Cicero schreef:Heel nuchter, want kritische wetenschap bedrijven is gewoon iets van onze tijd. Het gaat er niet om wanneer een ontdekking gedaan wordt, maar of de argumenten kloppen.
Over het speculatiegehalte: mijns inziens neemt dat gehalte af naarmate een theorie langer standhoudt.
Aan de andere kant heeft 'de wetenschap' mensen ook wel eens aan ideeën geholpen die nou bepaald niet geloofwaardig zijn. Zoals bijvoorbeeld dat de wereld op eigen kracht ontstaan zou zijn. En het wordt tot op de dag van vandaag volgehouden, want er bestaan nog steeds aanhangers van dat idee onder de wetenschappers.
Ik hoorde kort geleden nog eens een paar collega's van mij over het ontstaan van de aarde spreken - dat zijn trouwens geen geowetenschappers - en andere aardes, alsof het iets heel gewoons is wat makkelijk kan gebeuren. Volgens mij beseffen ze dan gewoon niet waar ze het over hebben.
Verder ben ik wat wetenschappelijke theorieën betreft nogal bezet met een postmoderne twijfel. Ik heb net zoiets als Thomas, zo van: "Als ik het niet eerst met eigen zintuigen constateren kan, zal ik geenszins geloven."
(Analoog aan Johannes 20:25.) De eerste bron van mijn twijfel is wel, twijfel aan de beredeneerbaarheid van onze werkelijkheid. Theoretisch geredeneer houdt naar mijn idee geen/weinig rekening met verrassingen, die ook in onze werkelijkheid zitten.
Zoals sommige wetenschappers bezig zijn, het doet me wel eens denken aan hoe ik vroeger bezig was om het gedrag van de dames te beredeneren. Zodra je erachter komt hoe ze echt zijn, word je beeld aardig op zijn kop gegooid. Dan kom je er achter dat je je maar beter niet teveel bezig kan houden met al dat geredeneer, en dat het stukken verstandiger is om een deur open te houden voor (grote) verrassingen.
Daarmee sluit ik op zich nog niet uit dat de evangelieschrijvers gebruik gemaakt hebben van bronnen. Sterker nog, was het niet juist Lukas die aan het begin van zijn evangelie dat eigenhandig schreef? Alleen, wat die bronnen precies geweest zijn, wie zal het weten? Dan bekruipt mij al snel een gevoel van: het zou wel eens bijzonder weinig nut kunnen hebben om je hersens daarmee af te pijnigen, want dat is iets wat niet onwaarschijnlijk helemaal niet meer te achterhalen valt.