun traditie. (de prachtige Bahai godsdienst vormt hier een uitzondering op). Pluralisme is enkel voor hen die de sprong willen wagen en voor een deel durven te breken met hun traditie.

Waarom brengt het christendom veel meer mensen met die visie voort dan de islam? Of is dit gewoon een uiting van het westerse postmoderne denken en wordt eeuwenoude religie bepaalt door de cultuur en een of andere onbestemde denkrichting die in die cultuur toevallig voorkomt? Wie van de twee heeft dan meer bestaansrecht?

Uiteraard is het pluralisme een geesteskind van het westerse post-modernisme. De post-modernisten zijn volledig ontzuild en wensen niet in een opbod politiek terecht te komen. De westerse mens is op korte tijd in staat gesteld door de techniek kennis te maken met vreemde volkeren, culturen, religies enz enz De conservatieve westerse mens zal steeds zijn eigen cultuur en relligie willen verdedigen tegen de "vreemde" invloeden en zal zijn waarheid als exclusief bestempelen. De progressieve post-modernist ziet in die confrontatie met andere culturen een stuk relativisme en bevrijding van het eigen traditionele juk. Het spreekt vanzelf dat niet elke cultuur deze houding kan aannemen. Post-modernisme is ook maar kunnen ontstaan vanuit een bepaalde socio-economische toestand.

Religie is er altijd al geweest, in tegenstelling tot Karel Barth geloven vrijzinnige christen in een natuurlijke godskennis. De mens is steeds op zoek naar het Heilige dat hem enerzijds beangstigd en anderzijds begeestert (Rudolf Otto). Doch deze religie wordt vorm gegeven in een bepaalde tijd en cultuur. De vrijzinnige christen relativeert dus niet het "heilige" of de "godservaring" maar wel het jasje, de vormgeving. Dat is allemaal ballast, door te ont-mythologiseren (Bultmann) wordt de ware kern van het geloof overgehouden (liefde tot God en de medemens). De universalistische ingesteldheid van de post-moderne gelovige stelt dan dat die godservaringen niet exclusief kunnen zijn en bijgevolg verwerpt hij elke vorm van uitverkiezing.

Wat ik uiteindelijk bedoel te zeggen is: als je de geschiedenis en de (religieuze) wereld op macroniveau bekijkt (wat pluralisten zeggen te doen) dan is het toch moeilijk voorstelbaar dat zo'n visie de waarheid in pacht zou hebben en alle andere gelovigen niet. Want het is in principe ook een vorm van exclusivisme. (Je stelt exclusief dat meerdere religies waar zijn en dat mensen die dat tegenspreken dus ongelijk hebben.)

Het gaat hier niet om een primitieve objectieve waarheid (ik heb gelijk en de anderen zijn verkeerd).... Het gaat hier om authentieke godservaringen en dan stel ik dat de godservaring in alle tijden en culturen is voorgekomen. Een godservaring kun je niet meten of in objectieve normen vastleggen. Het gaat ook niet om de dogmatische waarheid, het gaat om de kern van de religie.

Uiteraard is dit ook maar een visie net zoals die van de orthodoxe gereformeerden er ook één is. Het is een geloof want je kan het niet bewijzen evenmin jullie kunnen bewijzen de zogenaamd "warel leer" aan te hangen.

[Inspector Morse]

Johannes 3:16, Romeinen 10:9

Jezus dood en opstanding, daar ben je van afhankelijk. Dat is de kern van het evangelie, en van geloof daarin hangt je behoud af.

Want zo lief had God de wereld dat hij zijn eniggeboren Zoon gegeven heeft, opdat ieder die in hem gelooft niet verloren ga, maar het eeuwige leven hebbe.

Ik geloof toch ook in Jezus ook al zie ik hem als mens. Meer nog, ik zie hem als mijn verlosser omdat hij mijn ethische voorbeeld is.

Want indien gij met uw mond den Heer Jezus belijdt en met uw hart gelooft dat God hem uit de doden heeft opgewekt, zult gij gered worden;

En mag ik dan niet geloven in de "spirituele" opstanding? Ik geloof nooit dat het hier gaat in het geloven van een "objectief historisch feit", zo werkt geloofstaal niet.

[meschianza]

Het klinkt allemaal wel mooi en breed-denkend en vrij-denkend inspector maar ik heb het onbehagelijke gevoel dat er vanalles niet klopt.

Ik kan overigens helemaal meegaan in je Godsbesef, dat wij mensen nooit Gods gedachten kunnen doorgronden. We weten niet meer van Hem dan Hij voor ons openbaart.

Maar verder, jij stelt dat in iedere religie wel een gedeelte van de Goddelijke waarheid zit. Dat ben ik het met je eens. Het zou naief zijn om te zeggen dat andere religies bijvoorbaat 'fout' en onwaar zijn. Ook de Islam kent naasteliefde en armenzorg, het boedhisme kent vrede en naastenliefde. Als God liefde is zoals jij zegt dan zijn dat allemaal waarheden binnen die religies die God toebehoren.

Maar stel dat Jezus is die de bijbel zegt dat Hij is. Stel, dat het tot de prachtige Goddelijke waarheid is dat God in Jezus naar de aarde is gekomen, zelf het hele menselijk traject doorliep vanaf de foetus in de moeder. En stierf om onze zonde te vergeven. Niet omdat Hij toevallig een bijzondere man was die iets predikte wat de Joden en romeinen niet aanstond, maar omdat Hij Gods Zoon was, en het hoorde in het plan van God betreft de verzoening voor van mens. Zodat Hij geen God van ver meer is, maar een persoonlijke God. En belangrijker nog: om de dood te overwinnen, onze zonden te dragen en daarmee te vergeven. Wat wij niet mee goed konden maken, deed Hij.
Stel dat dit Goddelijke waarheid is.

Ik krijg bijvoorbeeld sterk de indruk dat jij een eigen religie hebt samengesteld uit de wereldreligies. Overal pak je wat uit wat je wel aantrekkelijk vindt.
Echt ik zou niets liever willen dat alle moslims en boedhisten de waarheid ontdekte en naar God terug gaan. Ik weet niet hoe God gaat oordelen over boedhisten en Islamieten en Atheisten die een zo goed mogelijk leven hebben geleid. Dat is Zijn zaak.

Maar goed, stel dat het zowas dan zitten we nog met de atheisten die ook een goed en liefdevol leven proberen te leiden. Die zijn dus ook verzoend met God waarin ze absoluut niet geloven?

Uiteindelijk gaat het er dus om dat je gewoon liefdevol met elkaar om gaat. Kan een mens dat eigenlijk wel? KOmen we dan niet op het gebied van de hemel verdienen? Dus zit de weg naar de waarheid en het leven in je eigen werken. Dat druist best behoorlijk in tegen de boodschap van Jezus. Het pakt alleen de oppervlakte van ZIjn boodschap: naastenliefde en goed doen. (wat heel nastrevenswaardig is) Maar het negeert zijn diepere boodschap. Dat we Hem, Jezus, God zelf nodig hebben om terug te komen bij Hem, God.