Hoe noem je je (toekomstige) schoonouders?

[mirjamvandorp]

Is inderdaad lastig.
Ik voel mij bij mij vriend thuis heel erg thuis en zei een paar keer perongeluk mama tegen zijn moeder. Ze vertelde dat ze dat heel leuk vond dus ik noem haar nu gewoon mama....soms ook wel weer beetje raar voor mijn gevoel.
Zijn vader heb ik nog nooit papa genoemd....weet niet....vind ik bij hem moeilijker ofzo

[Annemieke86]

Ik mag mijn schoonouders ook mama en papa noemen. Is overigens nog niet gebeurd [komt vast nog wel] en hij mag het ook gewoon doen.

De eerste keer vertelde ze een verhaal en zei: "Mijn man". Daardoor voelde ze zich niet prettig en ongemakkelijk dus we hebben het zo besloten te doen dat we 'pa' en 'ma' zeggen

[annelove2]

is inderdaad erg lastig!

Voor mij hebben pa(pa) en ma(ma) een emotionele lading. Het zegt heel veel. In het begin had ik hier erg veel moeite mee, omdat ik het niet zo goed met mijn schoonouders kon vinden. Maar ze wilden niet dat ik ze bij de voornaam noemde. Dus draaide ik er omheen of geinde dan gewoon met Mevr. .. Maar ik denk dat dat op een gegeven moment groeit. Je gaat elkaar beter leren kennen en ook van elkaar houden (als het goed is) en dan gaat het op een gegeven moment vanzelf. De één heeft er geen moeite mee en de ander wel. Het is maar net waar jezelf het lekkerst bij voelt en maak het gewoon bespreekbaar dat je het moeilijk vind.

[Galateia]

Ik noem mijn schoonouders (zelfs na 6 jaar huwelijk!) 'moeder van ... ' en ' vader van ...', of 'mevrouw ...' 'meneer... '

Ik zie ze gelukkig niet zo vaak, maar ja, het klinkt wel vreemd als ik door de kamer heen roep 'moeder van ... wilt u iets drinken?'

Ze hebben mij verschillende malen gevraagd om ze 'vader' en 'moeder' te noemen. Ik mag ze geen 'pa' en 'ma' noemen, want dat mogen alleen de echte kinderen. Maar dat weiger ik dus. Zij zijn mijn vader en moeder niet en ze hebben nog nooit iets gedaan wat in die buurt komt...

Ik heb het voorstel gedaan om ze gewoon bij de voornaam te noemen, leek me een prima oplossing, maar nee, alleen 'vader' en 'moeder' zijn toegestaan.

Dus blijft het gewoon 'meneer/mevrouw' en 'moeder/vader van ...'

[Liarose]

Pfff dat lijkt me echt apart wel! Maargoed, afgaande op wat je wel eens eerder hebt gepost over ze, begrijp ik wel dat het zo gaat eigenlijk

Ik heb heerlijke schoonouders! In het begin sprak ik ze gewoon niet aan, begon ik gewoon met praten of zo Zeker omdat ik zelf geen vader meer heb, voelde het wel heavy om 'pa' te gaan zeggen. Maar eigenlijk groeide het al heel snel gewoon zo dat het gewoon fijn was om 'pa' en 'ma' te gaan zeggen! Mijn man zegt ook 'pa' en 'ma'. Ik zeg tegen m'n moeder altijd 'mama', dus dat zegt m'n man nu ook tegen haar. Gewoon helemaal leuk zo!

[Galateia]

Ach, ik heb zo ontzettend weinig met ze te maken, dat het eigenlijk niets uit maakt. Af en toe zie ik ze op verjaardagen van familie ofzo.

Mijn man noemt mijn ouders gewoon bij de voornaam. Van 'u' moeten ze helemaal niks hebben. Dat was al zo vanaf dag 1 en dat is gewoon nooit veranderd. Ik noem ze gewoon papa en mama, want dat zijn ze al mijn hele leven, en ik gebruik gewoon je/jij.

Overigens ziet mijn man mijn ouders ook echt als zijn nieuwe ouders en mijn ouders zien mijn man echt als hun nieuwe zoon. Na ons trouwen vroeg mijn tante aan mijn moeder of ze mij erg miste in huis. Toen zei mijn moeder dat ze niet zozeer mij miste, maar wel de aanwezigheid van mijn man (hij woonde de laatste maanden bij mij in huis)!

[T. Lindeman]

Ik denk dat ik ze eerste 'ehm...' of 'hee' noem en wanneer ik ze wat beter ken; 'pa en ma' geen mamma of moeder want die eer krijgt alleen mijn eigen moeder.

[LeChat]

Ik denk dat ik ze eerste 'ehm...' of 'hee' noem en wanneer ik ze wat beter ken; 'pa en ma' geen mamma of moeder want die eer krijgt alleen mijn eigen moeder.

Herkenbaar .

[LauraC]

Ik noem mijn man's ouders bij hun voornaam, al zeg ik soms wel mum of dad als ik daadwerkelijk bij hen thuis ben (dat gebeurt ongeveer twee keer per jaar), maar in telefonisch contact of kaartjes is het dus voornaam. Mijn man noemt mijn ouders soms bij hun voornaam, soms probeert hij wat Nederlandse benamingen uit, zoals vader/moeder (wat zij vreselijk ouderwets vinden), soms schoonvader/schoonmoeder etc...voor hem is het meer oefening dan hen echt zo noemen. Dus ik denk over het algemeen voornamen.

[Debor@]

Ik trouw gewoon met een vondeling zonder familie, dan heb ik nergens last van

[rafaell]

Gewoon direct ruzie maken met je schoonouders, hoef je er nooit meer heen

[kwebbel]

kleine opmerking: in de reactie van Annemieke86 (mijn vorige naam, helaas paswoord kwijt, wil m niet opvragen dus nieuwe naam is kwebbel ) die relatie is inmiddels voorbij, ben nu getrouwd en zeg tegen mijn schoonouders gewoon 'pa' en 'ma' !

[Gerdien B.]

Mijn eigen ouders noem ik pa en ma. Mijn schoonouders ook, want het is nog al wat om een closere benaming (pap(a), mam(a)) te gebruiken naar je schoonouders terwijl je je eigen ouders niet zo noemt.
Ik mocht ze ook ook bij hun voornaam noemen, maar dat wilde ik zelf niet.

[Jo'tje]

Waarom is mama closer dan ma? Dat is toch simpelweg een afkorting, of zie ik dat fout?
Ik gebruik het voor mijn ouders in ieder geval allebei, al is de afgekorte versie wel in de meerderheid.
Marnix' ouders noem ik volgens mij gewoon niks, zou ook eerlijk gezegd niet weten wat ze fijner vinden ofzo maar waarschijnlijk gewoon voornaam gok ik. Daar zeg ik wel u, want dat zijn ze wel een beetje gewend geloof ik. M'n eigen ouders moeten daar niks van hebben.
Het maakt me ook niks uit, kwestie van aanpassen, zolang ze geen rare dingen verwachten vind ik het prima hoor.

[AikonGirl]

Geen idee hoe ik mijn schoonouders noem.
Ik denk meestal niets en als ik nog geen aandacht heb begin ik met 'ehm...'.