Ow, Sabra, lachen met jou
Eventjes over dat dansen en de brede weg van John Bunyan.
DAnsen in de bijbel is wel iets heel anders dan dansen zoals dat in een discotheek voorkomt. Ik heb al teveel kostbare tijd van mijn leven in een disciotheek doorgebracht maar wat daar dansen wordt genoemd is geen dansen. Dat is een soort van helemaal los gaan en het is puur egocentrisme en eigen liefde. Ookal ben je er met vrienden en is het zogenaamd 'gezellig'. Mijn ervaring is ook dat het sexuele aspect behoorlijk nadrukkelijk aanwezig is en de muziek wordt misbruikt om de boel op te zwepen. Je raakt jezelf kwijt en soms doe je dingen waar je later veel spijt van hebt. OP dat moment voel je je een tijger maar achteraf een leeg robotje. Nog niet gesproken over de teksten van de muziek en de vraag of het eigenlijk wel muziek is wat er wordt gedraaid.
Echt nooit meer: God is far away.
Naar mijn idee zou zo'n 'christelijke' discotheek mij daar veel te veel aan doen denken en het zou me niet verbazen dat het precies hetzelfde is alleen dan met een christelijk sausje erover.
Anderzijds geloof ik wel dat echt dansen niet per definitie verkeerd is. Bepaalde volksdansen enzo, wat puur kunst is. Een mens heeft ritme in zn lijf en dat is ook geschapen. Dat kan je ten goede en ten kwade gebruiken. Huppelen voor God, dat lijkt me de mooiste uiting van vreugde die je kan hebben. Puur alleen op God gericht in volle aanbidding. Daar heb je helemaal geen muziek bij nodig en al helemaal geen beat. Slechts Zijn liefde.
''Duisternis verdwijnt niet door duisternis. Dat kan alleen licht. Haat verdwijnt niet door haat. Dat kan alleen liefde.'' Martin Luther King
